Do tej pory przeczytałam dwie powieści Santy Montefiore: "Francuski ogrodnik" i "Cygańską madonnę" i w takiej oceniłabym je kolejności. Niestety "Ostatnia podróż Valnetiny" jest najsłabszą z nich.
Akcja toczy się w książce dwutorowo: poznajemy współczesną Albę, pełną życia i temperamentu dziewczynę z jej charakterkiem i brakiem spokoju ducha oraz tajemnicę z przeszłości jej ojca, ówcześnie kapitana łodzi podwodnej w czasie drugiej wojny światowej i jego wielkiej miłości do pięknej i tajemniczej Włoszki. Jak to zwykle bywa w takich książkach, wątek historyczny jest zdecydowanie ciekawszy. Opowieść trochę ratuje klimat Włoch na południe od Neapolu. Kto lubi włoskie klimaty pewnie chętnie podwyższy ocenę o jedną gwiazdkę z sentymentu do tych regionów. Jednak nie zmienia to faktu, że bliżej tej książce do zwykłego romansu niż do ciekawej książki z rozbudowanymi wątkami i historycznym tłem. Szkoda. Mam nadzieję, że jeszcze kiedyś pisarka bardziej pozytywnie mnie zaskoczy.

Do tej pory przeczytałam dwie powieści Santy Montefiore: "Francuski ogrodnik" i "Cygańską madonnę" i w takiej oceniłabym je kolejności. Niestety "Ostatnia podróż Valnetiny" jest najsłabszą z nich.
Akcja toczy się w książce dwutorowo: poznajemy współczesną Albę, pełną życia i temperamentu dziewczynę z jej charakterkiem i brakiem spokoju ducha oraz tajemnicę z przeszłości...