Podręcznik młodocianego autostopowicza dla tych których dorosłość trochę męczy.

Podręcznik młodocianego autostopowicza dla tych których dorosłość trochę męczy.

Urocza książka dla dzieci. Nie wiem, co mnie podkusiło, już nie dla mnie, heh. Dobrze napisana, wieje "starymi czasami", humorem. Jest taka " grzeczna" jesli ktoś dzieci wychowuje i ma dosc nadmiaru bezczelnosci wszedzie, to bardzo poprawny wzorzec zachowania jest przedstawiony.

Urocza książka dla dzieci. Nie wiem, co mnie podkusiło, już nie dla mnie, heh. Dobrze napisana, wieje "starymi czasami", humorem. Jest taka " grzeczna" jesli ktoś dzieci wychowuje i ma dosc nadmiaru bezczelnosci wszedzie, to bardzo poprawny wzorzec zachowania jest przedstawiony.

Powieść i serial, powróciły do mnie dzięki spektaklowi „ Podróż za jeden uśmiech” w Teatrze im. Kochanowskiego w Opolu .
Na podstawie powieści Adama Bahdaja, rozsławionej też przez kultowy serial Stanisława Jędryki, Piotr Ratajczak/ reżyseria i adaptacja tekstu/ tworzy zaskakująco współczesne przedstawienie o dwóch nastolatkach w dzisiejszej Polsce.
Dwie kuzynki : rezolutna chłopaczara, piłkarka z blokowiska Pola/ Monika Stanek/, marząca o Robercie Lewandowskim i fanka koreańskiego popu, ekolożka, szachistka i prymuska Dagmara/ Magdalena Maścianica/ są skazane na siebie podczas wspólnej podróży do Mielna. Trudno o bardziej zróżnicowane charaktery. Aktorki grają nastolatki bez brawury, są świetnie skontrastowane i wygrywają mocne i słabe cechy swoich bohaterek. W tle tytułowej podróży jest współczesna Polska : rekonstrukcje prawicowców, zbiegłe z pielgrzymki dziewczyny, zmierzające na „ Love parade” do Berlina, ksiądz chcący „ rządu dusz” młodzieży. Bohaterki spotykają na swej drodze szeroki przekrój społeczeństwa, aż trafią pod opiekę mentorki ekolożki cioci Uli / Cecylia Caban/ .
Spektakl Ratajczaka jest inicjacyjny, feministyczny, ze smaczkami dla starszych widzów, pamiętających jeszcze serial o Poldku i Dudusiu. Na widowni są dzieci z rodzicami, starsi widzowie i wszyscy bawią się świetnie. Towarzyszy mu aktualna muzyka. Świetna, energetyczna zabawa.

Powieść i serial, powróciły do mnie dzięki spektaklowi „ Podróż za jeden uśmiech” w Teatrze im. Kochanowskiego w Opolu .
Na podstawie powieści Adama Bahdaja, rozsławionej też przez kultowy serial Stanisława Jędryki, Piotr Ratajczak/ reżyseria i adaptacja tekstu/ tworzy zaskakująco współczesne przedstawienie o dwóch nastolatkach w dzisiejszej Polsce.
Dwie kuzynki :...

Pisałem już kilka razy, że wychowałem się na powieści "Do przerwy 0:1" Adama Bahdaja i wielokrotnie wracałem w dzieciństwie do Paragona, Skumbrii i Perełki. To doprawdy dziwne, że nie sięgnąłem wtedy po drugi najbardziej znany tytuł w dorobku pisarza. Wiem, że jest znana ekranizacja (nie oglądałem jeszcze),ale zacząłem od książki. To lektura idealna na wakacje, a nie na styczniowy ziąb, ale dzięki niej można się było oderwać od tej zimowej aury. Dwójka czternastolatków wybiera się na wakacje w okolice Szczecina, ale nie bardzo ma ich kto tam zawieźć. Ostatecznie mają jechać pociągiem, ale przy kupowaniu biletu okazało się, że nie wzięli pieniędzy i nie stać ich na bilet. Zamiast wracać do domu z podkulonymi ogonami postanawiają zakosztować przygody i wybrać się na wakacje autostopem. Po drodze mają wiele przygód, spotykają różnych ludzi i ogólnie sporo się działo i nie nudzili się. Poldek był niczym Paragon- z bogatą wyobraźnią, pomysłowy, przedsiębiorczy. Za to Janusz (zwany Dudusiem) to taka oferma i kujon, któremu przydało się trochę zmężnieć. Czytało się bardzo przyjemnie. Muszę przyznać, że sam zwiedziłem większość Polski, akurat w Szczecinie i Zachodniopomorskim nigdy nie byłem. Nie jestem miłośnikiem polskich krajobrazów, ale z powieści przebijał wielki entuzjazm do krajowych atrakcji i trochę się nim można było zarazić od bohaterów. Bahdaj trafia do wielu pokoleń młodych ludzi. Nie dam sobie wmówić, że PRL to wszystko co złe, absolutnie nic z tych rzeczy. Z wielką przyjemnością przenoszę się w wyobraźni do czasów, gdy Polska jeszcze dała się chociaż trochę lubić. Powieści i filmy są doskonałym wehikułem. Polecane nie tylko dla młodzieży, bardzo sympatyczna lektura.

Pisałem już kilka razy, że wychowałem się na powieści "Do przerwy 0:1" Adama Bahdaja i wielokrotnie wracałem w dzieciństwie do Paragona, Skumbrii i Perełki. To doprawdy dziwne, że nie sięgnąłem wtedy po drugi najbardziej znany tytuł w dorobku pisarza. Wiem, że jest znana ekranizacja (nie oglądałem jeszcze),ale zacząłem od książki. To lektura idealna na wakacje, a nie na...

Opisy krajoznawcze całkiem udolnie zachęcają do odkrywania nowych miejsc, lecz "metody wychowawcze", jakie stosują napotkani przez głównych bohaterów dorośli, pozostawiają naprawdę wiele do życzenia od strony merytorycznej, przysłaniając tym samym jaśniejsze, komediowo-przygodowe aspekty opowieści.

Opisy krajoznawcze całkiem udolnie zachęcają do odkrywania nowych miejsc, lecz "metody wychowawcze", jakie stosują napotkani przez głównych bohaterów dorośli, pozostawiają naprawdę wiele do życzenia od strony merytorycznej, przysłaniając tym samym jaśniejsze, komediowo-przygodowe aspekty opowieści.

Kończą się nieuchronnie wakacje 2023, no niestety.
Pozwólmy sobie jeszcze na malutką słoneczną podróż na ich ostatek. Tematyka wakacyjna, dla dzieci i wczesnej młodzieży.
Nie taki zwyczajny wyjazd , gdyż sięga czasów PRL-u.

Książka napisana przez Adama Bahdaja, prozaika, poetę, scenarzystę, dziennikarza, tłumacza literatury węgierskiej, uczestnika wojny obronnej 1939 roku, kuriera tatrzańskiego czasu II wojny światowej, działacza polonijnego na Węgrzech, choć głównie klasyka powieści dla dzieci i młodzieży. Urodził się 2 stycznia 1918 roku w Zakopanem, zmarł 7 maja 1985 roku w Warszawie.

Teraz już każdy wie dla kogo i w jakich czasach tworzył literaturę. Kochał dzieci i młodzież.
Pisał prostym, ciepłym językiem ,tak aby był rozumiany przez tę najmłodszą warstwę społeczeństwa.

Jego książki czytała moja babcia, mama i ja w dzieciństwie. Teraz czytam moim dzieciom i są również zachwycone jak poprzednie pokolenia. Bahdaj jest wiecznie żywy w swoich utworach.

Główni bohaterowie Poldek i Duduś – kuzyni, mają dojechać z Warszawy nad morze do Międzywodzia do swoich mam i rodzeństwa w towarzystwie swojej najmłodszej cioci , która ma ich tam odwieźć.
Sytuacja jednak komplikuje się na tyle, że w istocie muszą jechać sami bez eskorty rodziny.
Już na samym początku gubią pieniądze na bilety kolejowe i decydują się na jazdę autostopem.
Po drodze przeżywają niesamowite przygody, poznają ekscentrycznych ludzi , a podróżują czym się da , od najprostszego wozu drabiniastego ze świniakiem na targ, z taborem cygańskim, po samochód chłodnię i inne.

Czy dotrą do celu?

O tym przekonacie się czytając lekturę.
Książkę czyta się lekko, jest dużo humoru oraz napięcia sensacyjnego. Otwiera się jeszcze druga strona medalu książki. Dowiadujemy się jak wyglądało życie w PRL-u ze wszystkimi dobrodziejstwami oraz ubytkami. Niezwykła podróż autostopem chłopców wprowadza nastrój wolności, beztroski powiew wiatru we włosach i dużo, dużo uśmiechu. Wcale nie takie nudne czasy bez smartfonów, konsol itp. jak się komuś wydaje.
Starsze pokolenia poczytają i powspominają z łezką w oku, a najmłodsza latorośl dowie się jak to naprawdę kiedyś można było przemieszczać się za darmo po kraju , mając jedynie książeczkę autostopowicza w kieszeni a w głowie nadmiar fantazji.

Pozycję otrzymałam od mamy, to była jej książka. Teraz stoi u mnie i u dzieci w biblioteczce.
Przećwiczyliśmy już z dziećmi całą trasę z książki na mapie kartograficznej, w internecie i będzie jeszcze czas na plener w niejeden weekend. Teraz siedzą i studiują historię miejscowości oraz inne atrakcje związane z całym ciągiem komunikacyjnym. Wiedzą już więcej niż to przedstawił Duduś w swoich raportach. Musiałam jeszcze wydrukować im takie książeczki autostopowicza na ich prośbę, nieźle improwizując. Ale jak zabawa to zabawa. Nawet zgodziły się na wyjazd bez wszystkich elektronicznych dodatków z ich strony . Zobaczymy!

Do dzieła!


Zapraszam do lektury! Uważam , że warto.

Kończą się nieuchronnie wakacje 2023, no niestety.
Pozwólmy sobie jeszcze na malutką słoneczną podróż na ich ostatek. Tematyka wakacyjna, dla dzieci i wczesnej młodzieży.
Nie taki zwyczajny wyjazd , gdyż sięga czasów PRL-u.

Książka napisana przez Adama Bahdaja, prozaika, poetę, scenarzystę, dziennikarza, tłumacza literatury węgierskiej, uczestnika wojny obronnej 1939 roku,...

Kwintesencja PRL-u, ze wszystkimi z tym związanymi zaletami i wadami.

Kwintesencja PRL-u, ze wszystkimi z tym związanymi zaletami i wadami.

Książka „Podróż za jeden uśmiech” Adama Bahdaja zabiera nas do świata dwóch kuzynów, którzy wyruszają w podróż autostopem.
Po książkę sięgnęłam w ramach czerwcowego wyzwania czytelniczego #wyzwanieLC2023
Duduś i Poldek jadą autostopem, a po drodze przeżywają mnóstwo przygód.
Książka ukazuje wartości, które w obecnych czasach są coraz rzadsze. Dwóch kuzynów różniących się od siebie wszystkim podczas podróży poznają się bardziej. Nie skreślili po pierwszych niepowodzeniach swoich planów, pomino różnych zdań na kwestię podróży i problemów jakie im to przysporzyło.
Rewelacyjna, ponadczasowa bez dostępu do telefonów i internetu potrafi zaciekawić i pobudzić wyobraźnię.

Książka „Podróż za jeden uśmiech” Adama Bahdaja zabiera nas do świata dwóch kuzynów, którzy wyruszają w podróż autostopem.
Po książkę sięgnęłam w ramach czerwcowego wyzwania czytelniczego #wyzwanieLC2023
Duduś i Poldek jadą autostopem, a po drodze przeżywają mnóstwo przygód.
Książka ukazuje wartości, które w obecnych czasach są coraz rzadsze. Dwóch kuzynów różniących się...

Powrót po latach.O dziwo tak samo lekko się czyta jak oglądało film. Sentymentalne czasy.

Powrót po latach.O dziwo tak samo lekko się czyta jak oglądało film. Sentymentalne czasy.

Dla dzieci idealna

Dla dzieci idealna