Trzeci tom słowiańskiego cyklu Miszczuk jest do pożarcia - a później dłuższego przeżuwania. Nie dość, że długoterminowo skazany na bycie tymczasowym zakończeniem tetralogii, to jeszcze tak inny od poprzedniej część, która z impetem rozwaliła równowagę panującą w świecie przedstawionym. “Żerca” ukazuje bielińską rzeczywistość taką, jaką jest, i na nic jakakolwiek negacja. Autorka skupia się na relacjach międzyludzkich, jakby dopiero ta odrobina człowieczeństwa była podstawą egzystencji istot nadprzyrodzonych. Bo jeśli się w coś nie wierzy, to tego nie ma…

Po brzemiennej w skutkach Nocy Kupały, życie w Bielinach próbuje wrócić na znane sobie tory. Nie pomaga w tym ani przeżywanie osobistych tragedii przez wielu bohaterów, ani zmiany, które - choć wymagane - wydają się zbyt wczesne. Po pół roku praktyk główna bohaterka zdążyła już oswoić się z miejscem i zżyć z lokalną społecznością, która traktuje ją jak swoją. Nawet dla własnej rodzicielki zmieniła się nie do poznania, ku nieskrywanej radości szeptuchy. Baba Jaga sporadycznie pokazuje twarz, jakiej nie zna nikt. Żeby jednak nie było zbyt idealnie, nauka na błędach czasem zboczy w las. W niewyjaśnionych okolicznościach giną istoty nie z tego świata, a podejrzenia padają zbyt blisko. Wymarzona sytuacja dla Swarożyca, któremu dolewanie oliwy do ognia przestało wystarczać. Czas wyrównać rachunki…

Może to przez to, że “Noc Kupały” była taka świetna, a może przez perspektywę “Przesilenia”, “Żerca” wypada bledziej. Mimo to przedostatnia część serii dzielnie stara się stanąć na wysokości zadania, a ostatnia scena doprowadza do szału nie tylko bezpośrednio zaangażowanych. Co innego przypuszczenia, co innego przeczytać coś czarno na białym. Miszczuk przygotowała porządne podwaliny pod ostatni tom. Ma talent i potrafi zaczarować, nawet w niesprzyjających okolicznościach. Polecam cały cykl wszystkim, którzy wierzą, że fantastyka nie była jeszcze wszędzie.

Trzeci tom słowiańskiego cyklu Miszczuk jest do pożarcia - a później dłuższego przeżuwania. Nie dość, że długoterminowo skazany na bycie tymczasowym zakończeniem tetralogii, to jeszcze tak inny od poprzedniej część, która z impetem rozwaliła równowagę panującą w świecie przedstawionym. “Żerca” ukazuje bielińską rzeczywistość taką, jaką jest, i na nic jakakolwiek negacja....