Raczej najsłabsza z trzech powieści autobiograficznych Grzesiuka, ale czego oczekiwać po tak specyficznej tematyce - leczenie gruźlicy to temat sam w sobie mało przyjemny czy atrakcyjny, a wyobrażam sobie, że naprawdę trudno ciekawie opisać życie codzienne pacjentów sanatorium, którym nawet nie wolno wstawać z łóżek. Humoru mało, opisy powojennych terapii gruźlicy to niezły horrorek, a cały kalejdoskop tych wszystkich punkcji, odm, przetok, przepalanek, odrywania opłucnej, odsysania ropy strzykawką, wycinania żeber itepe sprawia, że dzieło nie nadaje się do czytania przy jedzeniu ani nawet po jedzeniu. Autor nie potrafi zbyt przekonująco oddać dramatyzmu sytuacji pacjentów, czemu trudno się dziwić - po pobycie w obozach ewidentnie śmierć i cierpienie nie robią na nim większego wrażenia (od umierania kumpla potrafi na jednym wydechu przejść do scenek rodzajowych karmienia sanatoryjnych ptaszków i kotków. Dosłownie!). Mimo to zwraca uwagę czytelnika na problem wykluczenia społecznego gruźlików, a także szykan i dyskryminacji, których ofiarą padli praktycznie wszyscy jego znajomi z sanatorium. Na szczęście gruźlica jest już uleczalna + szczepionka znacznie obniża ryzyko zachorowania, dziękujemy, do widzenia! W aspekcie dosłownym książka straciła więc na aktualności, ale może przypominać o tragizmie sytuacji osób chorych na cokolwiek, co jest a) nieuleczalne i b) zaraźliwe. Obecnie kwalifikuje się chyba tylko AIDS, i tak znacznie mniej powszechny niż gruźlica w pierwszej połowie XX w. Powieść godna polecenia jako ciekawostka dla (zdeklarowanych) zajawkowiczów, u których temat dawnych metod leczenia potencjalnie śmiertelnych chorób wywołuje nietypową względem przeciętnej ogółu ekscytację.

Raczej najsłabsza z trzech powieści autobiograficznych Grzesiuka, ale czego oczekiwać po tak specyficznej tematyce - leczenie gruźlicy to temat sam w sobie mało przyjemny czy atrakcyjny, a wyobrażam sobie, że naprawdę trudno ciekawie opisać życie codzienne pacjentów sanatorium, którym nawet nie wolno wstawać z łóżek. Humoru mało, opisy powojennych terapii gruźlicy to...