Koleje losu bywają nieprzewidywalne. W jednej chwili można utracić poczucie bezpieczeństwa, dom, najbliższych. Ludmiła, Barbara i Hela to trzy siostry, w których szczęście wkroczyła wojna. Tracą ojca i wraz z matką zostają zesłane do Kazachstanu. Od tego momentu losy każdej z nich potoczą się inaczej, chociaż lata wojny i zsyłki odcisną piętno na życiu całej rodziny. Na swej drodze napotkają cierpienie, ból, ale także drobne radości. Jak potoczą się losy sióstr? Czy traumatyczne wspomnienia pozwolą na odnalezienie szczęścia i spokoju?

Z twórczością Agnieszki Lewandowskiej–Kąkol spotkałam się już wcześniej. Książka „Niezłomna. Zachowała godność w łagrach” pozostawiła po sobie wiele emocji i trwały ślad w pamięci. Tego spodziewałam się także po najnowszej książce pisarki. Po raz kolejny się nie zawiodłam.

Opowieść o trzech siostrach oparta jest na rzeczywistych wydarzeniach, co jeszcze mocniej zachęca do poznania ich losów. W dzisiejszych czasach trudno wyobrazić sobie to, co ma miejsce w czasie wojny, ten rodzaj okrucieństwa, znieczulenia na krzywdę innych i chęci przeżycia. Ludmiła, Barbara i Hela wychowywały się w szczęśliwej, kochającej się rodzinie. Wtargnięcie wojny w ich życie zburzyło wszystko, a one trafiły do Kazachstanu. Czas, który tam spędziły pozostawił ślad na ich wzajemnych relacjach, ale także dalszym życiu. Po ogłoszeniu w 1941 roku amnestii i opuszczeniu przez nie obozu, droga każdej z sióstr powiodła w innym kierunku i mimo, że czasem pewne wydarzenia ich ścieżki przeplatały, to nic już nie było takie, jak wcześniej. Los rzucił im pod nogi wiele przeszkód i pokierował przez Rodezję, Persję i Kanadę. Wiele czasu upłynęło nim odnalazły cel w życiu. Czy ich więź przetrwała próbę czasu i rozłąkę?

Dla każdej z sióstr życie ułożyło się inaczej i widać, że poszukiwały szczęścia, spokoju ducha i miłości. Nie jest łatwo zrozumieć, czego w życiu się tak naprawdę pragnie, a czasem taka wiedza przychodzi zbyt późno, by cokolwiek zmienić. Jedno je łączy, czyli determinacja, która nie pozwalała poddać się mimo nieszczęść i piętrzących się trudności. Każda w pewnym momencie musiała radzić sobie samotnie, chociaż spotykały wielu pomocnych ludzi wokół. Nawet przebywając w różnych zakątkach świata próbowały nawiązać ze sobą kontakt.

Książka napisana jest w sposób lekki mimo trudnej tematyki. Z każdej strony płyną emocje, a plastyczny język wyświetla kadr po kadrze wydarzenia, które poruszają i skłaniają do refleksji. Sposób prezentacji opowieści przyciąga i sprawia, że losy sióstr zaciekawiają. Jak to w życiu bywa na ich drodze staje wiele niewiadomych, a niektóre z podejmowanych decyzji zaważą także na losie najbliższych.

Reasumując, książka „Siostry. Kresy. Zsyłka. Wielki świat” to wartościowa lektura obrazująca losy kobiet, które porwała zawierucha wojny. Trudno zapomnieć o takich wydarzeniach, które odciskają piętno na dalszym życiu. Trzy siostry - trzy historie, poruszające, pełne bólu, cierpienia, radości i miłości. Polecam tę książkę każdemu, gdyż dostarcza pełną gamę emocji i przede wszystkim zachowuje pamięć o ludziach, którzy walczyli, pomagali innym i starali się już po wojnie odnaleźć spokój i ułożyć sobie życie w nowej rzeczywistości.

http://ksiazki-moj-maly-swiat.blog.pl/2016/02/14/siostry-agnieszka-lewandowska-kakol/

Koleje losu bywają nieprzewidywalne. W jednej chwili można utracić poczucie bezpieczeństwa, dom, najbliższych. Ludmiła, Barbara i Hela to trzy siostry, w których szczęście wkroczyła wojna. Tracą ojca i wraz z matką zostają zesłane do Kazachstanu. Od tego momentu losy każdej z nich potoczą się inaczej, chociaż lata wojny i zsyłki odcisną piętno na życiu całej rodziny. Na...