„(…) Ja i ty jesteśmy doprawdy dziwną parą. Wszystko w tobie zależy ode mnie i wszystko we mnie zależy od ciebie: jeśli się rozchorujesz, rozchoruję się i ja, jeśli umrę, umrzesz i ty. Ale nie mogę z tobą rozmawiać, a ty nie możesz rozmawiać ze mną. Mimo całej swojej nieskończonej być może mądrości nie wiesz nawet, jaką mam twarz, w jakim jestem wieku, w jakim języku mówię. (…) Nigdy dwoje nieznajomych połączonych w tym samym ciele nie było jedno dla drugiego równie niepojętymi, dalekimi tak jak my”.

Książka Fallaci to niezwykły zapis rozmów, zbiór listów pełnych sprzecznych emocji, od gniewu czy frustracji po radość i euforię. Nie są to przewidywalne monologi, skupione jedynie na pytaniu „urodzić czy nie urodzić”, a swego rodzaju filozoficzne przemyślenia, dotyczące m.in. takich tematów jak sens istnienia, problem cierpienia, wartość rodziny czy też zależność dwóch istot w kontekście wolności.
Bohaterka opowieści ma jakieś konkretne życie, pracę, plany i marzenia, choć szczegóły nie są tutaj tak istotne, to bardziej tło dla całej analizy. Nie poznajemy nawet jej imienia, ale ta anonimowość wbrew pozorom staje się pożądanym zabiegiem, bo dzięki temu łatwiej nam podejść do prezentowanych treści z pewnym dystansem, zastanowić się trochę na chłodno, ile w tych wywodach może się kryć racji.

Nie jest to kolejny tytuł o pochwale macierzyństwa, ale też w żadnym wypadku pozycja zachęcająca do aborcji, jak mogłoby się to niektórym wydawać. To wnikliwe spojrzenie na kwestię prokreacji i odniesienie się do odpowiedzialności, jaką ona za sobą niesie, zaprezentowane w intrygującej formie. Niestety, i w tej opowieści, męska część populacji wypada mocno niekorzystnie – jako umywająca ręce, unikająca tematu czy też stawiająca się w roli oskarżyciela – takie są fakty, co nie znaczy oczywiście, że odnoszą się do każdego przedstawiciela danej płci. Coś jednak jest w powiedzeniu, że wyjątki potwierdzają regułę…

„List do nienarodzonego dziecka” skłania do głębszego zastanowienia się przed podjęciem tak ważkiej decyzji, jaką jest posiadanie potomstwa, zarówno po stronie kobiety, jak i mężczyzny. Warto, by po tę książkę sięgnęli wszyscy, którzy świadomie podchodzą nie tylko do własnego życia, ale również do tego, które mogą potencjalnie stworzyć. A tym, którym tej świadomości trochę brakuje, powinno się zalecać lekturę obowiązkowo...

http://fileiholicy.blogspot.com

„(…) Ja i ty jesteśmy doprawdy dziwną parą. Wszystko w tobie zależy ode mnie i wszystko we mnie zależy od ciebie: jeśli się rozchorujesz, rozchoruję się i ja, jeśli umrę, umrzesz i ty. Ale nie mogę z tobą rozmawiać, a ty nie możesz rozmawiać ze mną. Mimo całej swojej nieskończonej być może mądrości nie wiesz nawet, jaką mam twarz, w jakim jestem wieku, w jakim języku mówię....