Szkoda wielka, że major Jan Piwnik nie zostawił żadnych wspomnień, zapisków. Spisali je inni dzięki temu mogła powstać ta książka. Opowiada o bohaterze, człowieku odważnym, niezłomnym, lojalnym ale również życzliwym i przyjacielskim. Człowieku dla którego odwaga nie była synonimem niepotrzebnej brawury ale służby ku wolności drugiemu człowiekowi. Książka jest trochę biografią ale główny nacisk jest położony na opis działalności partyzanckiej w Górach Świętokrzyskich i na Nowogródczyźnie. Zginął jak żył – w walce. Pamięć o nim ocalała. Jego ostatnie słowa wiele mówią o jego osobowości: „Powiedz żonie i rodzicom, że ich bardzo kochałem, i że umieram jak Polak. I pozdrówcie Góry Świętokrzyskie”.

Szkoda wielka, że major Jan Piwnik nie zostawił żadnych wspomnień, zapisków. Spisali je inni dzięki temu mogła powstać ta książka. Opowiada o bohaterze, człowieku odważnym, niezłomnym, lojalnym ale również życzliwym i przyjacielskim. Człowieku dla którego odwaga nie była synonimem niepotrzebnej brawury ale służby ku wolności drugiemu człowiekowi. Książka jest trochę...