Myślałam, że już nie przebrne dalszych książek Lumleya, jednakże ta część podniosła trochę poziom. Tęsknię za Harrym, bo niestety nie polubiłam nowego nekroskopa. Jake jest dla mnie bardzo szemrany i wiem, że taki ma być, ale po prostu go nie lubię.

Myślałam, że już nie przebrne dalszych książek Lumleya, jednakże ta część podniosła trochę poziom. Tęsknię za Harrym, bo niestety nie polubiłam nowego nekroskopa. Jake jest dla mnie bardzo szemrany i wiem, że taki ma być, ale po prostu go nie lubię.

Kolejna część za mną i szybko zaczynam następna. Po przeczytaniu mam wrażenie, że im więcej w kolejnych częściach ludzkiej pasji, tym lepiej je się czyta.

Kolejna część za mną i szybko zaczynam następna. Po przeczytaniu mam wrażenie, że im więcej w kolejnych częściach ludzkiej pasji, tym lepiej je się czyta.

Dalszy ciąg podcyklu „Wydział E”. Poprzedni tom zdecydowanie zbyt dużo miejsca poświęcił na przypomnienie znanych już informacji. Przez to nie miał sam w sobie zbyt wiele do zaoferowania. Czy kolejny tom popełnia ten sam błąd?

Wydział E kontynuuje śledztwo, aby odnaleźć trójkę wampirów przebywających na Ziemi. W tym czasie Jake Cutter kontynuuje swoją osobistą misję mająca na celu zemstę na gangsterach za śmierć ukochanej. Na dodatek sam musi też poradzić sobie z kłopotliwym „pasażerem” we własnej głowie.

Podobało mi się jak przedstawiono tutaj dwójkę nowych wampirów. W porównaniu z Malinarim z poprzedniego tomu mają bardzo pomysłowe zdolności. Vavara jest naprawdę odstręczająca w swoich działaniach, a jej siedziba przywodzi na myśl klasyczne gotyckie historie. Z kolei Szwart to demon, który już nie przypomina człowieka. Również on dobrał sobie bardzo klimatyczną siedzibą z niepokojącym pomocnikiem.

Wątek Jake’a Cuttera początkowo wydaje się interesujący. Ma dosyć pomysłowe metody zemsty na kolejnych gangsterach, a na dodatek sam musi walczyć o zachowanie własnego człowieczeństwa. Poza tym pojawiają się tu też nawiązania do podcyklu „Stracone Lata”. Niestety ostatecznie wszystko prowadzi to do bardzo rozczarowującego starcia i wplecenie tutaj wątków wampirycznych okazuje się zupełnie zbędne. Na dodatek ciekawy wątek Koratha też finalnie zostaje lekko zamieciony pod dywan.

Natomiast śledztwo Wydziału E jest strasznie nużące. Akcja wlecze się w ślamazarnym tempie. Bohaterowie strasznie długo debatują nad informacjami, które czytelnik już zna i do pewnych wniosków dochodzą jedynie przypadkiem. Kiedy już dochodzi do punktu kulminacyjnego, to dzieje się to tak szybko, że można to przegapić. Poza tym nie prowadzi to tak naprawdę do zakończenia czegokolwiek.

Ten tom zaczął się bardzo dobrze. Niestety autorowi zabrakło wyraźnie pomysłów jak poprowadzić akcję. Trochę zmarnowany potencjał.

Dalszy ciąg podcyklu „Wydział E”. Poprzedni tom zdecydowanie zbyt dużo miejsca poświęcił na przypomnienie znanych już informacji. Przez to nie miał sam w sobie zbyt wiele do zaoferowania. Czy kolejny tom popełnia ten sam błąd?

Wydział E kontynuuje śledztwo, aby odnaleźć trójkę wampirów przebywających na Ziemi. W tym czasie Jake Cutter kontynuuje swoją osobistą misję mająca...

Coraz ciężej ciągnie się tą serie.

Coraz ciężej ciągnie się tą serie.

Cały cykl rewelacyjny, uzasadnienie przy pierwszym tomie ;-)

Cały cykl rewelacyjny, uzasadnienie przy pierwszym tomie ;-)

Cykl Nekroskop - nie można się oderwać! Fenomenem jest to, że tyle napisanych części, a tak samo historia fascynuje, nawet może coraz bardziej...:-)

Cykl Nekroskop - nie można się oderwać! Fenomenem jest to, że tyle napisanych części, a tak samo historia fascynuje, nawet może coraz bardziej...:-)