To jedna z lepszych powieści autorki. Bardzo wyraziste postacie, pięknie opisane i podróż która przeniosła mnie od roku 1945 do lat sześćdziesiątych. Thomas w czasie II wojny światowej zakochuje się w pięknej Valentinie a kobieta jest Włoszką i jesteśmy w pięknych progach małej mieściny Incentellarii. Zakochują się w sobie a owocem tej miłości jest Alba. Thomas jednak powraca do Anglii tylko z maleńką córeczką. Po wielu latach to Alba zapragnęła dowiedzieć się co stało się z jej matką Valentiną. Jedzie do Włoch. Czy to co odkryje w rodzinnej miejscowości ukoi jej skołatane serce? Przeniosłam się do Włoch w tę piękną scenerię i było mi tam trochę przerażająco. Polecam.
#WyzwanieLC2024

To jedna z lepszych powieści autorki. Bardzo wyraziste postacie, pięknie opisane i podróż która przeniosła mnie od roku 1945 do lat sześćdziesiątych. Thomas w czasie II wojny światowej zakochuje się w pięknej Valentinie a kobieta jest Włoszką i jesteśmy w pięknych progach małej mieściny Incentellarii. Zakochują się w sobie a owocem tej miłości jest Alba. Thomas jednak...

„Wojna robi dziwne rzeczy z ludźmi, dziwnie odmienia ich losy… Chyba każdy ma poczucie ulotności chwili, przemijania, rzeczywistości zawieszonej w czasie.” To właśnie w czasie wojny młody dowódca łodzi torpedowej Thomas Arbuckle wprowadza łódź do „spokojnego włoskiego portu Incentellaria, portu, który okazał się prawdziwym klejnotem, ukrytym w samym sercu czerwonych klifów i zatok wybrzeża Amalfi.” Wzrok mężczyzny przyciąga nie tylko soczysta zieleń i urok miasteczka widzianego z wody, ale piękna nieznajoma spotkana w porcie. Wkrótce między Thomasem a młodą Valentiną, bo tak zwała się dziewczyna, wybucha płomienne uczucie.
Lata później owoc związku Thomasa i Valentiny, Alba jest zbuntowaną młodą kobietą, korzystającą z życia i uroków życia w Londynie. Dziewczyna mieszka na łodzi o wdzięcznej nazwie „Valentina” na cześć swojej matki. Gdy przypadkowo odnajduje na niej portret matki, kobieta postanawia się skonfrontować z ojcem, który nigdy nie wspomina o pierwszej żonie. Gdy rozmowa z ojcem nic nie daje, Alba wpada na przebiegły pomysł, jak dowiedzieć się więcej o swojej, w jej mniemaniu zapomnianej matce. Tylko czy tajemnice przeszłości nie powinny zostać tam, gdzie ich miejsce, czyli w przeszłości?

„Ostatnia podróż "Valentiny"” to moje pierwsze spotkanie z piórem Santy Montefiore i już wiem, że nie ostatnie. Powieść obyczajowa z wątkiem romantycznym, z lekkim tłem historycznym osadzonym w czasie II Wojny Światowej i okresu bezpośrednio powojennego we Włoszech, oraz tłem obyczajowym Londynu lat końca lat 60-tych i początku lat 70-tych i brytyjskiej wyższej klasy. Książka podzielona została na tak lubiana przeze mnie kiedyś i teraz. Wojenną historię poznajemy dzięki wspomnieniom Thomasa, a także wspomnieniom rodziny Valentiny. Teraz obserwujemy oczyma Alby, a także jej przyjaciela Fritza.
Ta powieść to po części podróż w przeszłość, po części podróż w poszukiwaniu rodzinnej historii, a po części podróż w poszukiwaniu własnej tożsamości. To na co warto zwrócić uwagę w tej historii, to przemiana głównej bohaterki Alby, początkowo została wykreowana na rozpieszczoną pannicę, dbającą o swoją przyjemność, zmieniającą partnerów jak rękawiczki, wraz z poznawaniem historii swojej i matki przechodzi przemianę. Staje się spokojniejsza, mniej egoistyczna i zaczyna doceniać miłość, jaką jest obdarzana.
Sięgając po książkę, nie do końca wiedziałam czego się spodziewać, ku swojemu pozytywnemu zaskoczeniu dostałam wielopłaszczyznową powieść poruszającą wiele tematów ważnych w literaturze obyczajowej: przysposobienie dziecka, relacja macocha-pasierbica, próba ochrony dziecka przed prawdą, która mogłaby w mniemaniu rodzica zniszczyć świat dziecka. W warstwie historycznej poruszony został często pomijany trudny powojenny czas i piętno, jakie odcisnął na tych, którzy przetrwali piekło wojennej zawieruchy. Powieść ma jeszcze jedną, cieniutką jak pergamin warstwę mistyczną, związaną z głęboką wiarą mieszkańców Incentellarii. To właśnie ta wiara dawała im siłę, aby przetrwać ten trudny czas. Warstwy nachodzą na siebie, przenikają się, tworząc klimatyczną opowieść wypełnioną skomplikowaną ludzką naturą i jeszcze bardziej skomplikowanym uczuciem, znanym pod nazwą „miłość”.

Serdecznie polecam zwłaszcza miłośniczkom powieści obyczajowych z tłem historycznym!

„Wojna robi dziwne rzeczy z ludźmi, dziwnie odmienia ich losy… Chyba każdy ma poczucie ulotności chwili, przemijania, rzeczywistości zawieszonej w czasie.” To właśnie w czasie wojny młody dowódca łodzi torpedowej Thomas Arbuckle wprowadza łódź do „spokojnego włoskiego portu Incentellaria, portu, który okazał się prawdziwym klejnotem, ukrytym w samym sercu czerwonych klifów...

Czy macie ochotę przenieść się w czasie w fascynujące miejsca? Dacie się porwać świetnie rozbudowanej powieści?

Ta książka Wam to zagwarantuje, autorka tak umiejętnie opisuje wszystkie scenerie, że czytelnikowi z łatwością uda się przenieść i odnaleźć wśród zapierających dech w piersiach krajobrazów. Niezależnie, czy znajdziemy się we Włoszech w czasie wonny, czy w Anglii w latach 60.

Sama historia jest wielowątkowa, głównie kręci się wokoło miłości i podróży oraz odkrywania zagmatwanych tajemnic. Alba to postać, która nie raz zaskoczy czytelnika. Jej osobowość jest pełna buntu i wyzwolenia, jej rozpieszczone zachowanie częściowo można usprawiedliwić doświadczeniami z dzieciństwa. Czy da się zaakceptować jej poczynania?
Niezbyt dobrze układa jej się z ojcem i macochą. Warto też przyjrzeć się jej korzeniom. Rodzice to Anglik, Thomas Arbuckle i Włoszka o imieniu Valentina. Para poznaje się w czasie trwania II Wojny Światowej we Włoszech, a gdy się kończy, ojciec z córką wracają do Anglii. Alba, gdy dorasta chce poznać prawdę o losach zmarłej matki, wbrew sprzeciwom ojca wyjeżdza do Włoch, gdzie odkrywa zaskakujące fakty, które odbiegają od poznanych historii. Nie zabraknie tu intryg i niespodziewanych zwrotów akcji, bohaterowie przeżywają skomplikowane i trudne losy, jestem pełna podziwu wobec tych fantastycznych kreacji autorki.

Alba zaciekawia swoim charakterem, na początku samolubna, nie mogłam się do niej do końca przekonać, następnie czytamy o tym, jak dojrzewa, gdy zgłębia wiedzę o swoich korzeniach. Bardziej polubiłam ją pod koniec opowieści.

Książkę bardzo lubię szczególnie za angielskie klimaty, bo dzieje się w Londynie, gdzie mieszka główna bohaterka. Kim była Valentina? Co jest tutaj największym sekretem? Myślę, że się nie zawiedziecie.

Czy macie ochotę przenieść się w czasie w fascynujące miejsca? Dacie się porwać świetnie rozbudowanej powieści?

Ta książka Wam to zagwarantuje, autorka tak umiejętnie opisuje wszystkie scenerie, że czytelnikowi z łatwością uda się przenieść i odnaleźć wśród zapierających dech w piersiach krajobrazów. Niezależnie, czy znajdziemy się we Włoszech w czasie wonny, czy w Anglii...

Nazwisko Santy Montefiore nie było mi do tej pory obce. Wiedziałam, że to Autorka poczytnych romansów, ale jakoś nigdy do tej pory nie skusiłam się pochyleniem się nad którymkolwiek z popełnionych przez nią tytułów. Trudno mi powiedzieć co mną motywowało, z wyjątkiem niczym nieuzasadnionego przeświadczenia, że ckliwe miłosne historie nie są dla mnie.
Kiedy jednak pojawiła się propozycja czytelnicza, w postaci na nowo wydanej "Ostatniej podróży Valentiny" pomyślałam sobie – a co mi szkodzi, najwyżej mi się nie spodoba. I… ku mojemu zaskoczeniu całkowicie zatraciłam się w lekturze, a „Ostatnia podróż Valentiny” okazała się być czymś znacznie więcej niż jedynie łzawą opowieścią o miłości.
Ku mojemu zaskoczeniu „Ostatnia podróż Valentiny” jest książką, która łączy w sobie to co czytając literaturę obyczajową bardzo lubię – łączy ona płaszczyznę teraźniejszą z przeszłą, sprawiając, że losy uwikłanych w opowiadaną na jej kartach historię bohaterów splatają się w spójną całość. Dokładnie tak jest właśnie tutaj, co sprawia, że zgłębiając zawartą w powieści opowieść możemy wyruszyć w emocjonalną podróż w czasie i przestrzeni, przenosząc się ze współczesnej Anglii, wprost do Włoch pogrążonych w zmaganiach drugiej wojny światowej.
Za teraźniejszość w książce odpowiada historia Alby, młodej utracjuszki, która w pogoni za poszukiwaniem siebie i swojego miejsca na ziemi postanawia odnaleźć swoje korzenie, a przede wszystkim zgłębić historię swej matki. I tu otwiera się przestrzeń na zagłębienie się w przeszłości i miłosnej opowieści o uczuciu jakie połączyło kapitana angielskiej marynarki wojennej - Thomasa Arbuckle'a i piękną Włoszkę – Valentinę, w malowniczych pejzażach włoskiego buta. Ich miłość rozkwitła jednak w trudnych czasach, co spowodowało, że o happy endzie trudno tu będzie mówić, chociaż jedno jest pewne - owocem ich związku stanie się właśnie Alba. Czy uda jej się rozwikłać tajemnice, które przeszłość jej rodziców w sobie kryje? Czy podróż w przeszłość przyniesie jej ukojenie? Nic więcej nie powiem, może z wyjątkiem tego, że Santa Montefiore w mistrzowski sposób ułożyła fabułę, łącząc przeszłość z teraźniejszością, w tak płynny sposób, że nie sposób się oderwać od lektury. A wisienką na torcie dla wszystkich miłośników Italii nich będzie fakt, że tak jak skrzętnie prowadzi Autorka opowieść o losach bohaterów, to równie przejmująco opisuje uroki włoskiej wyspy, oddając piękno jej krajobrazu, specyfikę kultury i miejscowych obyczajów. Całość tworzy niepowtarzalny klimat, który sprawia, że wręcz chciałoby się bukować bilety lotnicze i przenieść się wprost do włoskiej Kampanii i bajecznego Amalfi.
Jeśli zatem chcielibyście zagłębić się w opowieść o złożoności ludzkich uczuć, o miłości, zdradzie i tęsknocie za ukochanym polecam Wam serdecznie lekturę „Ostatniej podróży”. Ja bawiłam się świetnie i do książek Santy Montefiore wrócę z pewnością jeszcze nie jeden raz.

Nazwisko Santy Montefiore nie było mi do tej pory obce. Wiedziałam, że to Autorka poczytnych romansów, ale jakoś nigdy do tej pory nie skusiłam się pochyleniem się nad którymkolwiek z popełnionych przez nią tytułów. Trudno mi powiedzieć co mną motywowało, z wyjątkiem niczym nieuzasadnionego przeświadczenia, że ckliwe miłosne historie nie są dla mnie.
Kiedy jednak pojawiła...

Akcja książki rozgrywa się w dwóch różnych miejscach epokach. Poznajemy Londyn II połowy XX wieku, a także Włochy w trakcie II wojny światowej.

Alba, piękna dziewczyna, która prowadzi życie lekkoducha na swoim statku o nazwie "Valentina", jest główną bohaterką i elementem łączącym całą historię. Ponieważ z życiem kobiety wiąże się pewna tajemnica, którą można odkryć tylko w małej włoskiej miejscowości.

Jest to książka obyczajowa, z elementami romansu, jednak ukryty wątek kryminalny sprawia, że strony same przesuwają się pod palcami.

Jak to mówią, czasem trzeba trafić na książkę, w odpowiednim czasie, aby ją docenić - i u mnie właśnie tak się stało. Kiedy sięgałam po "Ostatnią podróż Valentina" - potrzebowałam właśnie takiej historii rodzinnej, którą będę mogła poznać i się w niej zatracić.

Serdecznie polecam!

Akcja książki rozgrywa się w dwóch różnych miejscach epokach. Poznajemy Londyn II połowy XX wieku, a także Włochy w trakcie II wojny światowej.

Alba, piękna dziewczyna, która prowadzi życie lekkoducha na swoim statku o nazwie "Valentina", jest główną bohaterką i elementem łączącym całą historię. Ponieważ z życiem kobiety wiąże się pewna tajemnica, którą można odkryć...

Zapewne nieraz przekonaliście się, że życie potrafi pisać najbardziej zaskakujące i nieprzewidywalne scenariusze✒️. Przekonali się też o tym bohaterowie książki OSTATNIA PODRÓŻ "VALENTINY" Santy Montefiore, którą miałam okazję przeczytać.

Piękna Alba, mieszkająca wraz z ojcem - Thomasem w Londynie, pragnie poznać losy swojej biologicznej matki - Valentiny, której nigdy nie znała. Chce dowiedzieć się czegoś na temat jej życia i śmierci. W tym celu, wbrew woli ojca, udaje się do Włoch, gdzie w uroczym włoskim miasteczku Incantellarii poznaje rodzinę matki, odkrywa nie tylko swoje włoskie korzenie, ale też historię wielkiej miłości, rodzinnej tajemnicy, zazdrości i zdrady...
Czego dowiaduje się Alba? Czy są to informacje, jakich się spodziewała? Jakie znaczenie w całej historii ma pewien przypadkowo odkryty przez nią obraz, który pieczołowicie skrywa Thomas? I jaką prawdę o sobie samej odkryje kobieta?

Akcja powieść toczy się dwutorowo - z jednej strony mamy Londyn końca lat sześćdziesiątych XX w., z drugiej zaś Włochy u schyłku drugiej wojny światowej, gdzie poznajemy historię rodziców Alby.

"Ostatnia podróż Valenty" to opowieść o namiętności, utraconej miłości i dojmującej tęsknocie za tym, co utracone, ale też historia opisująca samotność - taką, którą trudno zagłuszyć przygodnym seksem czy równie przypadkowymi relacjami.

Książka przesycona jest włoskimi aromatami, dźwiękami oraz barwnymi i malowniczymi widokami słonecznej Italii - pachnących gajów oliwnych, lazurowego morza czy urokliwych uliczek Neapolu 🤗.

Alba - momentami mnie drażniła - zbuntowana rozpieszczona i rozkapryszona dziewczyna, przyzwyczajaona do tego, że ma wszystko na wyciagniecie ręki, bawiąca się mężczyznami. Spodobała mi się jednak jej przemiana, której jesteśmy świadkami - ten subtelnie nakreślony proces dojrzewania i duchowej metamorfozy.

Zauroczył mnie także piękny literacki język, który sprawił, że lektura tej książki sprawiła mi ogromną przyjemność. I choć nie była to może najbardziej porywająca książka Autorki, jaką do tej pory czytałam, to i tak bardzo mi się podobała ♥️.
Czytaliście? A może macie w planach?

Zapewne nieraz przekonaliście się, że życie potrafi pisać najbardziej zaskakujące i nieprzewidywalne scenariusze✒️. Przekonali się też o tym bohaterowie książki OSTATNIA PODRÓŻ "VALENTINY" Santy Montefiore, którą miałam okazję przeczytać.

Piękna Alba, mieszkająca wraz z ojcem - Thomasem w Londynie, pragnie poznać losy swojej biologicznej matki - Valentiny, której nigdy nie...

"Ostatnia podróż Valentiny" to kolejne wznowienie jednej z flagowych powieści Santy Montefiore.

Alba uważa swego ojca za słabego człowieka, który pod wpływem złej macochy nie chce rozmawiać z dziewczyną o matce, za którą ona nieustannie tęskni. Czy zapatrzona w czubek własnego nosa dziewczyna zrozumie postępowanie ojca?

Z twórczością autorki miałam już niejednokrotnie do czynienia za sprawą jej przepięknych powieści, a każda z nich oferowała mi ocean wrażeń. Było tak i tym razem. Pisarka jak nikt inny potrafi wciągnąć w swój wykreowany świat i umiejętnie spleść przeszłość z teraźniejszością. Na uznanie zasługuje niezwykle przyjemny w odbiorze styl oraz plastyczny i bardzo obrazowy język. Choć historia toczy się niespiesznie, wręcz leniwie, to z każdą stroną coraz bardziej intryguje i oczarowuje. Akcja rozgrywa się w Wielkiej Brytanii oraz tętniących namiętnością Włoszech. Jednak zawsze główną rolę odgrywa niespotykana wielowątkowa fabuła i jej nietuzinkowi bohaterowie.

"Ostatnia podróż Valentiny" to kolejne wznowienie jednej z flagowych powieści Santy Montefiore.

Alba uważa swego ojca za słabego człowieka, który pod wpływem złej macochy nie chce rozmawiać z dziewczyną o matce, za którą ona nieustannie tęskni. Czy zapatrzona w czubek własnego nosa dziewczyna zrozumie postępowanie ojca?

Z twórczością autorki miałam już niejednokrotnie...

Okrutnie rozpieszczona przez ojca Alba postanawia wyruszyć do Włoch w poszukiwaniu swoich korzeni, a dokładniej dowiedzieć się kim była jej rodzicielka, do której dziewczyna jest łudząco podobna.

"- Nigdy nie znałam bezwarunkowej miłości matki- odezwała się nagle.
- A ja nigdy nie dałam jej dziecku- westchnęła Viv.
- Ja otrzymałem ją i wciąż się nią cieszę- rzekł Fitz. - I mogę śmiało powiedzieć, że jest to najcudowniejsza rzecz na świecie.
- Opowiedz mi , jak to jest - poprosiła Alba. - Dlaczego nic nie może się z nią równać? (...)
- Gdy jesteś dzieckiem, wiesz, że stanowisz centrum świata matki. Nic nie jest i nie może być ważniejsze od ciebie. (...) Matka jest dla mnie najdroższą przyjaciółką... Moja miłość do niej także jest bezwarunkowa. Trzeba jednak pamiętać, że dzieci zawsze są egoistami i nie stawiają matek na pierwszym miejscu, chociaż powinny..."


Powieść dwutorowa, która przenosi nas z Londynu lat 60.do Włoch z końca drugiej Wojny Światowej. Brzmi ciekawie prawda?
Tak było! To moje pierwsze spotkanie czytelnicze z Santa Montefiore, ale zapewne nie ostatnie. To powieść o poszukiwaniu wlasnej tożsamości. Piękny, klasyczny romans.

Okrutnie rozpieszczona przez ojca Alba postanawia wyruszyć do Włoch w poszukiwaniu swoich korzeni, a dokładniej dowiedzieć się kim była jej rodzicielka, do której dziewczyna jest łudząco podobna.

"- Nigdy nie znałam bezwarunkowej miłości matki- odezwała się nagle.
- A ja nigdy nie dałam jej dziecku- westchnęła Viv.
- Ja otrzymałem ją i wciąż się nią cieszę- rzekł Fitz. -...

Miłość, oszustko i zdrada. Od pogrążonych w wojnie Włoch po swingujący Londyn

Thomas, młody Włoch znalazł w czasie okrutnej wojny coś pięknego – miłość. Zakochał się w Valentine, a nawet pojawiła się na świecie ich córka Alba.

To z nią Thomas po wojnie wrócił do Londynu. Sam bez Valentiny. A gdzie dziecko dorasta chce poznać losy swojej matki. Wyrusza do Włoch, aby poznać tą niezwykłą historię miłości, oszustwa i zdrady.

To piękna, wzruszająca, nostalgiczna opowieść. Historia miłości, szukanie swoich korzeni, przeszłości rodziny. Piękne.

Miłość, oszustko i zdrada. Od pogrążonych w wojnie Włoch po swingujący Londyn

Thomas, młody Włoch znalazł w czasie okrutnej wojny coś pięknego – miłość. Zakochał się w Valentine, a nawet pojawiła się na świecie ich córka Alba.

To z nią Thomas po wojnie wrócił do Londynu. Sam bez Valentiny. A gdzie dziecko dorasta chce poznać losy swojej matki. Wyrusza do Włoch, aby poznać...

Czy może podobać nam się książka, jeśli nie polubimy się z głównym bohaterem?

Zadałam Wam to pytanie ostatnio na story i 60% głosujących stwierdziło, że tak! I to dobrze. Bo właśnie w Ostatniej podróży "Valentiny" mamy do czynienia z główną bohaterką o trudnym do polubienia charakterze.

"Jednak przede wszystkim pragnęła miłości. Była samotna. Jak pusty dzbanek na miód, za- wsze czekała, aż inni napełnią ją uczuciami, ale potrafiła też walczyć o swoje i była przebiegła jak lisica."

To moje pierwsze spotkanie z twórczością Santy Montefiore, nie wiedziałam więc, czego mogę się spodziewać. Ale wysoka ocena książki na Goodreads oraz przyjemną dla oka okładka skusiły mnie wystarczająco, aby sprawdzić, jak przypadnie mi do gustu pióro tej autorki.

Ostatnia podróż "Valentiny" to historia, która rozgrywa się w przepięknej scenerii. Autorka znakomicie opisała wszystkie krajobrazy, a ja widziałam je oczami wyobraźni. W którejś z recenzji przeczytałam, że Montefiore maluje słowami i w pełni się z tym zgadzam.

Sama fabuła również zapowiadała się bardzo ciekawie. Całość opiera się na odkrywaniu swojego pochodzenia, ale też własnego "ja", a w tle są liczne rodzinne tajemnice.

Ale oczywiście mam swoje "ale". Przeszkadzał mi fakt, że bohaterowie robią wszystko błyskawicznie. Błyskawicznie się zakochują, błyskawicznie się odkochują, błyskawicznie podejmują decyzję o podróży, a później o powrocie. A przede wszystkim błyskawicznie się zmieniają. To sprawia, że historia traci na wiarygodności. Będę narzekać, bo bardzo nie lubię, gdy wyznania miłości padają właściwie po poznaniu imienia wybranki.

I wrócę do tego, od czego zaczęłam tę recenzję. Albę trudno jest polubić. Jest egoistyczna i rozpieszczona. Ale z czasem też poznajemy pełen obraz tej młodej kobiety i widzimy, co ją ukształtowało. Trochę łatwiej ją wtedy zrozumieć. Ale nie zostaniemy najlepszymi przyjaciółkami. Na szczęście trudny charakter głównej bohaterki według Was nie wyklucza dobrej lektury!

Moje pierwsze spotkanie z twórczością Montefiore było więc słodko-gorzkie. Widzę, że ta autorka potrafi czarować słowem i być może dam jej w przyszłości drugą szansę.

Czy może podobać nam się książka, jeśli nie polubimy się z głównym bohaterem?

Zadałam Wam to pytanie ostatnio na story i 60% głosujących stwierdziło, że tak! I to dobrze. Bo właśnie w Ostatniej podróży "Valentiny" mamy do czynienia z główną bohaterką o trudnym do polubienia charakterze.

"Jednak przede wszystkim pragnęła miłości. Była samotna. Jak pusty dzbanek na miód,...