Dzięki tej ksiazce zrozumiałam,że każdy moment życia jest dobry na to by je zmienić,że życie jest "kruche jak ta tytułowa porcelana". Więc dbajmy o nie...
Nie patrzmy na to że są dzieci (które i tak dużo wiedzą i wyciągaja odpowiednie wnoski). Na to co ludzie powiedzą (pogadaja i przestaną).
Bohaterka potrafi dobrze kryć sie z prawdziwymi uczuciami i smutnym życiem. Znajduje chwile,które rozswietlaja mrok zycia (dobrze ,że ma w domu córkę ,która sprawia ,że można śmiać się przez łzy).
Mimo ciężkich doświadczeń potrafi iść dalej i za to Zuzanne lubię. Książka daje do myślenia i pokazuje gorzką prawdę o życiu z osobą która nie szanuje drugiego człowieka i jest tyranem. Ile takich kobiet,które żyją w toksycznych związkach jest wokół nas? O my o nich nie wiemy bo się z tym kryja?
To pierwsze moje spotkanie z twórczością Moniki Sawickiej. Książka mogłam przeczytać dzięki Book Tour organizowanym przez Poligon Domowy
https://m.facebook.com/pisarkamonikasawicka
http://poligon-domowy.blogspot.com/?m=1

Dzięki tej ksiazce zrozumiałam,że każdy moment życia jest dobry na to by je zmienić,że życie jest "kruche jak ta tytułowa porcelana". Więc dbajmy o nie...
Nie patrzmy na to że są dzieci (które i tak dużo wiedzą i wyciągaja odpowiednie wnoski). Na to co ludzie powiedzą (pogadaja i przestaną).
Bohaterka potrafi dobrze kryć sie z prawdziwymi uczuciami i smutnym życiem....