Po raz pierwszy miałem okazję przeczytać po polsku książkę, z którą wcześniej zaznajomiłem się w oryginale. Przez te kilka lat przez me ręce przeszły dosłownie tuziny książek o tematyce postapokaliptycznej, zwłaszcza tych o zombie. Jedne były lepsze, inne gorsze. "Armagedon dzień po dniu" to zdecydowanie opowieść powyżej średniej.

Temat zombie w końcu znudzi się każdemu – zapewniam Was o tym. Są tylko dwie rzeczy, które moga książke wyciągnąć ponad przeciętną: nowatorskie podejscie do sprawy albo naprawdę świetnie opowiedziana historia (czyli pomysł na fabułę, dobry warsztat). "Armagedon dzien po dniu" napisano w formie dziennika. Bohaterem jest Amerykanin, żołnierz w czynnej służbie, przy czym nie „typowy Rambo”. Pandemia zombie zastaje go w domu po tym, gdy postanowił zignorować wezwanie przełożonych i nie powrócić do jednostki. To, co przydarzyło mu się dalej jest treścią książki. Pierwszej w serii i zapewniam, że druga jest o wiele lepsza (po części dlatego, że styl autora się poprawil, a po drugie „wprowadzenie” do świata mamy już za sobą).

Przedstawiene historii w formie dziennika ma swoje zalety i wady. Wiemy tylko to, co wie bohater, wydarzenia są spisywane juz po fakcie – i do tego można się łatwo przyzwyczaić. Obawiam się jednak, ze skrupulatnie prowadzona ewidencja ekwipunku oraz masa detali mogą być czymś, co wpłynie negatywnie na dynamikę historii. Jezyk angielski jest jednak krótszy, a powszechny dostęp do broni w USA na pewno ułatwił czytelnikom połapanie się we wszystkich wątkach zwiazanych z karabinami, pistoletami, amunicją i różnymi gadżetami. Ja po pewnym czasie „prześlizgiwałem” się przez fragmenty pełne technicznych niuansów. Polski czytelnik będzie musiał zmierzyć sie z różnicami kulturowymi, na szczęście pomagają przypisy. Pomimo wspomnianych powyżej potencjalnych „wyzwań”, książkę czyta się bardzo szybko. Kilka razy tłumacz popełnił małe błędy, ale nie wpływa to znacząco na odbiór całości.

Bohater przypadł mi do gustu – stara się byc spokojny i zorganizowany w tej niecodziennej sytuacji. Obserwuje i wyciąga wnioski. Jest pragmatykiem o analitycznym umyśle. Podejrzewam, że autor w dużym stopniu wykorzystał własne doświadczenia – J L Bourne nadal jest żołnierzem w czynnej służbie, który kolejne części „Armagedonu...” spisywał w przerwach między misjami. Dbałość o szczegóły powinna być doceniona, wiem że wiele wątków z pierwszej książki będzie miało znaczący wpływ na wydarzenia w kolejnych odsłonach przygód ocalałego.

"Armagedon dzień po dniu" miał swoją premierę 21 czerwca, jestem ciekaw jak odbierają go inni czytelnicy w Polsce. Egzemplarz recenzencki otrzymałem w PDFie dlatego też nie mogę dokładniej porównać, czy książka jest wydana w takim samym stylu jak oryginał, to znaczy stylizowana na prawdziwy dziennik (na pewno dołączono różne szkice, zdjęcia i podkreślenia). Nie jest to opowieść pokroju sławnego obecnie Walking Dead, niemniej autor stworzył bardzo ciekawy świat pełen nowatorskich konceptów. Jeżeli lubicie takie klimaty, polecam wam "Armagedon dzień po dniu". Kontynuacja powinna ukazać się we wrześniu.

Po raz pierwszy miałem okazję przeczytać po polsku książkę, z którą wcześniej zaznajomiłem się w oryginale. Przez te kilka lat przez me ręce przeszły dosłownie tuziny książek o tematyce postapokaliptycznej, zwłaszcza tych o zombie. Jedne były lepsze, inne gorsze. "Armagedon dzień po dniu" to zdecydowanie opowieść powyżej średniej.

Temat zombie w końcu znudzi się każdemu –...