Srogo zawiodłem się na tej książce. Może dlatego, że oczekiwałem kontynuacji podobnej stylistycznie do "Gry Endera", którą czytało się bardzo przyjemnie? Ta powieść NIE jest jej kontynuacją. Ma NIBY tego samego bohatera i to samo uniwersum ale jak dla mnie to wygląda tak, jakby autor napisał zupełnie inną historię, podbijając popularność znanym bohaterem.

Powieść po pierwsze, aspiruje do literatury dużo bardziej ambitnej niż "Gra Endera" ale wcale jej się to nie udaje. Im bardziej Card stara się uwiarygodnić postacie, tym bardziej wydają mi się one papierowe. Do tego wszechobecny patos, problemy metafizyczne, pompatyczny język, wszechobecne cierpienie (tutaj każda postać jest bardziej tragiczna od poprzedniej) sprawia, że wpada to wszystko w straszną "coehlowską" tandetę.

Sam wątek fabularny jest OK, przy czym tę historię można by było zmieścić w formie opowiadania na 50-100 stronach.

Otoczki, kreacji bohaterów i świata, sztucznie napompowanych pseudofilozoficznych bredni niestety nie kupuję. Z tego co czytałem, to następne części sagi idą jeszcze bardziej w stronę powieści "filozoficznych" co oznacza, że na "Mówcy umarłych" moja przygoda z Enderem się skończy. Szkoda zmarnowanego potencjału...

Srogo zawiodłem się na tej książce. Może dlatego, że oczekiwałem kontynuacji podobnej stylistycznie do "Gry Endera", którą czytało się bardzo przyjemnie? Ta powieść NIE jest jej kontynuacją. Ma NIBY tego samego bohatera i to samo uniwersum ale jak dla mnie to wygląda tak, jakby autor napisał zupełnie inną historię, podbijając popularność znanym bohaterem.

Powieść po...