Skromna, uczynna, ceniąca spokój, chwilami wręcz staroświecka. Taka właśnie jest nierozpieszczana przez los Emilia, główna bohaterka tej książki. Pracująca w antykwariacie starszego, bardzo bliskiego jej człowieka, darzy go miłością, której nigdy nie potrafiła skierować w stronę oziębłej matki. Sympatyczna, przekonała mnie swoją nietuzinkową osobowością, podobnie jak drugoplanowe postaci tworzące całą paletę charakterów. Jest oszczędna w uczuciach rodzicielka, troskliwy opiekun, plącząca się w prawdzie przyjaciółka, ukrywająca przeszłość macocha czy enigmatyczny, młody mężczyzna. U boku tak licznej gromadki nie w sposób się nudzić, ale co najważniejsze, autorce udało się uniknąć chaosu. Tutaj od początku wiadomo kto jest kim, choć każdy z bohaterów niesie ze sobą zagadki, które odkrywa się z pełnym zaangażowaniem i ciekawością.

Autorka postawiła na Kraków. To właśnie tutaj rozgrywane są najważniejsze wydarzenia tej powieści. Od czasu do czasu jednak akcja przenosi się nad morze, by w cieniu latarni oraz legendy o bogini wiatru zakosztować tajemnic losu. Stary antykwariat, pachnąca kawa, odnalezione zdjęcie nieznanej dziewczyny oraz niedokończone myśli na kartach jednej z ksiąg. Dorota Gąsiorowska wie jak zbudować wyłapywany wieloma zmysłami klimat. Składający się z emocji i nutki magii, muśnięty dotykiem przeszłości wciąga oferując całą gamę wrażeń. To jest to, czego oczekuję od literatury.

„Antykwariat spełnionych marzeń” to wielowątkowa historia, w której każdy może odnaleźć coś dla siebie. Jest niebanalne uczucie, nieidealne rodzicielstwo, sztuka czy wystawiona na próbę przyjaźń. Chociaż na czele stąpa tutaj miłość, tuż za nią podążają skrywane sekrety i to na pewno nie jeden. Już dawno nie czytałam książki złożonej z tak wielu elementów, a zarazem potrafiącej tak sprawnie połączyć wszystko w spójną całość. Marzenia, nadzieja, szczęście i ból. Przeczytałam w dwa wieczory zachwycając się plastycznymi opisami, świeżością pomysłu i ostatecznie poskładanymi w całość puzzlami treści. A składać było co.

Polecam wielbicielkom napawającej optymizmem literatury obyczajowej, fankom nieschematycznych historii, poszukiwaczkom książek z magicznym klimatem w tle. Każda z powieści Doroty Gąsiorowskiej ma w sobie coś niezwykłego i ta nie jest wyjątkiem. Ratująca życie księga, echo zamierzchłych lat, fałszywa i prawdziwa miłość. Chcecie wyruszyć w podróż krętymi ścieżkami losu? Nie wahajcie się. Ze swojej strony szczerze polecam.

Chcecie zobaczyć, jaką paczkę otrzymałam od Autorki? Zerknijcie na bloga:
https://ktoczytaksiazki-zyjepodwojnie.blogspot.com/2017/04/antykwariat-spenionych-marzen-dorota.html#more

Skromna, uczynna, ceniąca spokój, chwilami wręcz staroświecka. Taka właśnie jest nierozpieszczana przez los Emilia, główna bohaterka tej książki. Pracująca w antykwariacie starszego, bardzo bliskiego jej człowieka, darzy go miłością, której nigdy nie potrafiła skierować w stronę oziębłej matki. Sympatyczna, przekonała mnie swoją nietuzinkową osobowością, podobnie jak...