Chyba jedna z tych gorszych, ale i tak zasługuje na 8/10. Chmielewska to jednak Chmielewska

Chyba jedna z tych gorszych, ale i tak zasługuje na 8/10. Chmielewska to jednak Chmielewska

Trudno ocenić czyjąś hazardową pasję.

Trudno ocenić czyjąś hazardową pasję.

To nie kolejny kryminał autorki, a jej studium hazardu jako zjawiska społecznego, w przekroju praktycznie całej Europy. Wspomnienia, ostre pointy i prześmieszne komentarze mieszają się tutaj ze wspomnieniami praktyki hazardu, zasadami poszczególnych gier i opisem ich wpływu na ludzkość. Wszystko, jak zawsze u autorki, spisane ze swadą, luzem i ostrym intelektem. O ile fragmenty typowo "zawodowe" interesowały mnie mniej, cześć społeczno - autobiograficzna była naprawdę wciągająca.

To nie kolejny kryminał autorki, a jej studium hazardu jako zjawiska społecznego, w przekroju praktycznie całej Europy. Wspomnienia, ostre pointy i prześmieszne komentarze mieszają się tutaj ze wspomnieniami praktyki hazardu, zasadami poszczególnych gier i opisem ich wpływu na ludzkość. Wszystko, jak zawsze u autorki, spisane ze swadą, luzem i ostrym intelektem. O ile...

Kupilem orzed laty by miec kolekje Chmielewskiej....chcialem dzis przeczytac, a tu nagle okazuje sie ze to makulatura....Beznadziejne

Kupilem orzed laty by miec kolekje Chmielewskiej....chcialem dzis przeczytac, a tu nagle okazuje sie ze to makulatura....Beznadziejne

Gdyby to nie byla Chmielewska, wynudziłabym się, ale ona nawet o hazardzie pisze uzależniajaco.

Gdyby to nie byla Chmielewska, wynudziłabym się, ale ona nawet o hazardzie pisze uzależniajaco.

Wyśmienicie przeczytana przez Krystynę Czubównę podbija samą treść o kilka levelów wyżej. W tym wykonaniu serdecznie polecam. Mnie bardzo zaciekawiła i rozbawiła, momentami ten, charakterystycznie wyniosły ton, Czubówny potrafi rozbawić do łez mimo, że tematyka wcale , a wcale!

Wyśmienicie przeczytana przez Krystynę Czubównę podbija samą treść o kilka levelów wyżej. W tym wykonaniu serdecznie polecam. Mnie bardzo zaciekawiła i rozbawiła, momentami ten, charakterystycznie wyniosły ton, Czubówny potrafi rozbawić do łez mimo, że tematyka wcale , a wcale!

Mocno przebija pasja J. Chmielewskiej to tematu hazardu, kasyn itp. Ale może właśnie dlatego trudno autorce ocenić czy treść będzie tak samo interesująca dla czytelnika. Z sympatii dla pisarki i jej stylu, niekoniecznie dla treści.

Mocno przebija pasja J. Chmielewskiej to tematu hazardu, kasyn itp. Ale może właśnie dlatego trudno autorce ocenić czy treść będzie tak samo interesująca dla czytelnika. Z sympatii dla pisarki i jej stylu, niekoniecznie dla treści.

Nie wiem jaki cel przyświecał autorce w napisaniu tej książki. Dla mnie jest ona całkowicie bezcelowa. Motyw główny to hazard, czyli temat, który mnie całkiem interesuje. Jednak nie znajdziemy tu barwnych opowieści pisarki związanych z grami hazardowymi, ani też ciekawych smaczków z zaplecza organizacji tychże gier. Książka jest tak ogólnikowa i bezosobowa, że pełnić może jedynie rolę dobrego środka nasennego, a nie jako źródło ciekawostek na temat hazardu. Póki co nie mam szczęścia do utworów pani Joanny Chmielewskiej, ale się nie poddaję i z pewnością dam jeszcze autorce niejedną szansę.

Nie wiem jaki cel przyświecał autorce w napisaniu tej książki. Dla mnie jest ona całkowicie bezcelowa. Motyw główny to hazard, czyli temat, który mnie całkiem interesuje. Jednak nie znajdziemy tu barwnych opowieści pisarki związanych z grami hazardowymi, ani też ciekawych smaczków z zaplecza organizacji tychże gier. Książka jest tak ogólnikowa i bezosobowa, że pełnić może...

Jedna z niewielu książek pani Joanny Chmielewskiej, która nie do końca mi podeszła. Trochę się wynudziłam, ale historia na pewno znajdzie swoich zwolenników.

Jedna z niewielu książek pani Joanny Chmielewskiej, która nie do końca mi podeszła. Trochę się wynudziłam, ale historia na pewno znajdzie swoich zwolenników.

Początek tej króciutkiej książki zapowiada pasjonującą wiwisekcję tematu hazardu - od bodźców go napędzających aż po problematykę uzależnień. Szybko jednak okazuje się, że p. Chmielewska (bez żadnej złośliwości) woli "hazard" w formie jarmarczno-domowej - czyli wszelkiego rodzaju automaty, świecidełka i posiadówki w salonie na partyjce kości. Co więcej, to raczej mało intrygujące oblicze gier losowych autorka przedstawia czasem z przesadną szczegółowością, przez co na 140 stron jakieś 90 to tłumaczenie reguł gier, opisy wyglądów kasyn oraz tyrady dotyczące komfortu parkingowego. Nie jest to lektura, która zmieni czyjekolwiek życie - ot, czytadło, co wiedziała chyba nawet sama autorka, gdyż forma tej "powieści" jest tak luźna, że właściwie żadna. Nie ma tu konkluzji, lekcji, progresji. Dobre do pociągu, ot, tyle.

To, co mnie natomiast zaciekawiło, to momentami dość tłuste i przaśne podejście do czegoś, co dziś nazwalibyśmy "poprawnością polityczną". Okej, lata 90. były szalone, ale z perspektywy współczesnego czytelnika wstawki o "pederastach", z którymi nie warto grać, albo nazywanie Azjatów per "to żółte i skośne" (tak, trzecia osoba liczby pojedynczej!)... Nie wiem, na pewno jest to na swój sposób ciekawe. No i wiadomo, skoro "rasizm" i "homofobia", to nie mogło też zabraknąć boomerskiego gadania o tym, jakie to baby mądre, ale zachowawcze, a za to chłopy takie i śmakie. Jak komuś filozofowanie w tym kolorze i pięćdziesiąte trzecie przynudzanie na temat złośliwości liczb losowych nie przeszkadza, to śmiało może czytać. Ale na pewno nie musi.

Początek tej króciutkiej książki zapowiada pasjonującą wiwisekcję tematu hazardu - od bodźców go napędzających aż po problematykę uzależnień. Szybko jednak okazuje się, że p. Chmielewska (bez żadnej złośliwości) woli "hazard" w formie jarmarczno-domowej - czyli wszelkiego rodzaju automaty, świecidełka i posiadówki w salonie na partyjce kości. Co więcej, to raczej mało...