Przed napisaniem tej opinii przeczytałam kilka innych recenzji i widzę, że zdania co do tej części są dość podzielone.

W moim przypadku, bardzo pozytywnie się zaskoczyłam. Może nawet ta część podobała mi się bardziej, niż poprzednia, a z pewnością trzymała jej poziom. Jednak dla mnie idą na plus te wszystkie filozoficzne przemyślenia, których one nużyły, ale ja lubię tego typu rzeczy.

Szczerze to po przeczytaniu Gry Endera nie wiedziałam, jak może się potoczyć kolejna część. Wiedziałam, że Ender będzie szukał nowego domu dla Królowej Kopca, jednak nie wydawało mi się to wystarczające na kolejną część i obawiałam się, że przez to książka będzie dość nudna i słaba. Bardzo pozytywnie się zaskoczyłam. Postacie i nowe gatunki, głównie Prosiaczków bardzo mi się spodobały i czytając nie mogłam się doczekać, czego nowego dowiemy się na ich temat.

Jedyny zgrzyt mam trochę z postacią Novinhy... Na samym początku bardzo mi się podobała, taka umęczona, biedna dziewczyna, która straciła wszystko, co liczyło się w jej życiu. Jednak po przeskoku chciałam chyba trochę więcej od niej. Przyćmiły je jej dzieci, co nie jest aż tak dużym minusem, ale polubiłam jej postać, więc myślałam, że trochę więcej jej będzie i nie do końca podoba mi się, w jaki sposób została poprowadzona.

Trochę myliły mi się dzieci jej z dziećmi Liba, było dość trudno podążać za taką liczbą postaci z jednej generacji...

Przed napisaniem tej opinii przeczytałam kilka innych recenzji i widzę, że zdania co do tej części są dość podzielone.

W moim przypadku, bardzo pozytywnie się zaskoczyłam. Może nawet ta część podobała mi się bardziej, niż poprzednia, a z pewnością trzymała jej poziom. Jednak dla mnie idą na plus te wszystkie filozoficzne przemyślenia, których one nużyły, ale ja lubię tego...

Kto według was jest obcym a kto nie? Kto dzikim barbarzyńcą a cywilizowaną rasą. Nie dowiemy się tego, jeżeli nie pokochamy i nie poznamy nieprzyjaciela.

Kto według was jest obcym a kto nie? Kto dzikim barbarzyńcą a cywilizowaną rasą. Nie dowiemy się tego, jeżeli nie pokochamy i nie poznamy nieprzyjaciela.

Kto tak naprawdę jest obcym?

Kto tak naprawdę jest obcym?

Nienawidzę tych głupich prosiaków. Żeby źle pojętą eutanazję uważać za wspaniały prezent - jak głęboko musi u nich sięgać ten szalony nihilizm?

Nienawidzę tych głupich prosiaków. Żeby źle pojętą eutanazję uważać za wspaniały prezent - jak głęboko musi u nich sięgać ten szalony nihilizm?

Dla mnie pozycja bardzo dobra, a nawet lepsza od "gra endera" Polecam wcześniej przeczytać
"Ender na wygnaniu" bo fajnie się uzupełnia i lepiej wprowadza do nowości jakie autor sobie wymyślił, bo jeśli ktoś liczył na dużą ilość strzelania i walk to raczej będzie zawiedziony

Dla mnie pozycja bardzo dobra, a nawet lepsza od "gra endera" Polecam wcześniej przeczytać
"Ender na wygnaniu" bo fajnie się uzupełnia i lepiej wprowadza do nowości jakie autor sobie wymyślił, bo jeśli ktoś liczył na dużą ilość strzelania i walk to raczej będzie zawiedziony

Po Grze Endera zawiodłem się na Mówcy Umarłych. To było moje trzecie podejście do Mówcy i tym razem dobrnąłem do końca. Może tylko dlatego że skorzystałem z audiobook'a. Rozwleczona fabuła i za dużo przemyśleń filozoficzno-religijnych powoduje że jest to męcząca pozycja. Końcówka książki trochę poprawiła mój nastrój ale i tak zastanawiam się czy sięgnę po kolejną część. Przykro mi to mówić bo jestem fanem Gry Endera :-(

Po Grze Endera zawiodłem się na Mówcy Umarłych. To było moje trzecie podejście do Mówcy i tym razem dobrnąłem do końca. Może tylko dlatego że skorzystałem z audiobook'a. Rozwleczona fabuła i za dużo przemyśleń filozoficzno-religijnych powoduje że jest to męcząca pozycja. Końcówka książki trochę poprawiła mój nastrój ale i tak zastanawiam się czy sięgnę po kolejną część....

Kontynuacja Gry Endera, ale w zupełnie innym podejściu. Tym razem próba zrozumienia i stworzenie wspólnego plemienia z obcymi, niż jeżeli neutralizację robali tak jak w poprzedniczce. Przyjemnie się czytało, ciekawe pomysły wplatane przez Orsona w tętniącą nową cywilizację, odkrytą na nowej planecie. Pora ma trzecia część :)

Kontynuacja Gry Endera, ale w zupełnie innym podejściu. Tym razem próba zrozumienia i stworzenie wspólnego plemienia z obcymi, niż jeżeli neutralizację robali tak jak w poprzedniczce. Przyjemnie się czytało, ciekawe pomysły wplatane przez Orsona w tętniącą nową cywilizację, odkrytą na nowej planecie. Pora ma trzecia część :)

Jak dla Mnie trochę słabszą część nóż Gra. Choć ten fragment gdy Ender krzyczy na Ouandę by nie probowala zmieniać Prosiaczkow na swoją modlę robi robotę i pewnie Mi utkwi w głowie na jakiś czas.

Jak dla Mnie trochę słabszą część nóż Gra. Choć ten fragment gdy Ender krzyczy na Ouandę by nie probowala zmieniać Prosiaczkow na swoją modlę robi robotę i pewnie Mi utkwi w głowie na jakiś czas.

Można powiedzieć, że przebrnąłem przez książkę bo były w niej ciekawe momenty. Niestety często była zbyt rozwleczona i miałem wrażenie, że się powtarza.

Można powiedzieć, że przebrnąłem przez książkę bo były w niej ciekawe momenty. Niestety często była zbyt rozwleczona i miałem wrażenie, że się powtarza.

Oceniam jako sage. Zaczelam od gry endera. Nie moge przestac.

Oceniam jako sage. Zaczelam od gry endera. Nie moge przestac.