Jest dobrze chociaż niech plusy nie przesłonią wam minusów :D
Osobiście jestem fanem ekszynu więc spokojnie te opisy mogłyby przejść do detalicznych dotyczących postaci czy w tło historyczne, ewentualnie jakieś flashbacki. W Ostatniego… dialogów jest równie dużo ale są krótsze w subiektywnym odczuciu gdy się czyta bo jest bardziej soczyście, swojsko i męsko. Pojawiła się również baba. Dosłownie. A nawet i kobieta inna. Z postaciami da się zżyć chociaż wydają się bardziej wyobcowane niż w pierwszej części – czuć w powietrzu zdradę! Za tekst o nieciekawej fantastyce autorowi powinni mutanta do łóżka wpuścić.

Dość zaskakujące jest to, że klimat w ogólnym odczuciu rosyjski przeobraża się w amerykański ponieważ odruchowo czekamy na jakieś wielkie pierdolnięcie. Wielkie bum. Ten narastający klaustrofobiczny klimat wymusza na czytelniku myślawkę – nie tylko co będzie dalej – ale co jeszcze może się zepsuć i wyskoczyć z czeluści. Dlaczego amerykański? Kojarzy mi się z pulpą i serialami okołohorrorowatymi w starym dobrym stylu Phantom Pressu. Oprócz tego narracje pachnie (niekoniecznie starymi) serialami scifi. Wiecie, rozumiecie – te swojskie wielkie chłopy i ich ryczące maszyny, szaleni profesorkowie i… spisek.
http://pbp.sieradz.pl/kmf/2017/12/17/ostatniego-zezra-psy-recenzja/

Jest dobrze chociaż niech plusy nie przesłonią wam minusów :D
Osobiście jestem fanem ekszynu więc spokojnie te opisy mogłyby przejść do detalicznych dotyczących postaci czy w tło historyczne, ewentualnie jakieś flashbacki. W Ostatniego… dialogów jest równie dużo ale są krótsze w subiektywnym odczuciu gdy się czyta bo jest bardziej soczyście, swojsko i męsko. Pojawiła się...