O "Życiu przed sobą" Ajara przeczytałam w jednym z felietonów Pana Mariusza Szczygła i zaciekawił mnie on na tyle, że szybko po tę pozycję sięgnęłam.

Głównym bohaterem, a zarazem narratorem książki jest Momo, arabski chłopiec, który nic o sobie nie wie, bo "nikt mu nic nie powiedział". Na początku historii wiemy jedynie, że Momo jest wychowywany przez niejaką Panią Rosę, starą Żydówkę, która po trudnych przejściach w obozie koncentracyjnym dociera do Paryża i latami wykonuje tam "najstarszy zawód świata". Kiedy stan zdrowia i wiek nie pozwalają jej już na pracę, otwiera przytułek dla "dzieci kurw" i choć początkowo wydaje się, że robi to tylko dla zarobku, to z czasem przekonujemy się, że jest i drugie dno. W ten sposób chce uchronić koleżanki po fachu przed utratą praw rodzicielskich, a ich dzieci przed tułaczką. Większość dzieci pozostaje tam więc tylko na jakiś czas i po kilku latach jest odbierana przez matki, ale Momo jest wyjątkiem. Nikt się nim nie interesuje, nikt go nie odwiedza, nikt po niego nie wraca. W pewnym momencie zostają tylko on - zagubiony jedenastolatek i niesamowicie schorowana Pani Rosa...


Tutaj zaczyna się historia właściwa, tyleż samo smutna, co i złożona. Historia o dorastaniu, dojrzewaniu i odkrywaniu siebie w miejscu, gdzie żadne dziecko nie powinno przebywać nawet przez chwilę. Momo nie ma jednak wyboru i opowiada nam swoją historię w sposób jakby życie wśród prostytutek, transwestytów, złodziei i dziwadeł było czymś najbardziej naturalnym pod słońcem. Dla niego przecież jest.


"Życie przed sobą" nie jest jednak książką smutną. Przygnębiającą, owszem, ale dużo też w niej pięknych, choć niełatwych emocji. Zażyłość jaka się tworzy między Panią Rosą, a Momo jest na swój sposób niesamowita i piękna. Daje chłopcu siłę, pozwala poznać siebie, a przede wszystkim uświadamia mu, że mimo wszystko warto kochać. A czy nie to jest w życiu (nawet tak ciężkim) najważniejsze?

O "Życiu przed sobą" Ajara przeczytałam w jednym z felietonów Pana Mariusza Szczygła i zaciekawił mnie on na tyle, że szybko po tę pozycję sięgnęłam.

Głównym bohaterem, a zarazem narratorem książki jest Momo, arabski chłopiec, który nic o sobie nie wie, bo "nikt mu nic nie powiedział". Na początku historii wiemy jedynie, że Momo jest wychowywany przez niejaką Panią Rosę,...