Moje czytelnicze przygody z literaturą obyczajową nie były w przeszłości za najlepsze,dlatego też postanowiłam zrezygnować z sięgania po ten gatunek.Trzymałam się konsekwentnie tego postanowienia aż do dnia,kiedy na mojej drodze stanęła pewna książka,która z niewyjaśnionych powodów była na tyle bezczelna,aby przyczepić się do moich rąk i powędrować ze mną do domu.Gdy potem obejrzałam ją dokładnie ze wszystkich stron i przeczytałam o czym ona opowiada,stwierdziłam że nie mam za wiele do stracenia i okres wakacyjny jest chyba najlepszą porą,w jakim można by się za obyczajówkę zabrać.Chodzi tutaj o powieść ''Genialna przyjaciółka'' pewnej włoskiej autorki,która postanowiła ukryć się pod pseudonimem.Nie miałam jeszcze okazji sięgnięcia po dzieła literatury włoskiej,co było tylko zachętą do przeczytania i co ostatecznie mnie przekonało.

Jednym z ciekawszych elementów w książce jest niewątpliwie przedstawione przez autorkę miejsce,w którym rozgrywają się wszystkie wydarzenia.Już od samego początku dałam się wciągnąć do świata XX wiecznego Neapolu,wszechobecnej biedy i przemocy,gdzie każdy człowiek próbuje przeżyć do następnego dnia.Panuje podział na biedne i bogate dzielnice miasta,na biednych i bogatych ludzi,na ludzi wykształconych i niewykształconych,przez co zradzają się nieporozumienia i konflikty,które nie raz potrafią zakończyć się tragedią. Lata powojenne są dla mnie szczególnie interesującym okresem w historii,uważam że rzeczywistość była wtedy wyjątkowo brutalna i niesprzyjająca dla ludzi.Dlatego z łatwością potrafiłam wczuć się w klimat powieści i poczuć ducha tamtych czasów,jednocześnie doświadczając wszelkich problemów,jakie można było wtedy napotkać.

Główna bohaterka,Elena Greco,jest bez wątpienia osobą wzbudzającą sympatię.Pisarka wytwarza między czytelnikiem a dziewczyną specjalną więź,dzięki której nie mamy trudności w utożsamieniu się z nią.Elena opowiada nam o latach swojego dzieciństwa,skupiając się wokół najistotniejszych dla niej wydarzeń.Uważam,że nie miała ona łatwego życia.Wychowywała się w biednej rodzinie,dzielnicy zdominowanej przez przemoc,a do wszystkiego musiała zawsze dojść sama.Gdy osiągnęła nastoletni wiek,doszły do tego poważne życiowe rozterki oraz problemy miłosne.Czytając,podobało mi się to,że postać Eleny nie została wykreowana na idealną bohaterkę,ponieważ nie toleruję takiego zabiegu.Możemy zauważyć,że dziewczyna jest jeszcze dosyć naiwna jak na swój wiek,czy podatna na wpływy innych osób,w szczególności swojej najlepszej przyjaciółki,o której napiszę jeszcze poniżej.Z drugiej strony jest to niezwykle uczynna,pracowita i oddana przyjaciołom osoba.W końcu każdy człowiek ma jakieś słabe strony,dlatego mimo powyżej wspomnianych wad Elena Greco przypadła mi do gustu i z przyjemnością poczytałabym o jej dalszych losach.

Mówiąc jak najkrócej,książka opowiada o przyjaźni dwóch kobiet.Jedną z nich jest wspomniana wyżej Elena Greco,a drugą Lila Cerullo,dziewczyna dorastająca w tym samym środowisku co główna bohaterka.Możecie pomyśleć,że jest to zbyt banalny i oklepany już temat na książkę,ale nie dajcie się oszukać.Ich przyjaźń wygląda inaczej niż te przedstawiane w innych powieściach,a to za sprawą dość nietypowego charakteru Lili.Otóż Lila jest jedną z najdziwniejszych bohaterek,o jakich miałam okazję dotąd czytać.Ta dziewczyna potrafi w jednej chwili zmienić swoje spojrzenie na różne sprawy,jednocześnie zapominając co jeszcze nie tak dawno sądziła.Dodatkowo potrafi narzucać ludziom swoje zdanie,tak żeby myśleli,że to oni sami tak myślą.Onieśmiela swoich rówieśników pewnością siebie i swych poglądów.Przyjaźń Eleny i Lili jest niewątpliwie ciekawą relacją,ponieważ potrzebują one siebie nawzajem do życia.

W powieści występuje wiele postaci i wszystkie zostały wymienione przez autorkę na samym początku.Według mnie jest to bardzo dobre posunięcie,ponieważ bez takiej ''ściągi'' można by się z łatwością pogubić.Ciężko byłoby zapamiętać taką liczbę osób (konkretnie 47) oraz kojarzyć,co ich postać wnosi do lektury.Przez ten czynnik książka posiada wiele wątków,które w większości skupiają sie wokół Eleny i Lili.Każdy z pozostałych czterdziestu pięciu bohaterów ma inny charakter i osobowość,tak więc czytelnik może spośród nich znaleźć zarówno ulubioną postać drugoplanową,jak też i znienawidzoną.Chociaż ja nie potrafiłabym wskazać w tej książce żadnej osoby,do której czułam niechęć.

Takiej ''prawdziwej'' akcji praktycznie nie było,jednak nie powinniśmy tego nawet oczekiwać po książce należącej do literatury obyczajowej.Mnie osobiście ten brak,akurat w tym przypadku,nie przeszkadzał.Zamiast tego mamy dużą liczbę interesujących wydarzeń,o których czytałam z przyjemnością.Trzeba powiedzieć,że autorka potrafi doskonale konstruować rzeczywistość tak,że wydaje się jakby to naprawdę miało miejsce.Z łatwością weszłam w wykreowany przez nią świat,tym samym czułam emocje głównej bohaterki i chciałam dla niej jak najlepiej.Nie przeszkadzało mi również to,że dialogów było zdecydowanie za mało w stosunku do liczby stron oraz że były one bardzo krótkie.Myślę,że autorka po prostu pisze takim stylem i należy to uszanować.

I takim oto sposobem książka z przypadku stała się niezwykle atrakcyjną lekturą na kilka letnich popołudni.Urzekła mnie prostota,z jaką została napisana książka oraz to że pisarce nie zależy na sławie i pieniądzach,tylko pozostawieniu dla czytelników nowej powieści.Żałuję tylko,że książka została przerwana w ciekawym momencie,chętnie przeczytałabym co się dalej działo.Na szczęście w marcu wyszła kolejna część (gdyż to ma być trylogia),na którą będę musiała koniecznie zapolować.Ze swojej strony gorąco polecam tę książkę,pytanie tylko komu.Na pewno kobietom,które lubią tego typu powieści,ponieważ się w niej z pewnością odnajdą.Również osobom,które lubią czytać o ludzkich uczuciach oraz słabościach i do książki podchodzą z jej psychologicznej strony,myślę że to także będzie dobra pozycja dla nich.Natomiast z osobami,które unikają tego gatunku może być różnie,tak więc sami zdecydujcie czy chcecie podejmować ryzyko.Jedno jest pewne.''Genialna przyjaciółka'' jest książką praktycznie nieznaną i trzeba to zmienić.

Moje czytelnicze przygody z literaturą obyczajową nie były w przeszłości za najlepsze,dlatego też postanowiłam zrezygnować z sięgania po ten gatunek.Trzymałam się konsekwentnie tego postanowienia aż do dnia,kiedy na mojej drodze stanęła pewna książka,która z niewyjaśnionych powodów była na tyle bezczelna,aby przyczepić się do moich rąk i powędrować ze mną do domu.Gdy potem...