Czytałam wcześniej dwie książki Wójtowicz - "Wrota" i "Podatek". Humorystyczne "Wrota" przypadły mi do gustu, "Podatek" już nie. Postanowiłam więc sięgnąć po trzecią książkę i ostatecznie ugruntować opinię o pisarce. Przykro mi to pisać, ale chyba "Wrota" były pozytywnym wypadkiem przy pracy. To, co najbardziej frustruje przy lekturze "Załatwiaczki" to niekończące się powtórzenia, co już zauważyli inni czytelnicy. Praktycznie w każdym rozdziale mamy wzmiankę o "oberżynowym" kolorze włosów głównej bohaterki (czy pani Wójtowicz słyszała o czymś takim, jak synonim?), jej uzależnieniu od leków przeciwsennych, rozsypującym się notesie z adresami, ogrodniczkach, "komandzie półtrolli", wykupionym ubezpieczeniu czy magu Benie, który jest działaczem społecznym. Mało co tak mnie denerwuje w książkach, jak powtórzenia. Jestem gotowa wybaczyć wiele, ale nie zanudzanie czytelnika. Ale to nie koniec wad. Cała "Załatwiaczka" nie ma określonej historii, brak tu nakreślonej jakiejkolwiek głównej osi fabularnej. W każdym rozdziale Małgosia coś tam załatwia, dostajemy listę nieśmiertelnych powtórzeń i jazda, kolejny rozdział. Coś jak nieciekawy serial. Humor momentami ratuje opowiadanie, ale to rzadkie momenty. Niektóre "dowcipy" są mocno wysilone. Postać Małgosi jest według mnie tylko naszkicowana; trudno ją polubić czy znielubić, gdyż wypada dość blado. Sam pomysł 'załatwiaczki' jest bardzo dobry - cóż z tego, skoro niewykorzystany. <br />
Czytywałam już lepiej napisane teksty z rodzaju 'fanfiction', czyli amatorskie opowiadania, jakie fani piszą do swoich ulubionych filmów, seriali, gier itp. "Załatwiaczka" jest właśnie na poziomie takiego średnio udanego fanfiction. Myślę, że kolejne powieści pani Wójtowicz już sobie daruję.<br />
Dwie gwiazdki - jedna z litości, a druga za pomysł.

Czytałam wcześniej dwie książki Wójtowicz - "Wrota" i "Podatek". Humorystyczne "Wrota" przypadły mi do gustu, "Podatek" już nie. Postanowiłam więc sięgnąć po trzecią książkę i ostatecznie ugruntować opinię o pisarce. Przykro mi to pisać, ale chyba "Wrota" były pozytywnym wypadkiem przy pracy. To, co najbardziej frustruje przy lekturze "Załatwiaczki" to niekończące się...