Intuicje autora były chyba dobre, ale całość argumentacji budzi poważne wątpliwości. Argumentacja przeciw bezrefleksyjnemu przyjmowaniu zachodnich wzorców sąsiaduje z argumentacją odwołującą się do tychże samych wzorców po to, aby wykazać, że Europa Środkowa miała swoje momenty i doganiała czasem Europę pod względem gospodarczym (zestawienia te są zresztą zupełnie niepogłębione i nie towarzyszy im słowo komentarza na temat specyfiki obu gospodarek - luka wynikająca chyba z tego, że autor, jak wprost deklaruje, jest zdystansowany do krytyki kapitalizmu). Podobnie wątpliwy jest argument "może i w państwach Europy Środkowej były problemy z demokracją, ale i na Zachodzie...", zwłaszcza, że zaraz potem następuje stwierdzenie, że "Europa Środkowa wybrała europejskie wartości wolności i demokracji". Kto ma udział w tej wolności, temu dobrze, gorzej, że są w tych wszystkich krajach także i inne mniejszości, niż tylko mniejszości etniczne, które jako jedyne autor dostrzega.
Niepokoi zachowawcza narracja na temat udziału w Zagładzie miejscowej ludności Europy Środkowej i połączenie jej wątku z wypędzeniem Niemców. Nie mówiąc o tym, że pisanie o Zagładzie jako o procesie, który pozbawił interesujący autora region "barwnej kultury chasydów i sztetli" zakrawa na ponury żart. Rzeczywiście, biedna Europa Środkowa, której na domiar złego nikt na Zachodzie nie rozumie. Może przyczyna tego niezrozumienia tkwi też w mało pogłębionych refleksją głosach dobiegających z jej wnętrza?

Intuicje autora były chyba dobre, ale całość argumentacji budzi poważne wątpliwości. Argumentacja przeciw bezrefleksyjnemu przyjmowaniu zachodnich wzorców sąsiaduje z argumentacją odwołującą się do tychże samych wzorców po to, aby wykazać, że Europa Środkowa miała swoje momenty i doganiała czasem Europę pod względem gospodarczym (zestawienia te są zresztą zupełnie...