Przy poprzednich częściach „Nauki Świata Dysku” nie miałam najmniejszego problemu z określeniem, o czym przede wszystkim traktowały: pierwsza głównie o budowie świata, druga o ludziach i cywilizacji. Tutaj w pierwszej chwili chciałam napisać, że to książka głównie o ewolucji – ale zatrzymałam się, zastanowiłam i doszłam do wniosku, że tak właściwie to nie. O ewolucji było w części pierwszej. W „Zegarku Darwina” tak naprawdę nie ma jednego głównego tematu. Dostajemy trochę wiadomości o rozwoju nauki, trochę o podstępnych nieskończonościach, trochę o wehikułach czasu, trochę o życiu Darwina… Owszem, niby jakiś wspólny czynnik w tym wszystkim jest, ale dosyć ciężko go wyłowić. Nie, żeby było to wielką wadą, ale jednak w poprzednich książkach miałam większe poczucie ciągłości narracyjnej w częściach naukowych.
Ale oprócz tego pod względem jakości nie zmieniło się nic. Nadal jest ciekawie, zabawnie i mądrze. Co prawda przy próbie zrozumienia niektórych fizycznych fragmentów zaczęłam się poważnie zastanawiać, co ja robię na mat-fizie (oczywiście już po tym, jak pozbyłam się niezbyt przyjemnego wrażenia, że coś drenuje mi mózg i jednocześnie usiłuje przewrócić go na drugą stronę), ale już na przykład czytanie matematycznej części rozdziału o nieskończonościach to czysta przyjemność.
Natomiast jeśli chodzi o rozdziały nieparzyste, czyli przygody magów, odnoszę wrażenie, że z każdą kolejną „Nauką…” jest coraz lepiej. Nawet Stibbonsa udało mi się jakimś cudem polubić, a to już coś. Szkoda tylko, że już po rozdziale szóstym każdy, kto zna Dyskowe powieści domyśli się, kto jest odpowiedzialny za kałamarnicę, samoładujące się działo, meteoryt i setki innych potencjalnych wypadków zagrażających powstaniu „O powstawaniu gatunków”.

Przy poprzednich częściach „Nauki Świata Dysku” nie miałam najmniejszego problemu z określeniem, o czym przede wszystkim traktowały: pierwsza głównie o budowie świata, druga o ludziach i cywilizacji. Tutaj w pierwszej chwili chciałam napisać, że to książka głównie o ewolucji – ale zatrzymałam się, zastanowiłam i doszłam do wniosku, że tak właściwie to nie. O ewolucji było w...