Opis na okładce nie przygotował mnie na to, co znajdę w środku.
Liczyłam na dobrą i lekką powieść obyczajową a tymczasem otrzymałam dramat kobiety, która kochała za bardzo.
W imię toksycznej miłości pozwalała mężowi na bicie, maltretowanie i jeszcze uważała, że to jej wina, że to ona coś zrobiła źle i teraz za to ponosi karę.
Nawet w szpitalu do którego wreszcie trafiła, jej pierwszą myślą było jak mąż da sobie radę bez niej, kto mu ugotuje i poda obiad .
A mąż "damski bokser" wcale nie odczuwał wyrzutów sumienia, bał się tylko żeby jego życie prywatne nie zaszkodziło jego karierze.
W tej powieści wszyscy bohaterowie mają swoje dramaty. Jej teściowa od lat wie, że jej mąż ją zdradza ale się z tym godzi, a lekarz który się zajmuje Katarzyną też przeżył swój dramat, gdy był świadkiem gwałtu swojej dziewczyny.
Nie lubię takich smutnych i depresyjnych powieści, gdy nawet zakończenie nie daje nadziei na poprawę losu i lepsze życie bohaterów.
Autorka starała się zagrać na emocjach czytelnicze, mnie niestety tylko denerwowała postawa i zachowanie bohaterów.

Opis na okładce nie przygotował mnie na to, co znajdę w środku.
Liczyłam na dobrą i lekką powieść obyczajową a tymczasem otrzymałam dramat kobiety, która kochała za bardzo.
W imię toksycznej miłości pozwalała mężowi na bicie, maltretowanie i jeszcze uważała, że to jej wina, że to ona coś zrobiła źle i teraz za to ponosi karę.
Nawet w szpitalu do którego wreszcie trafiła,...