"Są prawdy, których lepiej nie znać. Słowa, których lepiej nie usłyszeć i chwile, które nie powinny zaistnieć".

Od dawna, nie miałam w ręku takiej książki, w której na tylu stronach pozaznaczałabym ważne dla mnie myśli, spostrzeżenia i trafne wnioski. I pomimo faktu, że publikacja ta jest zbiorem, do którego sięgałam kilkakrotnie, poznając jej kolejne odsłony, wiem, że jeszcze do słów autorki wrócę. Ich uniwersalizm jest bowiem aż nazbyt widoczny, czyniąc tę książkę dziełem ponadczasowym, dla każdego, bez wyjątku.

Izabella Gądek to pasjonatka sztuki, którą realizowała podczas studiów na Akademii Sztuk Pięknych, a którą nadal kontynuuje w swoich tekstach oscylujących wokół współczesnej rzeczywistości. Autorka prowadziła jedną z pierwszych galerii internetowych w kraju pt. "Between The Senses". "Gra pozorów" to jej debiut literacki.

Trzy rozdziały o niezwykle wymownych tytułach, czyli "Utrapienia dzieciństwa", "Cienie dorosłości" oraz "Cena wolności" składają się na ten zbiór tekstów ilustrujących przemyślenia autorki w temacie dylematów, z jakimi musi zmierzyć się współczesny człowiek. To zarówno obserwacje pisarki, jej porady oraz wnioski, jakie wysnuwa.

Czego ja w tym zbiorze nie znalazłam? Izabella Gądek uraczyła mnie wielką dawką życiowej mądrości oraz celnych spostrzeżeń, które łącznie winny stać się drogowskazem życiowym dla każdego czytelnika, który sięgnie po tę książkę. Trzy rozdziały, a w każdym teksty, dotykające naprawdę wielu płaszczyzn naszego życia: samotność, odrzucenie, rodzicielstwo, utrzymywanie pozorów, egoizm, destrukcyjny wpływ krytyki, nadzieja, wierność, wolność i wiele, wiele innych aspektów. A wszystko to ukazane w odniesieniu do współczesnego życia, do XXI wieku, w którym pojęcia te i wartości nabierają zupełnie innego wydźwięku niż w poprzednich stuleciach. Nie da się ukryć, że książka ta jest po części publikacją moralizatorską, bowiem jej autorka często poucza, upomina oraz przedstawia swój punkt widzenia, prowadząc jednocześnie do konfrontacji z poglądami czytelnika. Odbiorca zmuszony zostaje do wyrażenia własnego zdania, zgodzenia się z autorką bądź też zanegowania jej poglądów. Tutaj każda historia nie pozostawia odbiorcę obojętnym i to główna zaleta tego zbioru.

Izabella Gądek swoje rozważania dotyczące ludzkiej natury ilustruje historiami z prawdziwego życia, które zwielokrotniają odbiór jej słów i poglądów. Nie sposób bowiem nie zająć stanowiska zgłębiając historię Jego oraz Jej opisanej w tekście zatytułowanym "Czy chcę mieć dzieci, decyduję ja?". Nie sposób nie zgodzić się z autorką w końcowej konkluzji zawartej w przemyśleniach nazwanych "Brakuje mi… Gdy byłam dzieckiem" dotyczących zaprzedania duszy komercji oraz porównania szarego świata PRL-u do kolorowego Zachodu. Ciężko pozostać obojętnym na obraz zdrady w tekście "Potrzebna zdrada" – tekście, który wywołał we mnie wiele emocji. Widać więc, że Izabella Gądek dotyka obszarów nam bliskich, nie unikając tematów tabu. I chociaż czasami można się z nią nie zgodzić, jej proza powoduje, że człowiek zaczyna analizować i zastanawiać się nad poruszaną tematyką, nad ludzkimi portretami psychologicznymi, jakich na łamach tego zbioru naprawdę wiele.

"Potęga pozorów" oprócz wielu mini traktatów o ludzkim życiu, zawiera także coś, co pozostawia czytelnika z nadzieję – wiarę w prawo przyciągania. Wiarę w to, że nasze myśli kształtują naszą rzeczywistość, muszą one jednak wypływać z głębi nas. To końcowe przesłanie całkowicie przekonało mnie do filozofii życiowej autorki, a także do potrzeby wydawania takich właśnie zbiorów. Jestem pewna, że będę do niego jeszcze wielokrotnie wracać.

http://www.subiektywnieoksiazkach.pl/

"Są prawdy, których lepiej nie znać. Słowa, których lepiej nie usłyszeć i chwile, które nie powinny zaistnieć".

Od dawna, nie miałam w ręku takiej książki, w której na tylu stronach pozaznaczałabym ważne dla mnie myśli, spostrzeżenia i trafne wnioski. I pomimo faktu, że publikacja ta jest zbiorem, do którego sięgałam kilkakrotnie, poznając jej kolejne odsłony, wiem, że...

http://bit.ly/2bt6ciZ

http://bit.ly/2bt6ciZ

Jakoś na początku lipca miałam okazję przeczytać książkę Pani Izabelli Gądek pod tytułem "Potęga Pozorów". Gdy autorka zaproponowała mi zapoznanie się z jej dziełem, pomyślałam 'czemu nie?' i chwilę później zabrałam się do czytania.
"Potęga Pozorów" jest debiutem literackim Pani Gądek, wydanym w 2016 roku przez wydawnictwo Marketing Studio S.C. Dryla&Zawirski. Książka nie jest długa, ma niecałe 200 stron.
To zbiór przemyśleń, rad i mądrości życiowych autorki. W każdym kolejnym rozdziale poruszana była inna sprawa. Z jednymi stwierdzeniami się zgadzałam, a co do innych miałam sprzeczne poglądy. Forma przekazania porad i rozważań bardzo mi się spodobała, bowiem nie było to przedstawione typowo 'podręcznikowo', tylko każda ze wskazówek miała swoją krótką historyjkę. Niektóre zapadły mi w pamięć bardziej, inne mniej, ale były też takie, których chciałabym poznać ciąg dalszy. Chyba najbardziej zaintrygowało mnie opowiadanie z rozdziału "Gra pozorów" o czwórce przyjaciół - Moni, Renacie, Vivi i Xawierze. Niby tylko takie zwykłe przedstawienie postaci i ich historii, a było w tym to 'coś'...
Podsumowując, książka była dobra. Nie wybitna, ale też nie słaba. Na pewno jest inna od dzieł, które czytuję zazwyczaj. Jednakże polecam ją - nie jest to najlżejszy utwór, ale pozwala pomyśleć trochę nad ważnymi aspektami życia.

Jakoś na początku lipca miałam okazję przeczytać książkę Pani Izabelli Gądek pod tytułem "Potęga Pozorów". Gdy autorka zaproponowała mi zapoznanie się z jej dziełem, pomyślałam 'czemu nie?' i chwilę później zabrałam się do czytania.
"Potęga Pozorów" jest debiutem literackim Pani Gądek, wydanym w 2016 roku przez wydawnictwo Marketing Studio S.C. Dryla&Zawirski. Książka nie...

"Brakuje mi życia, które nie było przesiąknięte zepsuciem. Materialnym zaszczuciem naszych niewinnych marzeń. Brakuje mi ludzi, którzy szczerze się przyjaźnili i stali sza sobą niezależnie od wszystkiego. Pomagali sobie, nie mając nic. Ufali w to, co słyszą i dawali wszystko, co posiadają..."


Kiedy autorka zaproponowała mi możliwość przeczytania jej książki, nie wahałam się ani minuty. Już sam tytuł mnie zaciekawił, a prawdę powiedziawszy nie wiedziałam czego mogę spodziewać się po tej lekturze. Izabella Gądek w szczery i prosty sposób porusza serca czytelników, wręcz zmusza ich do zastanowienia się nad sensem własnego istnienia. W książce znajdziemy mnóstwo refleksji dotyczących niczego innego jak życia i jego problemów.

Czasem zastanawiam się, gdzie podziały się czasy, w których człowiek ufał bezgranicznie drugiemu człowiekowi, mógł na niego liczyć w każdej chwili i oczekiwać bezinteresownej pomocy? Co się stało z ludźmi, którzy potrafili cieszyć się najmniejszymi drobnostkami? Czy pieniądz zawładnął większością ludzi? Przecież pieniądze szczęścia nie dają, owszem może i pozwalają lepiej żyć, ale czy warto poświęcać dla nich wszystko co jest niezwykle cenne - rodzinę, przyjaciół, a czasem i dobre imię?


"Ile warte są pieniądze? Poza ustaloną wartością nominalną. Honor? Wstyd? Godność? Młodość? A może zdrowie? Miłość? Prawdę?"

Autorka w swojej książce przedstawia nam zbiór opowiadań, z którego każdy z nas wyniesie jakieś wnioski. Przedstawia nam świat i problemy oczami innych ludzi, byśmy sami mogli dostrzec, w czym tkwił problem.

Zastanawialiście się kiedyś, dlaczego niektórzy ludzie ubierają maski, by ukryć kim tak naprawdę są? Co posuwa ich do takiego zachowania? Co kryją pod tymi maskami? Uczucia prawdziwych ludzi? A może skrywają swoje złe oblicza?


"W obliczu strachu i zagrożenia kłamiemy, oczerniamy innych, jesteśmy w stanie krzywdzić i ranić. Zapominamy o wszystkich normach. Przemieniamy się w tych, których myśleliśmy, że w nas nie ma."

Potęga pozorów jest niezwykłą podróżą w głąb naszej duszy. Opowiada o otaczającej nas rzeczywistości, o miłości, przyjaźni, wierności, samotności, cierpieniu oraz śmierci. Kiedy sięgniecie po tę książkę, zaczniecie analizować własne życie. Zastanowicie się, czy aby na pewno postępujecie słusznie w swoim życiu? Czy obraliście właściwe cele i dążycie do ich realizacji? Czy czasem nie lepiej schować w kieszeń swoją godność i umieć poprosić o pomoc kogoś innego?

Nie dajcie się ponieść potędze pozorów, która może okazać się zgubna. Dobro zawsze będzie walczyć ze złem, ludzie będą ulegli pokusom, ale tylko i wyłącznie od nas samych zależy jak będzie wyglądać nasza ścieżka życia.


"Mało kto pamięta czasy, kiedy słowo było bezcenną wartością, a zawarte przysięgi obowiązywały do śmierci. Nie ma świętości. Upadły ideały. Nawet Anioły tracą charakterystyczną aurę. Wszystko jest dziś. Tu i teraz. Starość, przyszłość, wydają się odległą, kosmiczną krainą. Mamy się dobrze sprzedać i już. Wycisnąć z mijającego czasu ile się uda. Natychmiast. Przeżyć jak najwięcej. Jak najmocniej. Nie ma na co czekać. Jak nie taka opcja, to inna, jak nie tak, to tak..."

Gorąco polecam tę książkę każdemu z Was, gdyż jest to pozycja, która powinna znaleźć się na półce w każdym domu, byśmy mogli uświadamiać sobie o potędze otaczającej nas rzeczywistości.

czytaninka.blogspot.com

"Brakuje mi życia, które nie było przesiąknięte zepsuciem. Materialnym zaszczuciem naszych niewinnych marzeń. Brakuje mi ludzi, którzy szczerze się przyjaźnili i stali sza sobą niezależnie od wszystkiego. Pomagali sobie, nie mając nic. Ufali w to, co słyszą i dawali wszystko, co posiadają..."


Kiedy autorka zaproponowała mi możliwość przeczytania jej książki, nie wahałam...

ksiazkomaniacyrecenzje.blogspot.com

"Szczerze ufam, że można zmienić tyle - ile się tylko zapragnie. Pokonywać niemożliwe. Przesuwać granice w nieskończoność. Nie uda się to jednak...bez chęci, wiary przyjaciół".

Takie piękne słowa zadedykowała mi autorka "Potęgi pozorów"w przesłanym egzemplarzu książki. Chwila refleksji. Nie jest łatwo mówić o problemach ciała i duszy, o rozterkach współczesnego świata, ale Izabella Gądek podjęła to wyzwanie. Stworzyła zbiór interesujących przemyśleń związanych z dylematami otaczającej nas rzeczywistości, których bohaterami są osoby spotykane przez nas w domu, pracy czy na ulicy.

"XXI wiek przyniósł nam życie, któremu wielu z nas nie potrafi sprostać i coraz więcej ludzi wpada w otchłań pokonanych". Ciągle podnosimy sobie poprzeczkę, musimy być wykształceni, piękni, młodzi, szczupli, bogaci... Jaką jednak płacimy za to cenę? Czy pozostajemy sobą, czy przeobrażamy się w otępiałych potworów? Nie liczy się w naszym życiu nic oprócz sukcesu. Nie oglądamy się za siebie, przemy do przodu. Ranimy, tracimy ważne chwile... Kłamstwo i obłuda są powiernikami i wyrocznią. Nastroje i emocje jakim ulegamy mają wpływ na życie nasze i naszych bliskich. Tego doświadczają Xavier, Renata, Leszek i inni bohaterowie "Potęgi pozorów". Trzy rozdziały: "Utrapienia dzieciństwa", "Cienie dorosłości", "Cena wolności" wprowadzają nas w egzystencjalny klimat. Trudności, niebezpieczeństwa - niejedna osoba w spotkaniu z nimi traci marzenia i odchodzi ze spuszczoną głową. Inni przybierają pozycję obronną, niszczą, oszukują. "Tsunami krytyki", "Gra pozorów", "Rozmowa z hańbą". Pozostaje niesmak i pustka.

Dlatego ogromnie ważną rzeczą w życiu jest mieć cel i przyjaciół, którzy pomogą go zrealizować. Wtedy odnajdujemy siebie i cel istnienia. Inaczej toczymy Grę Pozorów.

Książka Izabelli Gądek mówi o potędze otaczającej nas rzeczywistości. Jej elementach składowych: miłości, wierności, oddaniu, wierze, śmierci oraz ich skutkach w naszym codziennym życiu. To sentymentalna podróż po zakamarkach ludzkiej duszy.

To książka, pod wpływem której człowiek zaczyna analizować całe dotychczasowe życie. Ten literacki debiut zasługuje na ogromne uznanie. Autorka pięknie opowiada o dwoistości natury ludzkiej, walce dobra ze złem, ciągłych pokusach, przybieraniu masek. Podkreśla, że nie jest wstydem wołanie o pomoc...

Nie dajmy się ponieść potędze pozorów. Żyjmy zgodnie z naszym sumieniem, tym pierwotnym, niewypaczonym przez obłudę pędzącego świata.

"Wolność, miłość, radość, nadzieja - to Priorytety. Wartości nieograniczone, nieskończone. Nie zabraknie ich nigdy.
Bez marzeń i pragnień jesteśmy puści, dryfujemy bez kontroli. Wegetujemy bez emocji. Ja chcę decydować o swoim szczęściu i mam nadzieję...
...że nie będę w tym sama..."

Izabela Nestioruk

ksiazkomaniacyrecenzje.blogspot.com

"Szczerze ufam, że można zmienić tyle - ile się tylko zapragnie. Pokonywać niemożliwe. Przesuwać granice w nieskończoność. Nie uda się to jednak...bez chęci, wiary przyjaciół".

Takie piękne słowa zadedykowała mi autorka "Potęgi pozorów"w przesłanym egzemplarzu książki. Chwila refleksji. Nie jest łatwo mówić o problemach ciała i duszy,...