Zdecydowałam się na lekturę książki Anny Kolut ze względu na okładkę, która, bezapelacyjnie, zwraca uwagę, a także przez wzgląd na opis. Intrygował.
Po skończeniu książki, która ma zaledwie 108 stron miałam mieszane uczucia. Z pewnością jest to książka nietypowa, jak na znane mi obyczajówki. Jednak nie do końca czuję się do niej przekonana.


Głównej bohaterki nie poznajemy z imienia. To bardzo ciekawy zabieg. Z drugiej strony, można odczuć to, jakby bohaterką była sama autorka. Sugeruje to narracja pierwszoosobowa…
Ona (tak ją nazwijmy) dotychczas była kochającą żoną, szefową działu ważnej instytucji… kobietą, której życie układało się jak w bajce.
Obecnie, poszukuje na nowo sensu i celu w życiu. Wyjeżdża do Holandii, by (mając taką nadzieję) skierować swoje życie na właściwe tory. Jej życie przypomina sinusoidę – pełne jest wzlotów i upadków.
W książce narratorka dzieli się z czytelnikiem swoimi spostrzeżeniami na temat tulipanowej krainy, jej mieszkańców, amsterdamskich imprez i… wszystkim co jej akurat „wpadnie do głowy”.

Taka trochę książka o wszystkim i niczym. Miszmasz myślowy.
Nie można jej odmówić na pewno tego, że jest to „lekka” książka. Nie trzeba się w nią szczególnie zagłębiać, rozmyślać. Po prostu przyjemna, niezobowiązująca lektura, idealna jako „przerywnik” pomiędzy „ciężkimi” tytułami.
Dużym plusem są również obrazki, adekwatne do przekazu danego rozdziału, a także humorystyczne podejście do swoich przemyśleń. Niejednokrotnie czytając, musiałam się uśmiechnąć. Trochę autoironii, żartu, a czasem i nudy. Życiowa książka…

Podsumowując: jeśli nastawicie się na (jak już pisałam) niezobowiązującą lekturę, z pewnością się nie zawiedziecie. Jeśli macie ochotę od czasu do czasu się uśmiechnąć i zobaczyć jak „nie walczyć z potworem” – koniecznie musicie ją przeczytać! :)

Zdecydowałam się na lekturę książki Anny Kolut ze względu na okładkę, która, bezapelacyjnie, zwraca uwagę, a także przez wzgląd na opis. Intrygował.
Po skończeniu książki, która ma zaledwie 108 stron miałam mieszane uczucia. Z pewnością jest to książka nietypowa, jak na znane mi obyczajówki. Jednak nie do końca czuję się do niej przekonana.


Głównej bohaterki nie poznajemy...