Przebrnęłam przez lód, mróz i książkę. Może dlatego, że zakończenie jest znane i bardzo smutne, ale jednak nie byłam wstanie jej odłożyć. Dla mnie jest to fikcja literacka, a rejs statków HMS Terror oraz HMS Erebus w kierunku mroźnej północy jest tylko pretekstem do ukazania ludzi w sytuacjach granicznych i w smudze cienia. Realia wypraw podbiegunowych są świetnie oddane, w ten sposób możemy uczestniczyć w tej wyprawie. Jest to swoisty dziennik wyprawy, ale prowadzony przez różnych bohaterów, dlatego możemy obserwować tą wyprawę z różnych perspektyw. Dostajemy kalejdoskop różnych motywacji i zachowań w tak skrajnych warunkach, od bohaterów po szumowiny. A kim my byśmy byli w tym świecie? Co ludzi pchało na takie wyprawy i co motywowało ich aby przeżyć kolejny dzień? Terror jest powieścią niezwykła, w której autor stworzył atmosferę grozy, a miejscami horroru, gdzie napięcie rośnie wraz z każdą przeczytaną stroną. Zło i strach czyha wszędzie, ale największy strach i zło czyha w samym człowieku. Wprowadzenie Inuitów wraz z ich mitologią wzbogaca tą powieść. Widzimy dwa światy, jak różne. Z jednej strony mamy ludzi dla których tan świat jest obcy i wrogi, w którym nie potrafią żyć., z drugiej strony mamy ludzi dla których ten świat jest ich domem.
Wspaniała powieść, która na długo zapada w pamięć.

Przebrnęłam przez lód, mróz i książkę. Może dlatego, że zakończenie jest znane i bardzo smutne, ale jednak nie byłam wstanie jej odłożyć. Dla mnie jest to fikcja literacka, a rejs statków HMS Terror oraz HMS Erebus w kierunku mroźnej północy jest tylko pretekstem do ukazania ludzi w sytuacjach granicznych i w smudze cienia. Realia wypraw podbiegunowych są świetnie...