Prac domowych nie lubię, więc często przy ich wykonywaniu towarzyszą mi audiobooki. Ot tak, żeby oderwać się od tego co robię. Książka Frances Mayes jednak nie była w stanie mnie od tego oderwać, a słuchanie jak ktoś, kto ma w domu do zrobienia dużo więcej niż ja, robi to z energią i zapałem nijak nie poprawia mi nastroju.
Lubię natomiast gotować. Do tego stopnia lubię, że jestem w stanie wyobrazić sobie, że potrawy, na które znajdziemy przepisy w "Pod słońcem Toskanii" są pyszne... o ile są robione ze świeżych składników. Jeśli zechcę część z nich zrobić w domu, przy użyciu kupnych oliwek, kupnej oliwy z oliwek i paru innych "zapuszkowanych" składników, to nie dość, że wydam sporo kasy, to jeszcze otrzymam ledwie namiastkę tego, co otrzymałabym robiąc to ze świeżych produktów. Wolę więc wrócić do swoich konfitur z pigwy czy ogórków kiszonych, za towarzystwo mając audiobooka o zdecydowanie bardziej wciągającej fabule.
Tak, wiem, książkami powinno się delektować nie zajmując się przy okazji innymi czynnościami. Odnoszę jednak nieodparte wrażenie, że gdybym miała czytać tę książkę czy to na papierze czy na czytniku, szybko przerzuciłabym tylko przepisy kulinarne a resztę sobie darowała. Toskania widziana oczami Frances Mayes w niczym mnie nie zafascynowała. Mentalność Włochów również. Miło jedynie było poczytać pochwały pod adresem polskich robotników... szkoda tylko, że w kraju ojczystym nie mają tak dobrej opinii.

Prac domowych nie lubię, więc często przy ich wykonywaniu towarzyszą mi audiobooki. Ot tak, żeby oderwać się od tego co robię. Książka Frances Mayes jednak nie była w stanie mnie od tego oderwać, a słuchanie jak ktoś, kto ma w domu do zrobienia dużo więcej niż ja, robi to z energią i zapałem nijak nie poprawia mi nastroju.
Lubię natomiast gotować. Do tego stopnia lubię, że...