O książce słyszałam już dość dawno temu. Niestety złożyło się tak, że najpierw udało mi się obejrzeć kilka odcinków serialu na HBO. Nie widziałam całego sezonu, ale większość na pewno. Stwierdziłam jednak, że warto byłoby najpierw sięgnąć po literaturę. Zakupiłam więc tomiszcze i przeleżało u mnie z pół roku.
Nie wiem czemu tyle musiałam z tym zwlekać. "Gra o tron" to prawdziwa gratka dla fanów fantastyki. Prawdziwej fantastyki, a nie sieczki dla głupiutkich nastolatek serwowanej ostatnio masowo.
Świat przedstawiony jest po prostu świetnie dopracowany. Trudno jest stworzyć coś całkiem nowego, a Martinowi to się udało. Świat rządzony przez pory roku, gdzie lato trwa dziesięć lat, a "zima nadchodzi". Wspaniały pomysł.
Powieść podzielona jest nie na rozdziały, a na poszczególne postaci, z których punktu widzenia obserwujemy wydarzenia. Według mnie ten pomysł się sprawdza, czytelnik się nie nudzi ani przez chwilę.
Co do bohaterów to uważam, że to kolejny plus tej książki. Każdy jest osobą z krwi i kości, nie mamy problemu z wyobrażeniem ich sobie. Nikt nie jest idealny, potrafi ugiąć swoje zasady przykładowo dla dobra rodziny, popełniają błędy, ale też błyszczą bohaterstwem. Mam kilku, których darzę największą sympatią, a mianowicie: Tyrion (jego to chyba nie da się nie lubić), Jon i mała Arya. Co dziwne nie czuję sentymentu do Daenerys, która ma rzesze fanów. Mnie trochę przeraża ta dziewczyna. Za to Drogo pokochałam z miejsca. Dobra kończę, bo o postaciach mogłabym długo mówić, a powinniście się sami przekonać jacy są!
Powieść pisana jest bardzo przystępnym językiem, opisy są, ale nie przynudzają ani się nie dłużą. Są w sam raz. Jedyne co mogłabym zarzucić, to czasami się gubiłam w imionach, bo było ich mnóstwo. Wiadomo pierwszoplanowych się zapamiętało, ale przykładowo Ci podwładni Dany mieli takie dziwne imiona, że nie mogłam spamiętać kto jest kim. Ale nie raziło to w dużej mierze.
Słowem, "Gra o tron" dla fanów fantastyki to konieczna lektura, zaraz po sadze Tolkiena. Polecam pójść moim śladem i usiąść do czytania z nastrojową muzyką w tle (w moim przypadku padło akurat na soundtrack z "Drużyny Pierścienia"). Ja muszę się rozejrzeć za drugą częścią, a Was zostawiam z gorącym poleceniem tej pozycji!

O książce słyszałam już dość dawno temu. Niestety złożyło się tak, że najpierw udało mi się obejrzeć kilka odcinków serialu na HBO. Nie widziałam całego sezonu, ale większość na pewno. Stwierdziłam jednak, że warto byłoby najpierw sięgnąć po literaturę. Zakupiłam więc tomiszcze i przeleżało u mnie z pół roku.
Nie wiem czemu tyle musiałam z tym zwlekać. "Gra o tron" to...