Pierwsza część tej serii bardzo mnie zaskoczyła, bez najmniejszych wątpliwości sięgnęłam więc po część drugą. Pierwsza była ciekawa, wciągająca i pełna zaskoczeń. Niestety o tej już tego samego powiedzieć nie mogę. Początek był strasznie monotonny. Zero jakiejkolwiek akcji i zaskoczenia. Historia przyspiesza dopiero na sam koniec. Autor jest dość znany z wyolbrzymionej fabuły z bardzo długimi opisami, które rozciągają się na kilku stronach. W początkach mnie one nużyły i potraktowałabym je jako minus. Tylko po głębszym zastanowieniu ten sposób prowadzenia narracji i opisów pozwolił mi na zastanowieniu się nad głębszą treścią i całym wątkiem. Poznałam ciemne zakątki Florencji a momentami odnosiłam wrażenie jak bym kroczyła jedną z tych uliczek. Dlatego też to, co w pierwszym momencie przypięłam do negatywów stało się jej walorem...


Drugi plus to sam klimat powieści; mroczny, tajemniczy i pełen istot nadprzyrodzonych. Czytałam wiele pozycji o wampirach a tutaj dowiedziałam się jeszcze o kilku aspektach, których do tej pory nikt nie poruszył. Członkowie dwóch światów które funkcjonują ze sobą równolegle na wypracowanych przez wieki regułach nagle muszą dokonać pewnych wyrzeczeń. Czy strony są na to gotowe? Z jednej strony ludzie, z drugiej wampiry a co na to wszystko Kuria?


Podobają mi się bardzo bohaterowie pierwszoplanowi którzy są tak nietypowi w porównaniu do większości takich pozycji. Nie tylko w książkach ale i w realnym życiu wymagana jest od nas perfekcyjność, a jak ktoś ma jakąś ułomność przypisujemy mu łatkę "Nie normalny". Raven jest właśnie bohaterką która miała wypadek w dzieciństwie i ma problemy z chodzeniem. Z zewnątrz na pierwszy rzut oka jakże nie perfekcyjna a jednak mrocznego księcia Florencji nie wyglądem a swoją czystą duszą uwiodła.


Sam Książę jak na wampira też jest nietypowo wykreowany, a dzięki Raven poznajemy go trochę bardziej. W tej części się otwiera. Poznajemy jego życie przed przemianą a także potem. Wampir bez uczuć, który żyje kilkaset lat mimo iż twierdzi że jest postacią złą, w głębi dostrzegamy jego dobre cechy. Książka o wampirach która nie jest typowym gatunkiem urban fantasy.



Fajnie autor ukazuje sytuacje erotyczne, które nie są na pierwszym miejscu. Stanowią dopełnienie historii, ale podobnie jak w Piekło Gabriela prawie ich nie widać. Odnajdujemy namiętność, pożądanie i miłość które są zdecydowanie bardziej odczuwalne. Emocji jest mnóstwo i nie mam na myśli tylko tych dobrych, ale śmierć, zemsta kłamstwa i tajemnice to tutaj także chleb powszedni.


Autor ma swój wypracowany styl i muszę przyznać że na razie się nie zawiodłam. Pierwsza część była dla mnie fajniejsza, więc tej mogę dać tylko osiem punktów. Na pewno sięgnę po kolejną część by przekonać się o dalszych losach nie tylko Raven i Księcia, gdyż mam ogromną nadzieję, że nadal w treści przeplatać się będą losy profesora Emersona i jego uroczej żony. Z czystym sumieniem mogę wam ją polecić, o ile lubicie fantastykę i istoty nadprzyrodzone.



Nie będę zawierać wam więcej czasu i się rozpisywać. Mam nadzieję że na trzecią część nie będziemy musiały czekać aż tak długo, a pozycje które w między czasie wam przedstawię będą na podobnym poziomie.



1. P O L E C A N E K O B I E T O M : "Piekło Gabriela" Sylvain Reynard

2. P O L E C A N E K O B I E T O M : "EKSTAZA GABRIELA" Sylvain Reynard

3. P O L E C A N E K O B I E T O M : WBREW ZASADOM Samantha Young

4. P O L E C A N E K O B I E T O M : "Sztuka Uwodzenia" Samantha Young

5. P O L E C A N E K O B I E T O M : "Raven" Sylvain Reynard

Pierwsza część tej serii bardzo mnie zaskoczyła, bez najmniejszych wątpliwości sięgnęłam więc po część drugą. Pierwsza była ciekawa, wciągająca i pełna zaskoczeń. Niestety o tej już tego samego powiedzieć nie mogę. Początek był strasznie monotonny. Zero jakiejkolwiek akcji i zaskoczenia. Historia przyspiesza dopiero na sam koniec. Autor jest dość znany z wyolbrzymionej...