Podobno Bliźnięta z lodu wyszły mu lepiej, no cóż przekonam się w swoim czasie. Już czuję ten dreszczyk emocji, bo póki co właśnie Dziecko Ognia, dla mnie jest rewelacyjną, trzymającą w napięciu i świetnie warsztatowo skonstruowaną powieścią.

Pomimo niemal gotyckiego klimatu (choć rzecz dzieje się współcześnie) tym co mnie najbardziej zaskoczyło i ujęło, pomimo mylenia tropów przez autora i tajemnicy, która wyjaśnia się dopiero pod koniec… była niezwykła (kobieca wręcz) wrażliwość z jaką powieść została napisana. Aż sprawdzałam jak S.K.Tremayne – czy to czasem nie kobieta.

A do tego moja ukochana Kornwalia zaskoczyła mnie obszernie opisanym (i wcale nie nudno) tematem kopalń. Wstrząsające były niektóre fakty na temat wyrobniczej, morderczej pracy jej XIX wiecznych mieszkańców.

Książka jako thriller psychologiczny sprawdziła się doskonale i ten finał, ten finał… przy którym opadniętej szczęki długo nie mogłam zamknąć z wielkiego „O”.

Podobno Bliźnięta z lodu wyszły mu lepiej, no cóż przekonam się w swoim czasie. Już czuję ten dreszczyk emocji, bo póki co właśnie Dziecko Ognia, dla mnie jest rewelacyjną, trzymającą w napięciu i świetnie warsztatowo skonstruowaną powieścią.

Pomimo niemal gotyckiego klimatu (choć rzecz dzieje się współcześnie) tym co mnie najbardziej zaskoczyło i ujęło, pomimo mylenia...