Tak jak już ktoś napisał wcześniej ta książka jest bardzo nierówna. Jest kilka fajnych pomysłów, ale niestety dużo wątków irytujących. Cała historia Jake i Liz stała się bardzo miałka i bez wyrazu. Tak jakby zakochanie wyssało z nich całe poprzednie charaktery.

Tak jak już ktoś napisał wcześniej ta książka jest bardzo nierówna. Jest kilka fajnych pomysłów, ale niestety dużo wątków irytujących. Cała historia Jake i Liz stała się bardzo miałka i bez wyrazu. Tak jakby zakochanie wyssało z nich całe poprzednie charaktery.

Minitrylogia o Wydziale E zbliża się do końca. Poprzedni tom trochę się dłużył i przez to finałowe starcie z najeźdźcami wypadło trochę słabo. Czy tym razem uda się satysfakcjonująco zakończyć trylogię?

Lady Vavara i lord Marinari uciekając po wydarzeniach z poprzedniego tomu atakują luksusowy wycieczkowiec. Wydział E zostaje wysłany do zajęcia się sprawą. Równocześnie Jake Cutter usiłuje poradzić sobie z zagnieżdżonym w jego umyśle Korathem.

Początek tomu jest bardzo wciągający. Historia wycieczkowca opanowanego przez wampiry jest bardzo klimatyczna i przywodzi na myśl najlepsze horrory akcji. Wprawdzie trochę na siłę zostaje uzasadnione przybycie na wycieczkowiec żołnierzy i Wydziału E, ale dzięki temu zostaje zaprezentowany bardzo udany survival horror.

Bardzo obiecujący był wątek zarazy wampiryzmu, która wybuchła w Londynie. Jednakże jest on poruszony głównie na początku powieści i potem przez większość fabuły nie jest wspominany. Dopiero w samym finale powraca się do niego. Ukazana jest tu bardzo niepokojąca wizja przyszłości i szkoda, że akcja nie skupiła się przede wszystkim na tym wątku.

Zaskakująco niemrawo wypada pościg za wampirami. Przez większość książki bohaterowie drepczą w miejscu i długo czasu zajmuje im odkrycie właściwego tropu. Przez to fabuła szybko staje się nużąca.

Całkiem dobrze wypada finałowe starcie. Bohaterowie w pomysłowy sposób walczą z antagonistami. Nie ma tu poczucia zbyt szybkiego końca czarnych charakterów.

Bardzo rozczarowuje za to wątek Koratha. Już w poprzednim tomie czułem, że dość po macoszemu został on zakończony. Tutaj też zdecydowanie zbyt łatwo zostaje rozwiązany ten problem, chociaż podobało mi się jak wrócił on w finale.

Zupełnie niepotrzebny był za to wątek skorumpowanych rosyjskich wojskowych. Poświęca się mu za dużo miejsca, które można było przeznaczyć na budowanie klimatu grozy.

Ta książka jest bardzo nierówna. Jest parę dobrych pomysłów i klimatycznych scen grozy. Jednakże nie wszystko zostaje dobrze wykorzystane, a autor za dużo leje tu wody. Mam jednak nadzieję, że któryś z kolejnych tomów będzie przedstawiał sytuację po wydarzeniach z tego tomu.

Minitrylogia o Wydziale E zbliża się do końca. Poprzedni tom trochę się dłużył i przez to finałowe starcie z najeźdźcami wypadło trochę słabo. Czy tym razem uda się satysfakcjonująco zakończyć trylogię?

Lady Vavara i lord Marinari uciekając po wydarzeniach z poprzedniego tomu atakują luksusowy wycieczkowiec. Wydział E zostaje wysłany do zajęcia się sprawą. Równocześnie...

Myślałem że autor już mnie nie zaskoczy niczym w swojej serii - w sumie nawet nie ma takiej​ potrzeby gdyż sam język twórcy jak i dosyć szczegółowe opisy grozy sytuacji przyciągają mnie jak wampira krew - jednak zakończenie książki znów popchnęło mnie niemal natychmiast do otwarcia kolejnego tomu o Nekroskopie. Nadal polecam!

Myślałem że autor już mnie nie zaskoczy niczym w swojej serii - w sumie nawet nie ma takiej​ potrzeby gdyż sam język twórcy jak i dosyć szczegółowe opisy grozy sytuacji przyciągają mnie jak wampira krew - jednak zakończenie książki znów popchnęło mnie niemal natychmiast do otwarcia kolejnego tomu o Nekroskopie. Nadal polecam!

Cykl Nekroskop - nie można się oderwać! Fenomenem jest to, że tyle napisanych części, a tak samo historia fascynuje, nawet może coraz bardziej...:-)

Cykl Nekroskop - nie można się oderwać! Fenomenem jest to, że tyle napisanych części, a tak samo historia fascynuje, nawet może coraz bardziej...:-)

Cały cykl rewelacyjny, uzasadnienie przy pierwszym tomie ;-)

Cały cykl rewelacyjny, uzasadnienie przy pierwszym tomie ;-)

W trzynastym tomie utrzymywać takie napięcie. Trzeba być szaleńcem albo Lumleyem.

W trzynastym tomie utrzymywać takie napięcie. Trzeba być szaleńcem albo Lumleyem.

Jak zwykle końcówka historii najlepsza.

Jak zwykle końcówka historii najlepsza.