Wow, świetna książka! Może akcji na początku nie ma, a wręcz zapowiada się na tanie romansidło, ale zakończenie? Powtórzę, Wow! Ktoś tu się nieźle naglowkowal aby wymyślić taką intrygę;)
Ktoś napisał w poprzednich recenzjach o wyglądzie bohaterów czy że zlopali coś przez cały czas- w ogóle nie skupiałam się na tych aspektach! Raczej na wyjaśnieniu tajemnicy, atmosferze miejsca, a umiejętnie podkręcanie przez autorkę napięcia sprawiło, że nie mogłam się oderwać od książki - dlatego szczerze polecam! Przeczytaj i oceń sam.

Wow, świetna książka! Może akcji na początku nie ma, a wręcz zapowiada się na tanie romansidło, ale zakończenie? Powtórzę, Wow! Ktoś tu się nieźle naglowkowal aby wymyślić taką intrygę;)
Ktoś napisał w poprzednich recenzjach o wyglądzie bohaterów czy że zlopali coś przez cały czas- w ogóle nie skupiałam się na tych aspektach! Raczej na wyjaśnieniu tajemnicy, atmosferze...

Myślę, że po tylu przeczytanych książkach, jestem wymagającą czytelniczką i rzadko można mnie zadowolić.. Niestety książka "Nie przychodź tu" nie zdołała sprostać moim podstawowym oczekiwaniom. Jedyną jej pozytywną stroną był fakt, że coś mnie do niej ciągneło i w pewnym momencie poświęciłam cały dzień na czytanie jej. Bardzo podobała mi się znajdująca tam tajemnica, mrok i szaleństwo. Co się tyczy minusów to jest ich dużo więcej. Po pierwsze, główni bohaterowie- Calvin i Grace. Oboje niezwykle piękni. On- bóstwo, 1.80, męska szczęka i ośmiopak. Ona- śliczna blondyneczka z długimi włosami i zgrabnym, wysportowanym ciałem. Rzucało mi się w oczy to, że zazwyczaj osoby z ich otoczenia były bardziej niedołężne, głupsze i mniej urodziwe od nich. Mam tu na myśli m.in opisy mężczyzn w podeszłym wieku, którzy według opisów Grace byli bardziej zboczonymi zombie niż ludźmi. Brat i przyjaciółka Calvina zachowywali się według mnie niedorzecznie i momentami mówili tak jakby byli nastolatkami a nie dorosłymi ludźmi. Kolejną kwestią, która mocno mnie drażniła było powtarzanie w kółko określeń i wyrazów takich jak: uniosła/ uniósł podbródek, lodowo- błękitne oczy. Szkoda, że nie liczyłam ile razy Calvin powiedział o Grace, że ma lodowo- błękitne oczy. Z dalszych rzeczy- picie. Główni bohaterowie na przemian żłopali wino/piwo/kawe. Na koniec muszę wspomnieć o zakończeniu, które było według mnie kompletnie niewiarygodne i po prostu głupie. Miałam wrażenie jakby to był wstęp do innej historii. Uważam, że uroki całej tajemnicy zostały właśnie przez tą jedną kwestie zmarnowane. Jednak pomimo tylu minusów, będę starała się wspominać tą książke dobrze, gdyż miała to coś w sobie.

Myślę, że po tylu przeczytanych książkach, jestem wymagającą czytelniczką i rzadko można mnie zadowolić.. Niestety książka "Nie przychodź tu" nie zdołała sprostać moim podstawowym oczekiwaniom. Jedyną jej pozytywną stroną był fakt, że coś mnie do niej ciągneło i w pewnym momencie poświęciłam cały dzień na czytanie jej. Bardzo podobała mi się znajdująca tam tajemnica, mrok i...

Tytuł przedstawiany jako trzymający w napięciu od pierwszych stron thriller psychologiczny. Niestety dla mnie przez pierwsze 70% książki jedyne napięcie to to sek.su.alne między głównymi bohaterami oraz to które jest między nimi a zazdrosną wręcz obsesyjnie, zakochaną w nim przyjaciółką Calvina. Czyli raczej romans a nie thriller. Pod koniec akcja zaczyna się rozwijać. Przyznaję , zakończenie, kiedy na jaw wychodzą sekrety obojga głównych bohaterów było zaskoczeniem ale nie aż tak wielkim jak oczekiwałam.
Ogólnie książkę czyta się szybko i przyjemnie więc nie żałuję że ją przeczytałam, ale też i "nie powala na kolana". Dla mnie takie 4/10

Tytuł przedstawiany jako trzymający w napięciu od pierwszych stron thriller psychologiczny. Niestety dla mnie przez pierwsze 70% książki jedyne napięcie to to sek.su.alne między głównymi bohaterami oraz to które jest między nimi a zazdrosną wręcz obsesyjnie, zakochaną w nim przyjaciółką Calvina. Czyli raczej romans a nie thriller. Pod koniec akcja zaczyna się rozwijać....

Okropnie zła książka, nie czytajcie tej szmiry.
sięgnąłem kompletnie losowo z nadzieją na thriller, już po okładce widać, że to niższa półka, ale nie spodziewałem się, że będę przez autorkę obrażany po każdej stronie.

Ogólnie książka zapowiada się nieźle, ale potem się gubi i nie wie czym chce być. Zaczyna się jako thriller, potem sztampowy romans, po chwili wręcz erotyk i powoli próbuje wracać do thrillera poprzez romans.

I to jeszcze bym przełknął, ocena i tak byłaby niska, ale nie tak niska jak jest teraz, dlaczego więc według mnie ta "książka" zasługuje co najwyżej na jedną gwiazdkę? Przez prosty zabieg autorki. Książka nie jest napisana w większej części bardzo słabym językiem. Powiedziałbym wręcz przeciwnie - jak na książkę bezpośrednio przywołującą twórczość Colleen Hoover, jest napisana całkiem dobrze i idzie to czytać, ale jest jedno ale. Na praktycznie każdej stronie autorka wrzuca swoje "głębokie" myśli, które nawet z tagiem #iam13andthisisdeep by nie przeszły nikomu przez gardło, Pani Rose się pomyliła z powołaniem, powinna się cofnąć do 2012 i robić demotywatory, a nie pisać książki.

I ja rozumiem, że to jak z punkiem czy innymi rzeczami, w które dzieci uciekają aby się buntować, ale tego wyrzygu autorki nawet tym nie można bronić; są rzeczy, które są "deep" dla nastolatek, które u dorosłych czytelników wywołują odruch wymiotny, ale nie tu. Nie tu, bo tutaj mamy na siłę, nagminnie wrzucane one-linery w miejscach, które tego nie potrzebują, linijki które w żaden sposób nie popychają akcji do przodu, które nawet minimalnie nie rozwijają postaci. Wypychacze krindżu, które albo miały za zadanie powiększyć książkę bez dodawania niczego, albo miały służyć za generator viralowych tekstów. A przynajmniej taką mam nadzieję, bo jeśli autorka, dorosła kobieta, uważa że były one dobre, to nie powinna być już nigdy dopuszczona do maszyny do pisania.

Jedyny powód, przez który dokończyłem to ten tajemniczy plot twist, który był wspominany w innych opiniach i żałuję.

Beznadziejna książka, końcowy reveal był byle jaki, słabo poprowadzony, niekonsekwentny. Nie polecam. Żałosne.

Okropnie zła książka, nie czytajcie tej szmiry.
sięgnąłem kompletnie losowo z nadzieją na thriller, już po okładce widać, że to niższa półka, ale nie spodziewałem się, że będę przez autorkę obrażany po każdej stronie.

Ogólnie książka zapowiada się nieźle, ale potem się gubi i nie wie czym chce być. Zaczyna się jako thriller, potem sztampowy romans, po chwili wręcz erotyk i...

Historia przedstawiona w książce jest jak rozwijający się pączek błękitnej róży. Sama sobą przyciąga tłumy, który bacznie śledzą rozwój wydarzeń, ale niewielu będzie na tyle wytrwałych, by doczekać do końca. Wszystko z tego powodu, że początek sugeruje powieść obyczajową z psychologicznymi momentami, które mają wywołać niepokój, a nie sam strach. Mamy tu element poznania dwóch postaci, ona celowo go kusi, on udaje, że nie jest zainteresowany, ale znając jego wersję widzimy, że ona działa na niego jak zawleczka od bomby. W jej towarzystwie nie jest sobą, co my i ona dostrzeże. Jest tutaj jednak pewna zależność, bo choć oboje od początku są przedstawieni jako ludzie gluty, czyli wzbudzają średnie zainteresowanie, to jednak co pewien czas robią coś, czego byśmy po nich się nie spodziewali. Dodatkiem są tutaj dziwne nocne zachowania, niedomówienia bohaterów głównych i tych pobocznych, rozmowa o śmierci, która staje się dziwną fascynacją, jakby chorą obsesją, którą druga strona akceptuje. Coraz częściej zauważamy też, że nie byli takimi naiwniakami, tylko każde z nich wiedziało co chce, tylko nam tego nie zdradzało. Autorka zawsze pokazywała ich z dwóch stron, pierwszej takiej ulanej, a później nagle robili lub mówili coś, o co byśmy ich nie podejrzewali. To wszystko idzie swoim wiejskim życiem, które on jej pokazuje. Później zjawia się inna kobieta, której zamiary nie znamy, ale się domyślamy. Tam już zaczyna się baza większego flirtu z bardziej intensywnymi niewyjaśnionymi sytuacjami. Nastaje tu moment, kiedy napięcie robi się nieznośne, bo ona wie, że musi wyjechać i wie, że cieszy ją tylko to, co nowe, gdyż później powszednieje. On zaczyna patrzeć na nią jak na kogoś, kto mógłby już tam zostać na zawsze. Słowa NA ZAWSZE mają tu większe znaczenie, którego nie zdradzę. W ten sposób książkę widziałam jako obyczajowy romans psychologiczny. Dość niecodzienna mieszanka i nie dla wszystkich czytelników. Mnie bardzo wciągnęła, zwłaszcza kiedy czytałam ich myśli. Ludzki umysł jest zawsze dla mnie nieodgadniony, dlatego bardzo mi się podobała:-)

Historia przedstawiona w książce jest jak rozwijający się pączek błękitnej róży. Sama sobą przyciąga tłumy, który bacznie śledzą rozwój wydarzeń, ale niewielu będzie na tyle wytrwałych, by doczekać do końca. Wszystko z tego powodu, że początek sugeruje powieść obyczajową z psychologicznymi momentami, które mają wywołać niepokój, a nie sam strach. Mamy tu element poznania...

Fanka kryminałów i thrillerów kolejny raz poszukuje idealnego thrillera. Zainteresowanych zapraszam w wiadomości prywatnej.

A tak poważnie to… Zdecydowanie ten rok nie jest rokiem wspaniałych, spektakularnych thrillerów i kryminałów. Ciężko mi skompletować listę tych najlepszych, tak by ich liczba przekroczyła… Dobra, czas podsumować jeszcze nadejdzie.

Jeneva Rose – nie przychodź tu. Całkiem interesujący thriller, ale… No fajerwerków nie było! Ja chyba zbyt dużo oczekuję. Czas się trochę zmiarkować.
Generalnie pomysł na fabułę Nie przychodź tu wydaje mi się całkiem oryginalny, jak na moje ostatnie lektury, więc to bardzo na plus. Ma potencjał filmowy.

Lektura należała do tych przyjemnych, to na pewno, ale nie dała mi spektakularnych wrażeń. A wiecie, że takie sobie cenię najbardziej.

Fanka kryminałów i thrillerów kolejny raz poszukuje idealnego thrillera. Zainteresowanych zapraszam w wiadomości prywatnej.

A tak poważnie to… Zdecydowanie ten rok nie jest rokiem wspaniałych, spektakularnych thrillerów i kryminałów. Ciężko mi skompletować listę tych najlepszych, tak by ich liczba przekroczyła… Dobra, czas podsumować jeszcze nadejdzie.

Jeneva Rose – nie...

Kto kłamie, a kto jest niewinnym barankiem? Rozwijający się romans między bohaterami, jak w typowym romansidle. Zwrot akcji pod koniec. Nie bardzo polecam "nie czytaj tego".

Kto kłamie, a kto jest niewinnym barankiem? Rozwijający się romans między bohaterami, jak w typowym romansidle. Zwrot akcji pod koniec. Nie bardzo polecam "nie czytaj tego".

Kiedy zaczelam czytac musialam zajrzec na strone czy oby na pewno sie nie pomylilam i nie wzielam do reki romansu, w dalszej czesci cos tam sie zaczelo dziac, ale nie do konca mialo lad i sklad. Na koniec historii mialam takie WTF co tu sie wlasciwie wydarzylo 😂 Generalnie.. W caloksztalcie dobra ksiazka.

Kiedy zaczelam czytac musialam zajrzec na strone czy oby na pewno sie nie pomylilam i nie wzielam do reki romansu, w dalszej czesci cos tam sie zaczelo dziac, ale nie do konca mialo lad i sklad. Na koniec historii mialam takie WTF co tu sie wlasciwie wydarzylo 😂 Generalnie.. W caloksztalcie dobra ksiazka.

Grace ucieka z zatłoczonego NY na ranczo w stanie Wyoming. Na miejscu okazuje się, że właścicielem domu jest przystojny Clavin. Mężczyzna już od sago początku jest dziwny, a obawy wzrastają kiedy okazuje się, ze na miejscu nie ma zasięgu, internetu a na dodatek niedawno zaginęła kobieta. Mimo niepokoju, Grace zawiązuje więź z mężczyzną. To nie ma trwać jednak wiecznie, bo jej urlop za niedługo się kończy.

,,Nie przychodź tu” to książka pełna zaskoczeń. Początek wygląda jak typowy urlopowy romans, z tajemnicami w tle. Jednak od połowy książki rozpoczyna się akcja. Napięcie wzrastało, żeby na sam koniec mogło wybuchnąć.

Grace od samego początku wydawała się być normalną samotną kobietą, która od czasu do czasu wyjeżdża z dużego miasta, chcąc zaznać spokoju. Nie wiele się o niej dowiadujemy przez całą historię. Jest skryta, jeśli chodzi o swoje życie. Calvin z kolei od samego początku wydawał się być dla mnie podejrzany, jednak zdanie o nim zmieniałam jeszcze kilkukrotnie.

Autorka sprawiła, że fabuła tej książki śniła mi się po nocach. Jednak nie było to coś czego mogłabym się spodziewać. Od samego początku coś mi nie odpowiadało. Autorka w pierwszej części książki skupiła się na relacji głównych bohaterów, ich poznawaniu się i życiu. Od połowy napięcie rosło, zaczęły się domysły, żeby na sam koniec zburzyć wszystkie poszlaki jakie udało mi się zebrać.

Jest to historia, która zapadnie na długo w pamięci czytelnika. Dzięki świetnemu stylowi pisania autorki, nieszablonowemu wykreowaniu bohaterów i pomysłom na fabułę nie można się od niej oderwać. Do tego jest ona krótka i można ją przeczytać na raz. Myślę, że ta książka jest idealna dla zaprawionych już czytelników tego gatunku, jednak może przekonać do siebie osoby, które chciałaby dopiero rozpocząć ta mroczną przygodę.

Grace ucieka z zatłoczonego NY na ranczo w stanie Wyoming. Na miejscu okazuje się, że właścicielem domu jest przystojny Clavin. Mężczyzna już od sago początku jest dziwny, a obawy wzrastają kiedy okazuje się, ze na miejscu nie ma zasięgu, internetu a na dodatek niedawno zaginęła kobieta. Mimo niepokoju, Grace zawiązuje więź z mężczyzną. To nie ma trwać jednak wiecznie, bo...

Do połowy po prostu nudna pozycja. Dopiero później zaczynają pokazywać się jakieś malutkie zwroty akcji, troszkę emocji czy groźnej atmosfery. Tak zwyczajnie to zakończenie, trochę zaskakujące i w pewnym sensie szokujące, odrobinę uratowało całą pozycję. Spotkanie dwóch psychopatów musiało się skończyć źle. A życiu prywatnym byli bardzo miłymi ludźmi, którzy prowadzili spokojne życie. I chociaż sama fabuła nie była najgorsza to książka nie wciągnęła mnie.

Do połowy po prostu nudna pozycja. Dopiero później zaczynają pokazywać się jakieś malutkie zwroty akcji, troszkę emocji czy groźnej atmosfery. Tak zwyczajnie to zakończenie, trochę zaskakujące i w pewnym sensie szokujące, odrobinę uratowało całą pozycję. Spotkanie dwóch psychopatów musiało się skończyć źle. A życiu prywatnym byli bardzo miłymi ludźmi, którzy prowadzili...