Nigdy nie dałem żadnej książce tylu gwiazdek. To jest absolutne arcydzieło, napisane przez najwybitniejszego znawcę tematyki II WŚ, posiadającego (do czasu aż mu nie skonfiskowano - tak jak w średniowieczu) największą bazę materiałów źródłowych. Jak pisał prof. Wieczorkiewicz, żaden historyk dzisiejszych czasów nie jest godzien Irwingowi butów wiązać, za jego tytaniczną pracę oraz opisywanie historii na podstawie zweryfikowanych źródeł. Warto tu też przytoczyć inną wypowiedź prof. Wieczorkiewicza, kim innym jest Irving książkowy a kim innym postać występująca np. w TV. Ten pierwszy to najwyższej jakości rzemieślnik, ten drugi to żenujący nadęty celebryta.

Wracając do pracy Irvinga, przełamane zostało tu wiele stereotypów i przekłamań historycznych. Irving już na wstępie rozprawia się z wieloma mitami IIWŚ, przytaczając jak wiele powstało opracowań na podstawie sfałszowanych źródeł. Jak te fałszerstwa przebiegały i ile zostało wykrytych. Co ważne historycy którym udowodniono, że opisują nieprawdę nie wycofują się ze swoich tez, np. słynne pamiętniki Ewy Braun, które zostały napisane... w latach 50tych.

Kolejna sprawa, dlaczego Irving został znienawidzony? Po pierwsze, pokazuje krok po kroku kulisy wybuchu IIWŚ, przebieg jej aż do ostatnich minut. Obserwując tę narrację widzimy z wyjątkową wyrazistością kim byli np. Brytyjczycy, jaka była ich postawa gdy machina III Rzeszy się rozkręcała. Jaką plugawą postawę przyjęli gdy II WŚ się już na dobre rozkręciła. W książce z całą wyrazistością obserwujemy jak rodzi się całe znane nam zło wojny, które dziś utożsamiamy z jedną osobą - Hitlerem. Irving obala te prymitywne uproszczenie, tak wygodne dla dzisiejszych Niemiec i Brytyjczyków.

Jeżeli chodzi o sam warsztat, książkę się czyta wyjątkowo dobrze, czasem jak dobrze napisany kryminał, czasem przeszkadza lekkie skakanie w czasie w trakcie prowadzenia narracji oraz te niemieckie nazwiska. Sama akcja Barbarossa trzyma w napięciu do samego końca, szczególnie, że kulisy porażki są jakby inne niż te ogólnie przyjęte.

No i finał, szczególnie przygnębiający. Czy Niemcy faktycznie przegrały II WŚ. Udokumentowane wypowiedzi Hitlera z ostatnich dni w bunkrze o tym jak będzie wyglądać rzeczywistość po wojnie jeżeli Niemcy nie przegrają, spełniły się lepiej dla Niemiec niż on sam zakładał.

Nigdy nie dałem żadnej książce tylu gwiazdek. To jest absolutne arcydzieło, napisane przez najwybitniejszego znawcę tematyki II WŚ, posiadającego (do czasu aż mu nie skonfiskowano - tak jak w średniowieczu) największą bazę materiałów źródłowych. Jak pisał prof. Wieczorkiewicz, żaden historyk dzisiejszych czasów nie jest godzien Irwingowi butów wiązać, za jego tytaniczną...