Wg informacji na tyle książki, powieści historyczne Zofii Kossak mogą rywalizować z dziełami takich guru tego gatunku, jak choćby Henryk Sienkiewicz. Jako wielka fanka twórczości Litwosa muszę z żalem wyznać, iż jest to absurdalne stwierdzenie, co piszę opierając się zaledwie na Błogosławionej Winie, więc skora jestem do zmiany zdania, o ile znajdę ku temu powody.

Mimo wszystko Błogosławiona... to książka dobra, pięknie ujmująca istotę wiary chrześcijańskiej. Żałuję, że przeczytałam ją po wizycie w Kodniu, w przeciwnym wypadku inaczej spojrzałabym na Obraz i może bardziej zrozumiała jego cudowność, a nawet dostrzegła moc.

Przy ocenie książki należy pamiętać, iż pomimo wszystkim niepodważalnym faktom, jest to nadal powieść historyczna, a więc dzieło bazujące zarówno na prawdziwych wydarzeniach jak i fikcji literackiej. I żeby nie psuć przyjemności czytania nie powinniśmy roztrząsać co jest czym.

Brakuje tu rozległych i dokładnych opisów przyrody, drogi, otoczenia jak u Sienkiewicza, ale tłumaczę to inną koncepcją autorki, która cały swój talent pisarski tchnęła w sferę emocjonalną bohatera, rozlegle przedstawiając wewnętrzne rozdarcie i przemianę Sapiehy.

Szkoda, że sam akt "porwania" obrazu został tak pobieżnie nakreślony, szkoda, że pierwsza wizyta w Rzymie została sprowadzona do uzdrowienia i kradzieży. Szkoda, że brakuje dokładniejszego opisu reakcji papieża na zbrodnię i jej wpływu na dalsze losy w Watykanie.

A cuda opisane w książce? Czy są prawdziwe? To już kwestia wiary.

Moja jest po tej książce silniejsza.

Wg informacji na tyle książki, powieści historyczne Zofii Kossak mogą rywalizować z dziełami takich guru tego gatunku, jak choćby Henryk Sienkiewicz. Jako wielka fanka twórczości Litwosa muszę z żalem wyznać, iż jest to absurdalne stwierdzenie, co piszę opierając się zaledwie na Błogosławionej Winie, więc skora jestem do zmiany zdania, o ile znajdę ku temu powody.

Mimo...