http://ruderude-czyta.blogspot.com/2015/05/24-na-imie-mam-jestem-mariusz-maslanka.html

Po przeczytaniu kolejnej książki stwierdzam, że chyba coś się ze mną dzieje niedobrego. To już kolejny raz, kiedy to po przeczytaniu danej pozycji zupełnie nie wiem co myśleć, nie wspominając już o tym, co napisać.

Może zacznę od strony wizualnej książki. A więc- całkowicie zatraciłam się w tej okładce, majestatycznie oddaje cały nastrój książki. Wielkie brawa dla pana Kuryłowicza za tak cudowny projekt. Nie wiem czy kiedykolwiek widziałam ładniejszą, bardziej starannie wykonaną okładkę, wprawiającą czytelnika (przynajmniej mnie) w taki sposób w aurę książki.
Ocena okładki: 15/10 !

Głównym bohaterem, i jednocześnie narratorem, książki jest Igor, chłopak pochodzący z wielodzietnej rodziny, którego jeden z braci oraz ojciec zginęli w wypadku. Matka zatraciła się w literach, jest całkowicie nieobecna dla dzieci, które jej potrzebują. Pociechy, które nie ukończyły 18 roku życia trafiają do domu opieki. Przekraczając pełnoletność mają możliwość opuszczenia przytułku i założenia swoich rodzin. Igor, jako najmłodszy, zabawia tam najdłużej. Sporadyczne wizyty matki i jej charakterystyczny zapach zapadają mu w pamięci. Za każdym razem gdy ona opuszcza pomieszczenie, Igor próbuje jeszcze poczuć jej zapach w powietrzu- wtedy uświadamia sobie czym jest tęsknota.

Igor jest miłośnikiem książek, podobnie jak jego matka. Sam przyczynia się do narastania poczucia samotności wybierając książki i zamykając się na świat zewnętrzny. Do ludzi wychodzi dopiero wtedy, gdy jego samotność staje się nieznośna. Dodatkowo ma tendencję do podkolorowywania lub zmyślania swoich historii, za co nie ponosi konsekwencji- przychodzi mu to łatwo i nikt nie jest w stanie odróżnić prawdy od fikcji.

"Jak się czyta, to się nie myśli o sobie, tylko się wchodzi w inne światy, a w którymś z tych światów można znaleźć zgubionego siebie".

Wreszcie, całkowicie niespodziewanie, poznaje dziewczynę ,która może przewrócić jego świat do góry nogami.


Książka składa się z trzech części podzielonych na bardzo krótkie rozdziały. Bardzo szybko się ją czyta. Początkowo trochę mnie nudziła, ale nawet nie zdążyłam się zorientować jak, kartka po kartce, doszłam do jej końca.

Szczerze mówiąc w książce zabrakło mi tej samotności w samotności. Niby bohater nie otacza się gronem przyjaciół, ale nie specjalnie też na to narzeka.
Pojawiło się kilka scen erotycznych, jakościowo dużo lepszych od tych, w 50 twarzach Grey'a ;)

Dobrze zostały przedstawione realia panujące w domach opieki. Dla mnie osobiście było to dosyć smutne. Dzieciaki nauczone doświadczeniem, nie mogą sobie pozwolić na przegrane bójki, ważny jest honor. Starsi gnębią młodszych, bo taki jest rytuał. Smutne, tym bardziej, że jest to obraz jak najbardziej prawdziwy. Smutne.

http://ruderude-czyta.blogspot.com/2015/05/24-na-imie-mam-jestem-mariusz-maslanka.html

Po przeczytaniu kolejnej książki stwierdzam, że chyba coś się ze mną dzieje niedobrego. To już kolejny raz, kiedy to po przeczytaniu danej pozycji zupełnie nie wiem co myśleć, nie wspominając już o tym, co napisać.

Może zacznę od strony wizualnej książki. A więc- całkowicie zatraciłam...