Jestem zaskoczona, bo poza tym wtrętem o mizandrii (który, tbh, był nawet uzasadniony, bo Susan zrobiła z niewinnego typa twarz kampanii o seksistach) to było zaskakująco przyjemnie i fajnie rysowało charaktery głównych bohaterek, choć autorem jest facet. Przede mną trochę tomów, ale jestem nastawiona pozytywnie, zwłaszcza że kilkakrotnie głośno się roześmiałam przy lekturze.

Jestem zaskoczona, bo poza tym wtrętem o mizandrii (który, tbh, był nawet uzasadniony, bo Susan zrobiła z niewinnego typa twarz kampanii o seksistach) to było zaskakująco przyjemnie i fajnie rysowało charaktery głównych bohaterek, choć autorem jest facet. Przede mną trochę tomów, ale jestem nastawiona pozytywnie, zwłaszcza że kilkakrotnie głośno się roześmiałam przy lekturze.

Życie studenckie na pełnej! Trzy przyjaciółki i każda o innym charakterze, bujne życie towarzyskie, imprezy, dramy, konflikty i obok tego wzajemne wsparcie, samorefleksja i próba utrzymania się na fali mimo różnych niepowodzeń i zwątpień.

Wszystko okraszone jest humorem z odrobiną sarkazmu i ukazane w formie ekspresyjnego świata amerykańskich studentek. Ciekawe jest to, że mimo lekkiego podejścia do wszystkiego, przemycane są ważne wartości, m.in. waga przyjaźni i kontaktu z drugim człowiekiem, poszanowanie wyborów seksualnych, wsparcie w trudnych chwilach, ważność bycia sobą.

Ogromnie dużo ciepła bije z tej historii, miałam ogromną przyjemność z czytania i oglądania, bo też i kreska bardzo przyjemna.

Przeczytałam trzy pierwsze tomy i mam chęć na więcej. Fajny, luźny komiks.

Również na: https://www.instagram.com/p/Cv7hrRbNgdV/?img_index=1

Życie studenckie na pełnej! Trzy przyjaciółki i każda o innym charakterze, bujne życie towarzyskie, imprezy, dramy, konflikty i obok tego wzajemne wsparcie, samorefleksja i próba utrzymania się na fali mimo różnych niepowodzeń i zwątpień.

Wszystko okraszone jest humorem z odrobiną sarkazmu i ukazane w formie ekspresyjnego świata amerykańskich studentek. Ciekawe jest to,...

Wg mnie głupawe. Do tego rodzaj czcionki, który trudno czytać. Może jestem za stara na tematykę tej noweli graficznej.
Ilustracje OK, ale właściwie nic specjalnego.

Wg mnie głupawe. Do tego rodzaj czcionki, który trudno czytać. Może jestem za stara na tematykę tej noweli graficznej.
Ilustracje OK, ale właściwie nic specjalnego.

Kreskówkowe i na pokaz. Nigdy nie lubiłem studenciaków, jakieś wyjazdy na kampusy oraz komedii nastoletnich, nawet będąc nastolatkiem. Stąd leniwie przebrnąłem przez całość i z ulgą odkładam na półkę. Nic, czego nie widziałem w podobnych serialach traktujących o dojrzewaniu czy robieniu selfie do pamiętnika. Bohaterki lekko skrzywione i zafrasowane. Jakieś takie dziecięce i mało przypominające studentki. Jakby cofnęły się w rozwoju. Moje dziewczyny z gimnazjum były bardziej interesujące (i miały szczątkowy seksapil!). Psychologicznie na poziomie przeciętnej amerykańskiej noweli z dużego miasta, ze zblazowanym humorem i facetami-palantami z uszczypliwością na poziomie szowinistycznego drania, dla którego klasówka z matematyki kończyła się słowami ,,Daj przepisać''. Kilka scen ujmujących, jak gadanie do ptaka, co usiadł na drzewie, gdy masz grypę i nie możesz ruszyć się z pokoju. Deliberacja, co najwyżej średniego kalibru, bez skonkretyzowanej fabuły, próbująca poruszać tematy nie dziecięcego, ale jeszcze nie dorosłego świata. Niby powinienem się dobrze bawić, jak na dożynkach, ale nikt nie zapada w pamięć, a całość wydaje się sztuczna, jak wypad do hamburgerowni, gdzie podają ci syntetyczne żarcie, i cieszysz michę, że ktoś łaskawie cię obsłużył. Wielkie meh, choć, wbrew pozorom, niczego nie oczekiwałem.

Kreskówkowe i na pokaz. Nigdy nie lubiłem studenciaków, jakieś wyjazdy na kampusy oraz komedii nastoletnich, nawet będąc nastolatkiem. Stąd leniwie przebrnąłem przez całość i z ulgą odkładam na półkę. Nic, czego nie widziałem w podobnych serialach traktujących o dojrzewaniu czy robieniu selfie do pamiętnika. Bohaterki lekko skrzywione i zafrasowane. Jakieś takie dziecięce i...

Ile lat upłynęło od momentu, gdy skończyliście liceum? A kiedy byliście na studiach? Dziesięć lat? Piętnaście? A może dwadzieścia? Jeśli poprawnie odpowiedzieliście na jedno z tych pytań, to ten komiks jest dla was. Jeżeli właśnie się uczycie, to może się okazać, że żarty są żenujące, a słownictwo przestarzałe. Nasze bohaterki spotykają się w akademiku na pierwszym roku studiów. Imprezują, wygłupiają się i od czasu do czasu zaglądają na wykłady. Czyli prawdziwe studenckie życie. A ponieważ mają zupełnie różne charaktery i zainteresowania, całkiem przyjemnie obserwować ten konglomerat w akcji. Kreska przyjazna dla oka, historie zabawne. Miła, sentymentalna, dwudziestominutowa lektura, która niewiele mądrości wniesie do waszego życia, ale z pewnością sprawi, że choć raz się uśmiechniecie.

Ile lat upłynęło od momentu, gdy skończyliście liceum? A kiedy byliście na studiach? Dziesięć lat? Piętnaście? A może dwadzieścia? Jeśli poprawnie odpowiedzieliście na jedno z tych pytań, to ten komiks jest dla was. Jeżeli właśnie się uczycie, to może się okazać, że żarty są żenujące, a słownictwo przestarzałe. Nasze bohaterki spotykają się w akademiku na pierwszym roku...

To był pierwszy komiks, który przeczytałam w życiu i tak bardzo mi się podobał! Bohaterowie cudowni, sceny zabawne, tak, że śmiałam się na głos, kilka poważniejszych tematów poruszonych. Czułam sięjakbym oglądała dobry serial i już nie mogę się doczekać kolejnych części.

To był pierwszy komiks, który przeczytałam w życiu i tak bardzo mi się podobał! Bohaterowie cudowni, sceny zabawne, tak, że śmiałam się na głos, kilka poważniejszych tematów poruszonych. Czułam sięjakbym oglądała dobry serial i już nie mogę się doczekać kolejnych części.

Świetnie napisana, przyjemna i bardzo zabawna historia o trzech bardzo lubialnych bohaterkach, które próbują odnaleźć się w studenckim życiu. Z niezwykle przyjemnie wyglądającą szatą graficzną.

Świetnie napisana, przyjemna i bardzo zabawna historia o trzech bardzo lubialnych bohaterkach, które próbują odnaleźć się w studenckim życiu. Z niezwykle przyjemnie wyglądającą szatą graficzną.

Trzy dziewczyny na początku studenckiej drogi. Każda studiuje coś innego, ale dzielą wspólny pokój w akademiku.
Susan twardo stąpa po ziemi, Ester to królowa dramy, a Daisy, najmłodsza z nich, to romantyczka bujająca w obłokach.

W komiksie jest zawartych kilka historii, dość luźno powiązanych. Jedynie wątek McGrawa przewija się przez cały komiks.
Całość dość żartobliwa i z lekkim podejściem nawet do poważnych problemów jak grypa, uczucia, zażywanie niezbadanych substancji.

Fajna kreska, czyta się dobrze, ale nie wciągnęło mnie na tyle, żeby śledzić dalsze lody dziewczyn. Prawdopodobnie jestem już na to za stara :)

Trzy dziewczyny na początku studenckiej drogi. Każda studiuje coś innego, ale dzielą wspólny pokój w akademiku.
Susan twardo stąpa po ziemi, Ester to królowa dramy, a Daisy, najmłodsza z nich, to romantyczka bujająca w obłokach.

W komiksie jest zawartych kilka historii, dość luźno powiązanych. Jedynie wątek McGrawa przewija się przez cały komiks.
Całość dość żartobliwa i...

Piękne rysunki i zabawnie opisane życie studenckie. Sprzeczności między płciami i podejściem do życia przysparzają wiele śmiechu podczas czytania.

Piękne rysunki i zabawnie opisane życie studenckie. Sprzeczności między płciami i podejściem do życia przysparzają wiele śmiechu podczas czytania.

Seria „Giant Days” była oryginalne w 2009 serią poboczną webkomiksu „Scary Go Round” wydaną jako sześcioodcinkowa miniseria. Jednakże w 2013 r. wydawnictwo Boom! Studios zainteresowało się serią i zaczęło ją wydawać w ramach imprintu „Boom! Box”. Seria okazała się na tyle popularna, że doczekał się 54 zeszytów i numeru specjalnego zebranych w 14 wydaniach zbiorczych. W 2017 r. wydawnictwo Non Stop Comics zaczęło ją wydawać po polsku. Czy warto się zainteresować tym tytułem?

Głównymi bohaterkami są trzy studentki - Esther, Daisy i Susan; które mieszkają razem w akademiku. Tom przedstawia cztery historie ich z życia, gdzie będą musiały się zmierzyć z grypą, obleśnymi studentami czy własnym życiem uczuciowym.

Bohaterki, które czytelnik śledzi są bardzo różne od siebie. Daisy to spokojna i cicha dziewczyna, która jednak jest niepewna co do własnej sfery uczuciowej. Z kolei Esther to szalona gotka, która ma jednak serce po właściwej stronie. Natomiast Susan wydaje się być główną bohaterką i pozornie jest najzwyczajniejsza, ale ma przy tym zaskakująco złośliwy charakter i czasami potrafi zranić innych chcąc dobrze.

Podobało mi się jak połączono tutaj elementy humorystyczne z bardziej poważnymi sprawami. Z jednej strony można się śmiać z absurdalnych zachowań bohaterów, ale z drugiej strony czasami kryją się za tym dosyć dramatyczne momenty. Przy tym jednak czasami humor trochę psuje historię jak chociażby zakończenie wątku chłopaków publikujących zdjęcia kobiet w Internecie. Poważny problem został zredukowany do żartu, przez co stracił w moich oczach na wiarygodności.

Za rysunki odpowiada tu Lissa Treiman. Jej kreskówkowy styl doskonale pasuje do lekko humorystycznej historii. Przy tym jednak trzyma się w swoich rysunkach w miarę realistycznej konwencji i nie deformuje postaci, chociaż czasami zdarza się wyolbrzymienie pewnych ich cech.

Jest to bardzo sympatyczny komiks dla osób lubiących historie obyczajowe z pewną dawką humoru. Uważam jednak, że pewne tematy można było potraktować trochę poważniej.

Seria „Giant Days” była oryginalne w 2009 serią poboczną webkomiksu „Scary Go Round” wydaną jako sześcioodcinkowa miniseria. Jednakże w 2013 r. wydawnictwo Boom! Studios zainteresowało się serią i zaczęło ją wydawać w ramach imprintu „Boom! Box”. Seria okazała się na tyle popularna, że doczekał się 54 zeszytów i numeru specjalnego zebranych w 14 wydaniach zbiorczych. W 2017...