Zmęczyło mnie czytanie tych opowiadań, nie moje klimaty.

Zmęczyło mnie czytanie tych opowiadań, nie moje klimaty.

Bardzo ciekawy i urozmaicony zbiór dwunastu opowiadań, skierowany głównie do młodzieży, ale niekoniecznie. Dorosłemu też może przypaść do gustu.

Opowiadania na wakacje , na lato, na miłość, przerywnik w czytaniu, na gorące romantyczne popołudnie , w poczekalni, pociągu, tam gdzie chcesz. Akurat zdążycie przeczytać choć jedno w wolnej chwili. A potem następne...
Po prostu , bierzcie i czytajcie po kolei lub wybierzcie sobie coś od serca.


Każde na swój sposób jest oryginalne i urocze.
Wszystkie wiąże jeden temat miłość, od tej pierwszej subtelnej ,bezbronnej, najczystszej dziewczyny do chłopaka czy odwrotnie; miłości niespełnionej; bez wzajemności; poprzez zaawansowane związki; ostatnie pożegnanie w szpitalu w postaci spektakularnego cofnięcia się w czasie, coś w rodzaju science fiction; opowiadanie grozy; horror w kinie; miłość tęczowa męska, żeńska; pętla czasowa coś w rodzaju filmu ,, Dzień świstaka’’.
W tle zaś prawie każdego pojawia się plaża, ciepłe lub upalne dni, woda, ośrodki wczasowe, baseny kąpielowe, camping, ogniska, wakacje, urlopy, obozy wypoczynkowe, wycieczki motocyklowe, skoki z urwiska, kino letnie.
Jest wszystko co zapragniecie brać garściami z pięknych , letnich wakacji i gorącego lata , z miłości.

Wszystkie opowiadania są wciągające, o wartkiej akcji, żadnych dłużyzn. Naprawdę chce się czytać.
Nawet ja co nie zachwycam się makabrycznymi scenami strachu, z wielkim zainteresowaniem pochłonęłam opowiadanie ,, Ostatni bój w Horrelaksie’’. Jest to podwójny horror, na ekranie i w samym kinie na widowni.
Polecam wszystkie opowiadania , co do jednego!

Bardzo ciekawy i urozmaicony zbiór dwunastu opowiadań, skierowany głównie do młodzieży, ale niekoniecznie. Dorosłemu też może przypaść do gustu.

Opowiadania na wakacje , na lato, na miłość, przerywnik w czytaniu, na gorące romantyczne popołudnie , w poczekalni, pociągu, tam gdzie chcesz. Akurat zdążycie przeczytać choć jedno w wolnej chwili. A potem następne...
Po prostu ,...

Najbardziej podobały mi się dwa ostatnie opowiadania. Niestety wiele opowiadań zamiast być "wakacyjnymi" i co za tym idzie- w jakimś stopniu wesołymi, poprawiającymi humor, to były depresyjne i smutne. Za to wielki minus, ponieważ raczej mało osób sięga po te książkę aby się zdołować.

Najbardziej podobały mi się dwa ostatnie opowiadania. Niestety wiele opowiadań zamiast być "wakacyjnymi" i co za tym idzie- w jakimś stopniu wesołymi, poprawiającymi humor, to były depresyjne i smutne. Za to wielki minus, ponieważ raczej mało osób sięga po te książkę aby się zdołować.

"Przecież wszyscy pragniemy tego samego: by ktoś nas pokochał."

Dwunastu autorów.
Dwanaście historii.
Pojawił się człowiek-ryba-potwór, zombie, demon, ale też zespół Aspergera, choroba, czy wątek tęczowy. A wszystko to łączy jeden, wspólny motyw- miłość.

Potrzebowałam czegoś lekkiego, przyjemnego i wakacyjnego, więc wybór padł właśnie na ten zbiór opowiadań. Bardzo lubię taką formę, idzie się przez nią jak burza, dodatkowo jeśli jakaś historia nam nie przypadnie do gustu, to nie będzie ona ciągnąć się przez całą lekturę, tylko szybko się skończy i będziemy mogli przejść do kolejnej.

"Ktoś mnie pokocha" to zbiór przeróżnych, odmiennych od siebie opowiadań. Myślę, że każdy może znaleźć w nich coś dla siebie. Ja osobiście mam dwóch faworytów. Pierwszy z nich, zatytułowany "Bezwładność", opowiada o młodym chłopaku imieniem Matt, który staje się ofiarą wypadku. Lekarze dają mu niewielkie szanse. Skończył już 18 lat, więc sam mógł wskazać listę osób, które chciałby, aby uczestniczyły w programie Ostatnich Wizyt. Program polega na połączeniu elektrodami dwójki osób, aby wspólnie mogły ostatni raz się spotkać. Chłopak wybrał Claire, z którą nie miał kontaktu już jakiś czas. Mamy możliwość podróżowania razem z nimi poprzez wspomnienia. Drugi faworyt, zatytułowany "Mapa maleńkich wspaniałości" opowiada o Marku i Margaret, którzy utknęli w czasie i ciągle przeżywają jeden i ten sam dzień, czwarty sierpnia. To była naprawdę mądra historia z ważnym przesłaniem.

Ta książka nie stała się może jednym z moich ulubieńców, ale miło spędziłam przy niej czas i nie żałuję przeczytania. Nadała mojemu wyjazdowi jeszcze wyraźniejszego klimatu wakacyjnego.

"Przecież wszyscy pragniemy tego samego: by ktoś nas pokochał."

Dwunastu autorów.
Dwanaście historii.
Pojawił się człowiek-ryba-potwór, zombie, demon, ale też zespół Aspergera, choroba, czy wątek tęczowy. A wszystko to łączy jeden, wspólny motyw- miłość.

Potrzebowałam czegoś lekkiego, przyjemnego i wakacyjnego, więc wybór padł właśnie na ten zbiór opowiadań. Bardzo lubię...

Myslałam, że bardziej mi sie spodoba. Zbiory opowiadań chyba już nie są dla mnie.

Myslałam, że bardziej mi sie spodoba. Zbiory opowiadań chyba już nie są dla mnie.

Wszystkie opowiadania mimo, że są inne to mają te same schematy:
- bezsensowne opisy miejsc i ludzi, które i tak się potem do niczego nie przydają
- urywanie historii w połowie
- nieudane próby "młodzieżowego" tonu pisania
- nuda
- akcja dzieje sie za szybko
Wyróżniając najgorszych; Leigh Bardugo miała potencjał ze stworzeniem historii miłosnej opartej na fantasy, ale to zepsuła. U Niny LaCour historia zamiast się rozwinąć została ucięta. Zamiast opisywać matematykę i nauczyciela na pikniku wolałabym poczytać więcej o głównej bohaterce. Libba Bray stworzyła coś gdzie bohaterzy zachowują się jakby byli już w połowie książki; nie byłam w stanie nadążyć. Francesca Lia Block napisała jedno wielkie fanfiction. Dziewczyna w klubie zauważa chłopaka, on podchodzi, zabiera ją, znika, potem znowu się pojawia i zaprasza ją na imprezę. Resztę możecie sobie sami dopowiedzieć. Cassandra Clare stworzyła coś innego niż reszta i zapowiadało się to naprawdę dobrze. Szkoda tylko, że miała na rozwinięcie kilkadziesiąt stron, bo musiała od razu przejść do sedna co zepsuło cały klimat. Zakończenie książki uratował Lev Grossman. Opowiadanie było autentycznie ciekawe, ze zwrotami akcji. Chodziło tam o coś więcej niż wakacyjną miłość.
Podsumowując 1/12 to niezbyt dobry wynik. A szkoda, bo autorzy w swoich indywidualnych książkach wcale nie są tacy źli.

Wszystkie opowiadania mimo, że są inne to mają te same schematy:
- bezsensowne opisy miejsc i ludzi, które i tak się potem do niczego nie przydają
- urywanie historii w połowie
- nieudane próby "młodzieżowego" tonu pisania
- nuda
- akcja dzieje sie za szybko
Wyróżniając najgorszych; Leigh Bardugo miała potencjał ze stworzeniem historii miłosnej opartej na fantasy, ale to...

Najbardziej podobało mi się opowiadanie pt. ,,Tysiąc powodów, dla których mogło nam się nie udać". Świetne były także ,,Mapa maleńkich wspaniałości", ,,Żegnaj i powodzenia" oraz ,,Za półtorej godziny skręć na północ". Reszta opowiadań była okej. Na tej serii rozpoczęłam moją przygodę ze zbiorami opowiadań i bardzo mi się spodobało.

Najbardziej podobało mi się opowiadanie pt. ,,Tysiąc powodów, dla których mogło nam się nie udać". Świetne były także ,,Mapa maleńkich wspaniałości", ,,Żegnaj i powodzenia" oraz ,,Za półtorej godziny skręć na północ". Reszta opowiadań była okej. Na tej serii rozpoczęłam moją przygodę ze zbiorami opowiadań i bardzo mi się spodobało.

Jak ktoś ma wolną chwilę, pragnie poczuć promyk słońca i wakacyjną radość, to idealna pozycja dla niego, bo wbrew pozorom każdy znajdzie w tych opowiadaniach coś dla siebie!
To nie tak, że się rozczarowałam, ale chyba liczyłam na trochę inny rodzaj opowiadań. Część z nich zaskoczyła mnie bardzo pozytywnie, a niektóre, mimo niewielkiej ilości stron, strasznie mi się dłużyły.

Jak ktoś ma wolną chwilę, pragnie poczuć promyk słońca i wakacyjną radość, to idealna pozycja dla niego, bo wbrew pozorom każdy znajdzie w tych opowiadaniach coś dla siebie!
To nie tak, że się rozczarowałam, ale chyba liczyłam na trochę inny rodzaj opowiadań. Część z nich zaskoczyła mnie bardzo pozytywnie, a niektóre, mimo niewielkiej ilości stron, strasznie mi się dłużyły.

Spodziewałam się czegoś innego zdecydowanie. Ta książka wypadła tak dosłownie pół na pół. Część opowiadań była naprawdę dobra np. Mapa maleńkich wspaniałości, Całkiem nowe atrakcje. Ale zdecydowana większość była po prostu słaba np. opowiadanie Leigh Bardugo było beznadziejne w moim mniemaniu, a jej książki uwielbiam, więc był to chyba jakiś błąd przy pracy. Veronica Roth też pisze wspaniale, ale jej historia nie była jakoś szokująco zachwycająca.
Podsumowując, według mnie trochę niewypał. Może zimowe opowiadania wniosą coś lepszego i ciekawszego.

Spodziewałam się czegoś innego zdecydowanie. Ta książka wypadła tak dosłownie pół na pół. Część opowiadań była naprawdę dobra np. Mapa maleńkich wspaniałości, Całkiem nowe atrakcje. Ale zdecydowana większość była po prostu słaba np. opowiadanie Leigh Bardugo było beznadziejne w moim mniemaniu, a jej książki uwielbiam, więc był to chyba jakiś błąd przy pracy. Veronica Roth...

Zdecydowanie super pozycja na okres wakacyjny ale też nie tylko! 12 historii i każda zupełnie inna od bardziej odmiennych z fantastyki z elementami zombie czy inny potworów do zwykłych wyjazdów wakacyjnych czy powrotów do wspomnień wakacyjnych!
Super pozycja, którą czyta się błyskawicznie!

Zdecydowanie super pozycja na okres wakacyjny ale też nie tylko! 12 historii i każda zupełnie inna od bardziej odmiennych z fantastyki z elementami zombie czy inny potworów do zwykłych wyjazdów wakacyjnych czy powrotów do wspomnień wakacyjnych!
Super pozycja, którą czyta się błyskawicznie!