„(…) o czym nie myślisz, tego nie żałujesz, prawda? Ale to motto stanowi jedynie czasowe rozwiązanie – dopóki życie nie zmusi cię, by stanąć twarzą w twarz z tym, przed czym próbujesz uciec. Ale gdy nadejdzie ta chwila, mury, jakie zbudujesz w swoim umyśle, runą z hukiem w gruzy.”

Greta była cichą, niczym nie wyróżniającą się nastolatką. Kiedy pewnego dnia w jej domu zjawia się Elec – syn jej ojczyma, nie spodziewa się zupełnie tego, jak to na nią wpłynie. Elec bowiem nie ułatwia jej niczego, wyżywa się na niej i przy każdej możliwej okazji z niej drwi. Wszystko po to, aby dać upust swojej niechęci do nowej rodziny jego ojca. Sprawę komplikuje dodatkowo fakt, że Elec zaczyna ją fascynować coraz bardziej. Pewnej nocy przekroczyli granicę, a następnego dnia Elec wrócił do swojej matki do Kalifornii. Po kilku latach pewna sytuacja zmusza go do powrotu, a Greta odkrywa, że nie jest on już tym samym chłopakiem z którym pożegnała się kilka lat temu…

„Przyrodni brat” to kolejna książka Penelope Ward, która utwierdza mnie w przekonaniu jak doskonałą jest pisarką. Przyznaję, że podeszłam do tej książki przekonana, że dostanę tutaj trochę zupełnie co innego, że fabuła książki nie będzie należała do najłatwiejszych. Zamiast tego dostałam naprawdę piękną i głęboką historię, która ukazana jest z perspektywy zarówno Grety jak i Eleca. Kiedy patrzymy na wszystko oczami Grety, widzimy jak zły i denerwujący jest Elec, ale dopiero za sprawą rozdziałów z jego punktu widzenia dostrzegamy tutaj powody takiego a nie innego zachowania i zaczynamy rozumieć dlaczego w taki sposób reaguje na Gretę. Bardzo podobał mi się sposób w jaki autorka przedstawiała jego sytuację – wszystko ukazane zostało w formie książki którą napisał Elec. Jak to bywa z postaciami, które kreuje Ward, odczuwamy ich każdą emocję, są tak prawdziwe i wiarygodne, że mamy wrażenie jakbyśmy mogli ich za chwilę dotknąć, mamy ochotę je przytulić i pocieszyć, mówiąc że „wszystko będzie dobrze”. Historia jest pełna wzlotów i upadków, ale gwarantuję, że nie będziecie się mogli od niej oderwać. Nie jest w żaden sposób przewidywalna, i czytamy z zapartym tchem czekając na kolejne wydarzenia, nie tracąc przy tym w żadnym stopniu zainteresowania.

„Przyrodni brat” to emocjonalna, poruszająca i głęboka, pełna pasji, niepokoju, dramatu ale także momentami wywołująca uśmiech na naszej twarzy historia. Gorąco polecam!

„(…) o czym nie myślisz, tego nie żałujesz, prawda? Ale to motto stanowi jedynie czasowe rozwiązanie – dopóki życie nie zmusi cię, by stanąć twarzą w twarz z tym, przed czym próbujesz uciec. Ale gdy nadejdzie ta chwila, mury, jakie zbudujesz w swoim umyśle, runą z hukiem w gruzy.”

Greta była cichą, niczym nie wyróżniającą się nastolatką. Kiedy pewnego dnia w jej domu...