Martwą ziemię wypełniała straszliwa pustka. Chodził tam rozglądając się dookoła. Nic nie przyciągało jego wzroku na dłużej, a samotna przestrzeń jeszcze bardziej potęgowała nieprzyjemne wrażenie. Po chwili zerwał się przebudzony. Ognisko wygasało, a ludzie zebrani wokół niego byli jeszcze pogrążeni w mocnym śnie. Nie wiedział co oznacza ten sen, ale zdawał sobie sprawę z tego jak ważna jest jego misja jakiej się podjął.


Ciężko było, oj ciężko. Już myślałem, że nie dam rady ukończyć tej książki, lecz po jakimś czasie coś zaskoczyło. Przez pierwszą połowę powieści miałem niezatarte wrażenie obcowania z czyś na prawdę kiepskim. Fabuła była banalna do bólu i płaska niemiłosiernie, a do tego towarzyszyły mi emocje niczym przy zbieraniu ziemniaków. Jakby jeszcze tego było mało to postacie były jakieś takie nijakie i bez polotu. W drugiej połowie książka nieco odbiła się od swojej płaskiej jak deska fabuły i trochę bardziej poprawiła się w moich oczach. Dużą, o ile nie największą zaletą jest wplecenie w powieść mitologii słowiańskiej, co w zestawieniu z średniowieczną historią fantasy dość ładnie się uzupełnia. Bywały momenty, gdy książka dłużyła mi się znacznie, ale i bywały takie, które potrafiły mnie zaciekawić. W ogólnym rozrachunku jednak całość prezentuje się co najmniej średnio.

Nie ma pojęcia skąd wzięło się tyle mega pozytywnych recenzji na temat "Krwi i Stali". Teraz po przeczytaniu mogę jasno stwierdzić, iż miałem do czynienia z pozycją mocno przereklamowaną. Fabuła jakich wiele w tym gatunku. Jeśli miałbym jeszcze wymienić coś na plus to zapewne będzie to język powieści. Jak na debiut wyszedł całkiem dobrze. Jest taki nieco plastyczny, czego dowód szczególnie widać było w opisach. Tu i ówdzie poukrywane są także małe smaczki z innych klasycznych dzieł fantasy - co pewnie niektórych ucieszy. Reasumując: książka poprawna z fajnym słowiańskim akcentem, ale po za tym nic specjalnego, ot takie pospolite czytadełko. Jednakże ciekawy dalszego ciągu i dający tej opowieści jeszcze jedną szansę, zabieram się za drugi tom. Mam nadzieję z lepszym skutkiem.

Martwą ziemię wypełniała straszliwa pustka. Chodził tam rozglądając się dookoła. Nic nie przyciągało jego wzroku na dłużej, a samotna przestrzeń jeszcze bardziej potęgowała nieprzyjemne wrażenie. Po chwili zerwał się przebudzony. Ognisko wygasało, a ludzie zebrani wokół niego byli jeszcze pogrążeni w mocnym śnie. Nie wiedział co oznacza ten sen, ale zdawał sobie sprawę z...