Współczesny klub książki, współczesne problemy sześciu kobiet niepostrzeżenie się zaprzyjaźniające przy lekturze "Anny Kareniny".

Współczesny klub książki, współczesne problemy sześciu kobiet niepostrzeżenie się zaprzyjaźniające przy lekturze "Anny Kareniny".

Zacznę od tego ,że jeśli nie czytaliście "Anny Kareniny" , "Pani Bovary" ,"Lolity" czy "Małych kobietek" a macie te książki w planach to uwaga ,ale tu są spojlery .

Cynthia ,Trish , Jen , Elizabeth ,Donna ,Rina ,sześć różnych kobiet które połączyła pasja czytania .
Tytuł moim zdaniem lekko zwodniczy , a może powstał dlatego że była to pierwsza z omawianych książek w tym gronie .

Kobiety ustalają daty ,i osoba u której ma odbyć się spotkanie wybiera ,jaka książka będzie następna .
Sześć kobiet , którym różnie się w życiu układa ,ale starają się wzajemnie wspierać .
Jedna z nich szczęśliwa mężatka ,pewnego dnia oświadcza koleżankom że rozstaje się z mężem ,ale na tym zamyka dyskusję i nie chce nic więcej zdradzić .
Kobiety próbują dociec prawdy ...Czy wyjdzie ona na jaw ? Czy małżeństwo przetrwa?
Co wydarzy się w życiu pozostałych kobiet?

Fabuła książki jest bardzo spokojna , polecam na leniwą niedzielę ,lub jeśli potrzebujecie czegoś lżejszego do poczytania .

Zacznę od tego ,że jeśli nie czytaliście "Anny Kareniny" , "Pani Bovary" ,"Lolity" czy "Małych kobietek" a macie te książki w planach to uwaga ,ale tu są spojlery .

Cynthia ,Trish , Jen , Elizabeth ,Donna ,Rina ,sześć różnych kobiet które połączyła pasja czytania .
Tytuł moim zdaniem lekko zwodniczy , a może powstał dlatego że była to pierwsza z omawianych książek w tym...

Tytuł powieści może być trochę mylący, bo Anna Karenina stanowi tylko tło dla życia współczesnych kobiet, przyjaciółek, pasjonatek czytania, członkiń klubu książki. Do niej często odwołują się, rozmawiając o bohaterkach czytanych lektur. Ich spotkania w ramach klubu są ciekawe, niesztampowe, widać, że słowo pisane jest dla nich pretekstem do zastanowienia się nad własnym życiem, do wyjawienia swoich tajemnic, obaw, czasami nawet pojednania.
Książkę warto przeczytać, chociaż nie powala na kolana i nie wywołuje efektu "wow".

Tytuł powieści może być trochę mylący, bo Anna Karenina stanowi tylko tło dla życia współczesnych kobiet, przyjaciółek, pasjonatek czytania, członkiń klubu książki. Do niej często odwołują się, rozmawiając o bohaterkach czytanych lektur. Ich spotkania w ramach klubu są ciekawe, niesztampowe, widać, że słowo pisane jest dla nich pretekstem do zastanowienia się nad własnym...

"Kolacja z Anną Kareniną" to zdecydowanie powieść obyczajowa opowiadające historię sześciu kobiet z Nowego Jorku, które połączyła pasja czytania. Wszystkie mają po trzydzieści parę lat, jest wśród nich samotna matka i szczęśliwa żona, niezamężna flirciara i kobieta, wychowująca autystyczne dziecko. Spotykają się, by dyskutować o ulubionych lekturach, ale książki szybko stają się pretekstem do rozmów o własnych sukcesach i porażkach, o miłości, zazdrości, zdradzie, rodzinie. Sześć przyjaciółek, które obdarzyły książki wyjątkowym uczuciem. I właśnie to uczucie sprawiło, że postanowiły stworzyć swój babski klub miłośniczek literatury. Z czasem klub stał się dla nich czymś bardzo ważnym...Pisarka na nieco ponad trzystu stronach powieści analizuje ich życie przez pryzmat losów bohaterek poznawanych przez nie książek. Pisarka zbudowała swoją opowieść na wrodzonej kobiecej zdolności do nadinterpretacji i szukania drugiego znaczenia wszędzie tam, gdzie go najczęściej nie ma. Wybrane przez nią dla klubu literackiego książki stanowią tło dla snucia refleksji na temat jej własnych bohaterek. Kobiety czytając nie tylko powieści, ale również zapoznając się z biografiami ich autorów, dokonują przeniesienia. Utożsamiają się z poznawanymi bohaterkami, w świetle ich doświadczeń rozprawiają się z własnymi troskami i problemami, a nade wszystko próbują poznać przyczynę podjęcia przez jedną z nich, Cynthię, decyzji o jej separacji z mężem i zakończeniu małżeństwa uznawanego do tej pory za absolutnie idealne. Rozwiązanie zagadki przyjaciółki staje się dla klubowiczek obsesją. Chwytając się rzucanych przez kobietę komentarzy na temat omawianych książek, próbują dociec, czy w powieściowych problemach na jakie zwracała uwagę podczas czytania Cynthia, nie kryje się prawda na temat jej własnego małżeństwa. Czas lektury to dla wszystkich kobiet czas wyborów i zmian, przewartościowywania życiowych priorytetów i okres ich wewnętrznej przemiany.Goldreich chce poprzez swoje bohaterki nakłonić czytelniczki do wzięcia życia we własne ręce, do podejmowania wyzwań i interesowania się wszystkim tym, co do tej pory zdawało się im być poza ich zasięgiem. Motywacją dla tych zmian bez wątpienia ma być zakończenie powieści o bardzo optymistycznym wydźwięku. Goldreich usilnie stara się pokazać, że jakkolwiek nie byłoby źle to jednak podejmowane przez nas działanie zawsze doprowadzi do pozytywnego dla nas końca, że nie ma rzeczy niemożliwych. Lekko, błyskotliwie napisana, świetna rzecz o problemach współczesnych kobiet i zarazem wielka pochwała literatury.Podsumowując, książka to połączenie świetnej literatury kobiecej z ciekawą analizą wyżej wymienionych powieści. Na pewno nie jest to typowe babskie czytadło. Jeśli ktoś ma ochotę na niebanalną książkę, "Kolacja z Anną Kareniną" powinna przypaść mu do gustu. Polecam.

"Kolacja z Anną Kareniną" to zdecydowanie powieść obyczajowa opowiadające historię sześciu kobiet z Nowego Jorku, które połączyła pasja czytania. Wszystkie mają po trzydzieści parę lat, jest wśród nich samotna matka i szczęśliwa żona, niezamężna flirciara i kobieta, wychowująca autystyczne dziecko. Spotykają się, by dyskutować o ulubionych lekturach, ale książki szybko...

http://reniferczyta.pl/143-kolacja-z-anna-karenina-gloria-goldreich/

Hmm mam spory dylemat co napisać o tej książce. Zacznę od pierwszego wrażenia, „na oko” nie za gruba książka więc pomyślałam, że połknę ją szybko jako lekki przerywnik. Zaciekawił mnie tytuł, bo na początku roku czytałam „Annę Kareninę” i pomyślałam, że może być ciekawie. Jednak niech was nie zmyli rozmiar książki, bo czcionka jest drobna, światła mało więc całość czyta się wolniej niż można przypuszczać. „Anna Karenina” jest przywoływana, bardziej chodzi o pewien typ kobiety i postępowania.
A czego możecie się spodziewać? Bohaterkami jest sześć kobiet, każda z nich jest inna, ma inny zawód, inaczej potoczyły się jej losy życia prywatnego, są różne ale się przyjaźnią, a łączy je bardzo mocno miłość do książek. Mają swój klub książki i spotykają się, żeby dyskutować o tym, co przeczytały. Książki stają się pretekstem do rozmów o wielu innych sprawach, czasami bardzo osobistych, skrywanych i ciężkich. Bardzo spodobało mi się to jak one celebrują swoje spotkania. Ta, u której odbywa się impreza przygotowuje dobre jedzenie, jest odpowiedzialna za wprowadzenie do książki, przygotowanie biografii autora i poniekąd moderowanie dyskusją. Cenią swoje zdanie, nawet jeśli się z nim nie zgadzają. Opisy ich książkowych spotkań są takie, że aż człowiek sam ma ochotę zorganizować sobie własny klub książki. Doceniam to, w jaki sposób została opisana kobieca przyjaźń, wspierająca, doceniająca różnice charakterów. Uprzedzam też, że nie jest to bajkowa książka z królewiczem na białym koniu, cudownych happy end’em itd., jesteśmy bliżej ziemi :-)

Oczywiście poza książkami każda z pań ma swoje życie, które poznajemy. A zagadkowa decyzja jednej z nich jest głównym wątkiem książki . Przyjaciółki próbują odgadnąć, co było powodem jej decyzji, a przy okazji znacząco zmienia się ich życia. Towarzyszymy im przez rok, w tym czasie u każdej zachodzą zmiany. Jeśli jesteście ciekawi jakie, to przeczytajcie.

Ustalmy, to nie jest książka, która powala na kolana i powołuje przyspieszone bicie serca. To spokojna obyczajówka, którą możecie przeczytać, ale świat nie runie jeśli tego nie zrobicie… Tak, to chyba najlepsza opinia o tej książce.

http://reniferczyta.pl/143-kolacja-z-anna-karenina-gloria-goldreich/

Hmm mam spory dylemat co napisać o tej książce. Zacznę od pierwszego wrażenia, „na oko” nie za gruba książka więc pomyślałam, że połknę ją szybko jako lekki przerywnik. Zaciekawił mnie tytuł, bo na początku roku czytałam „Annę Kareninę” i pomyślałam, że może być ciekawie. Jednak niech was nie zmyli...

fajnie się czytało!

fajnie się czytało!

Lekka i przyjemna literatura kobieca.

Lekka i przyjemna literatura kobieca.

Co mnie ujęło ? Cztery różne kobiety spotykają się raz w miesiącu aby rozmawiać o książce miesiąca. I tu widać, że nasze życie, jego doświadczenia wpływają na to czy książka nas ujmuje. Każda z kobiet widzi postaci książek z innego punktu widzenia.

Co mnie ujęło ? Cztery różne kobiety spotykają się raz w miesiącu aby rozmawiać o książce miesiąca. I tu widać, że nasze życie, jego doświadczenia wpływają na to czy książka nas ujmuje. Każda z kobiet widzi postaci książek z innego punktu widzenia.

"Kolacja z Marią Antoniną" to opowieść o pięciu przyjaciółkach zafascynowanych światem literatury i spotykających się na dyskusjach o książkach. Typowa powieść obyczajowa niespecjalnie czymś zaskakująca i niestety muszę przyznać nudnawa. Czytałam ją długo i bez specjalnego zapału.

"Kolacja z Marią Antoniną" to opowieść o pięciu przyjaciółkach zafascynowanych światem literatury i spotykających się na dyskusjach o książkach. Typowa powieść obyczajowa niespecjalnie czymś zaskakująca i niestety muszę przyznać nudnawa. Czytałam ją długo i bez specjalnego zapału.

Bohaterki to przyjaciółki i miłośniczki literatury. Różnią pod wieloma względami. Co je łączy? Tylko wspólna pasja czytelnicza? A może potrzeba dzielenia się troskami i radościami albo chęć ucieczki od własnej codzienności. Temat ciekawy, jednak analizy trochę zawiłe.

Bohaterki to przyjaciółki i miłośniczki literatury. Różnią pod wieloma względami. Co je łączy? Tylko wspólna pasja czytelnicza? A może potrzeba dzielenia się troskami i radościami albo chęć ucieczki od własnej codzienności. Temat ciekawy, jednak analizy trochę zawiłe.