Książka zdecydowanie mnie zawiodła, opis z tyłu książki absolutnie nie przypomina jej zawartości. Bardzo mi się ciągnęła, nie jestem fanką opisów przyrody rozwlekanych na kilka stron.

Książka zdecydowanie mnie zawiodła, opis z tyłu książki absolutnie nie przypomina jej zawartości. Bardzo mi się ciągnęła, nie jestem fanką opisów przyrody rozwlekanych na kilka stron.

Bardzo dobra powieść, jednak nie dla fanów kryminałów. To przede wszystkim powieść skupiająca się na przyrodzie i na szukaniu jej związków z człowiekiem. Ukazująca, że człowiek jest też tylko jej częścią. Czarująca unikalnym klimatem wyspy, będącej ostoją dzikiej zwierzyny, rezerwatem przyrody.

Bardzo dobra powieść, jednak nie dla fanów kryminałów. To przede wszystkim powieść skupiająca się na przyrodzie i na szukaniu jej związków z człowiekiem. Ukazująca, że człowiek jest też tylko jej częścią. Czarująca unikalnym klimatem wyspy, będącej ostoją dzikiej zwierzyny, rezerwatem przyrody.

Jestem urzeczona tą pozycją. Właściwie to ciężko ubrać mi w słowa moje wrażenia i podziw nad tym tytułem. Otrzymałam więcej, niż się spodziewałam.
(Ale uwaga, nie czytajcie całego opisu z tyłu. Ja to zrobiłam po skończeniu lektury i to był najlepszy pomysł. Gdybym zaczęła książkę od tego, to miałabym inne oczekiwania, a tak po prostu przyjęłam to, co książka za sobą niosła).
_
Niewielkie, zapomniane skaliste wyspy Farallońskie zamieszkałe jedynie przez 7 osób, w tym sześciu badaczy zwierząt morskich i lądowych oraz ona, podróżniczka, fotograf przyrody, Miranda, która nie ma swojego miejsca na ziemi, a utrata matki skłania ją do przyjazdu do tego odrealnionego miejsca. Bo na tych wyspach każdy może zbudować swoją tożsamość na nowo, przeszłość nie ma tutaj znaczenia, właściwie to poniekąd nie istnieje.

Otrzymujemy surowy, ale malowniczy klimat z dala od cywilizacji, tutejsi rozbitkowie są zdani na siebie, a właściwie to na łaskę i niełaskę wysp. Bo to nie oni tutaj mają główne znaczenie, tylko prawdziwy świat nieokiełznanej dzikiej natury, który daleki jest od poczucia bezpieczeństwa. Czy to miejsce wobec tego może stać się oazą spokoju i zadumy czy raczej nieuchwytnym sprawcą niepewności własnego jutra? A może to wszystko ma swój głębszy cel?

Oprócz niemal fotograficznej drobiazgowości opisywanych zakątków, na uwagę też zasługują znajdujący się na niej ludzie. Tutejsi członkowie zamieszkujący jedyną chatę w mogą wiedzieć o sobie wszystko lub niemal nic. Paradoksalne, a jednak możliwe. Właściwie ciekawe jest to, co my wiemy o samych sobie lub czego nie wiemy i co to oznacza.

Badacze kierują się na wyspie jedną zasadą - obserwacja bez ingerencji. To co ma się zdarzyć, to będzie miało miejsce. Niezależnie od wszystkiego. Ale czy do końca? Czy stanowi to najlepsze rozwiązanie czy jedno z gorszych? A właściwie to czy da się pozostawić sprawy własnemu torowi?

I jak ma się do tego nasza natura?
_
Czytaliście? Czy możecie mi polecić tytuły, które choć odrobinę są podobne do tej pozycji ? W której dominuje natura, a życie człowieka wydaje się być przy niej tylko drobiazgiem?

Jestem urzeczona tą pozycją. Właściwie to ciężko ubrać mi w słowa moje wrażenia i podziw nad tym tytułem. Otrzymałam więcej, niż się spodziewałam.
(Ale uwaga, nie czytajcie całego opisu z tyłu. Ja to zrobiłam po skończeniu lektury i to był najlepszy pomysł. Gdybym zaczęła książkę od tego, to miałabym inne oczekiwania, a tak po prostu przyjęłam to, co książka za sobą...

nie dotrwałam do końca

nie dotrwałam do końca

Szkoda czasu! Nudna książka przyrodnicza! Ani opis, ani okładka nie zgadzają się z zawartością. To jakiś żart.

Szkoda czasu! Nudna książka przyrodnicza! Ani opis, ani okładka nie zgadzają się z zawartością. To jakiś żart.

Ta książka to zupełnie nie moja bajka, taki "slow kryminał", bo zbrodnia jest, ale pośród wszystkich opisów przyrody, wszystkie "wypadki" wydają się czytelnikowi elementem jakby z filmu przyrodniczego, gdy lew zjada antylopę i to nie szokuje, bo tak jest w przyrodzie. Plus za zagadkę, którą chce się rozwiązać, minus za przydługie opisy (choć trzeba przyznać, że dość ciekawe).

Ta książka to zupełnie nie moja bajka, taki "slow kryminał", bo zbrodnia jest, ale pośród wszystkich opisów przyrody, wszystkie "wypadki" wydają się czytelnikowi elementem jakby z filmu przyrodniczego, gdy lew zjada antylopę i to nie szokuje, bo tak jest w przyrodzie. Plus za zagadkę, którą chce się rozwiązać, minus za przydługie opisy (choć trzeba przyznać, że dość...

Nie dla mnie. Poddałam się po 200 str listów do nie żyjącej matki i opisów morskich zwierząt. Piękne opisy, gdybym bardziej interesowała się życiem oceanu, może dotrwałabym do końca książki :)

Nie dla mnie. Poddałam się po 200 str listów do nie żyjącej matki i opisów morskich zwierząt. Piękne opisy, gdybym bardziej interesowała się życiem oceanu, może dotrwałabym do końca książki :)

Niestety, książka mnie zawiodła. Opis z tyłu w żadnym stopniu nie odzwierciedla tego, co rzeczywiście możemy w niej spotkać. Miał być przerażający thriller, a była... niezwykle nudna obyczajówka. Jeśli chcecie poczytać malowniczych i intrygujących opisów przyrody - polecam. W innym jednak przypadku, jeśli szukacie dreszczyku emocji, cóż, raczej tego w tej książce nie znajdziecie.

Niestety, książka mnie zawiodła. Opis z tyłu w żadnym stopniu nie odzwierciedla tego, co rzeczywiście możemy w niej spotkać. Miał być przerażający thriller, a była... niezwykle nudna obyczajówka. Jeśli chcecie poczytać malowniczych i intrygujących opisów przyrody - polecam. W innym jednak przypadku, jeśli szukacie dreszczyku emocji, cóż, raczej tego w tej książce nie...

Wszystko byłoby dobrze gdyby nie te szczegółowe opisy życia zwierząt, chwilami czułam się jakbym czytała książkę przyrodniczą. Jak dla mnie te opisy przyćmiły cały sens książki, która ma potencjał i mogłaby być naprawdę niezła.

Wszystko byłoby dobrze gdyby nie te szczegółowe opisy życia zwierząt, chwilami czułam się jakbym czytała książkę przyrodniczą. Jak dla mnie te opisy przyćmiły cały sens książki, która ma potencjał i mogłaby być naprawdę niezła.

Bardzo ciekawa książka, która jest czymś zupełnie innym, niż obiecuje okładka. Kogoś w wydawnictwie zdecydowanie poniosła fantazja i zapewnił temu tytułowi kiepskie opinie, ponieważ czytelnik oczekujący kryminału musi się rozczarować. Opis na odwrocie książki to zbrodnia, całkowicie wprowadza w błąd. Co nie znaczy, że nie jest to pozycja warta przeczytania.

"Strażnicy Światła" to niespieszna opowieść o szukaniu samego siebie, odnajdowaniu wewnętrznej prawdy i próbach zrozumienia własnej przeszłości oraz jej wpływu na życie. Autorka nie biegnie do przodu z akcją, pozwala czytelnikowi na spokojne doświadczanie zmian zachodzących na wyspie i w bohaterce. Pokazuje nam jak ogromny wpływ na życie ma pozwolenie sobie, żeby zwyczajnie żyć i patrzeć na świat takim, jakim on jest - tam, gdzie się go aktualnie doświadcza. Początek książki jest trochę nudnawy, nieco drętwy, ale warto przebrnąć i poczuć klimat Wysp Farallońskich. Ten specyficzny świat tuż obok cywilizacji odgrywa tu bardzo ważną rolę, jest dokładnie tym, co na nowo kształtuje Mirandę. Nawet imię bohaterki ma tu znaczenie, mówi wiele o wyspach i ich mieszkańcach. Ostatecznie książka zmusza do myślenia, porównywania decyzji podjętych przez bohaterow z tymi, które - być może - sami byśmy podjęli. Akceptowania bądź buntowania się przeciwko rzeczywistości.

Listy do zmarłej matki, które Miranda co chwilę pisze, na początku odbierałam jako dziwaczny zabieg literacki, który się nie sprawdza. Zbyt proste tłumaczenie czytelnikowi, co dzieje się w jej głowie. Z czasem nabrały więcej sensu, stały się znaczące. Na końcu okazały się udanym zabiegiem, lecz nie wytłumaczę, dlaczego - to zbyt ważny element procesu przemiany, a tym samym fabuły.

Pozycja warta przeczytania, choć może nie idealna. Czasem opisy życia zwierząt przysłaniają resztę. Pewne wydarzenia są zbyt proste do przewidzenia, a element zaskoczenia jest tutaj ważny. Jednak najważniejsze są zmiany zachodzące w bohaterce, a te są wyraźne i zmuszające do myślenia. Bardzo udany debiut.

Bardzo ciekawa książka, która jest czymś zupełnie innym, niż obiecuje okładka. Kogoś w wydawnictwie zdecydowanie poniosła fantazja i zapewnił temu tytułowi kiepskie opinie, ponieważ czytelnik oczekujący kryminału musi się rozczarować. Opis na odwrocie książki to zbrodnia, całkowicie wprowadza w błąd. Co nie znaczy, że nie jest to pozycja warta przeczytania.

"Strażnicy...