"Zaklinacz koni" to ostatnia książka Evansa, po jaką sięgnęłam. Wbrew sugestii na okładce, mówiącej o tym, że książka ta była już bestsellerem jeszcze przed wydaniem, postanowiłam na przekór sięgnąć po inne pozycje tego autora ("Przepaść", "Odważni"). Byłam uprzedzona do Evansa, sądząc, że jeśli ktoś zadał sobie tyle trudu, by sprawić, by książka była sławna przed wydaniem, to opowieść w książce musi być do granic naciągana. Dlatego cieszę się, że na początek sięgnęłam po inne jego książki, ponieważ dzięki temu zakochałam się w tym autorze, uwielbiam historie, jakie tworzy, kiedy czytam jego książki, autentycznie przeżywam losy bohaterów. Przeczytałam również "Zaklinacza koni" i nie żałuję, a jeśli ktoś oglądał film i uważa, że chwyta za serca, to z całą pewnością powinien przeczytać książkę, gdyż film jest jedynie spłaszczoną, choć mimo wszystko piękną, wersją tej cudownej opowieści. Jedynym minusem, jak dla mnie, był główny wątek Annie i Toma, ale być może dlatego, że tak niewygodne w czytaniu przygody wymagają zastanowienia się nad naszym własnym życiem. Ale czy nie o to chodzi zawsze Evansowi...?

"Zaklinacz koni" to ostatnia książka Evansa, po jaką sięgnęłam. Wbrew sugestii na okładce, mówiącej o tym, że książka ta była już bestsellerem jeszcze przed wydaniem, postanowiłam na przekór sięgnąć po inne pozycje tego autora ("Przepaść", "Odważni"). Byłam uprzedzona do Evansa, sądząc, że jeśli ktoś zadał sobie tyle trudu, by sprawić, by książka była sławna przed wydaniem,...