Wreszcie książka, którą czyta się z przyjemnością, bo jej autor zna się na rzeczy. Mój kryzys czytelniczy został tym samym pokonany. Dziękuję.

"Trupojad i dziewczyna" to powieść o mrocznym, baśniowym klimacie. Pisarz często nawiązuje baśni i legend, ale wiele w nich zmienia, tworząc nowe, frapujące wątki, choć kojarzące się z dobrze znanymi nam historiami. Świat książki jest więc niepokojący, fantastyczny, nie brakuje w nim zła, czegoś znajomego oraz tajemnic - w sam raz, aby wsiąknąć w lekturę. Niewystarczająco, żeby opuszczać ją z głębokim żalem.

Dlaczego? Przede wszystkim na ostatnich kilkudziesięciu stronach kogoś zabrakło, natomiast zbędnie występował wątek miłosny. Zdaję sobie sprawę, że zajmuje on naprawdę niewiele miejsca, ale poprowadzony został szablonowo, nieprzekonująco i nie wywoływał żadnych emocji ani nie wiązał się z wartościowymi przemyśleniami. Słowem - mogłoby go nie być i książka by na tym nie straciła, a może nawet zyskała.

Drugi powód to niezbyt satysfakcjonujące zakończenie. Ahsan Ridha Hassan ma wyśmienity styl - pisze z werwą i uczuciem, kreuje klimatyczne otoczenie i bawi ironicznym humorem. Potrafi wzbudzić zainteresowanie wątkami, ale niekoniecznie je kończyć. Dopóki pozostajemy na gruncie mniej ważnych spraw, którymi zajmuje się bohaterka, niewpływającymi bezpośrednio na losy świata (światów?), lecz na konkretne postaci - jest bez zarzutu. Smutno, gorzko, bez aury szczęśliwości. Gdy jednak wchodzimy na grunt istotniejszej fabuły i oczekujemy wręcz fajerwerków, to następuje rozczarowanie nadmiernie przewidywalną akcją, w której przechodzimy z punktu A do B.

"Trupojad i dziewczyna" nie oferuje skomplikowanej historii, więc już wcześniej zauważyłem, że bohaterka po kolei odbębnia następne zlecenia, trochę ze sobą powiązane, ale pretekstowe. Nie przeszkadzało mi to, bo pojawiała się groza, niepokój, baśniowość, zaskakujące rozwinięcia akcji, ponadto przejmowało się losem postaci... Tego brakuje w wątkach, które niosą ze sobą duże konsekwencje. Wtedy więc, zamiast czytać z napięciem, zaczynam liczyć strony.

Wydaje mi się, że autor uraczy nas z czasem kontynuacją, na którą... nieszczególnie czekam. Za dużo kart zostało odsłoniętych? Nie obchodzi mnie los świata? Nie obchodzi mnie szara rzeczywistość? Ani kwestie miłosne? Za to bardziej przejmuję się losem Alicji czy Chowańca? Bardziej chciałbym wrócić w rejony kanibalistyczne i zagłębić się w tajemnicę podobną do zniknięcia pewnej persony na początku powieści? Myślę, że na każde z postawionych pytań mogę odpowiedzieć twierdząco.

Jednak "Trupojad i dziewczyna" to dalej dobra książka - niech nikogo nie zwiedzie trochę krytyki z mojej strony. Po "Redlum" i "Idź i czekaj mrozów" to kolejne interesujące fantasy w ofercie Genius Creations. Natomiast Ahsan Ridha Hassan to pisarz, na którego warto zwrócić uwagę w przyszłości.

Wreszcie książka, którą czyta się z przyjemnością, bo jej autor zna się na rzeczy. Mój kryzys czytelniczy został tym samym pokonany. Dziękuję.

"Trupojad i dziewczyna" to powieść o mrocznym, baśniowym klimacie. Pisarz często nawiązuje baśni i legend, ale wiele w nich zmienia, tworząc nowe, frapujące wątki, choć kojarzące się z dobrze znanymi nam historiami. Świat książki...