Jeśli są tu prawdziwe wątki autobiograficzne, to postać pisarza nabiera dla mnie nowej głębi, a twórczość nowego wydźwięku. Trzecioosobowa narracja dystansuje czytelnika od problemów i trosk bohatera. Niektóre wydarzenia są intymne, bolesne jak "wpadka" z dziewczyną, która pozostaje bezimienna, jej zabieg, za który sama zapłaciła.
Wydaje się, że bohater pozwala wydarzeniom się toczyć, że jest bierny, że nie ponosi odpowiedzialności za to, co się dzieje. Nie sprzeciwia się też apartheidowi, porzuca ojczyznę na rzecz Londynu, rozpoczyna kurs programowania. Wytchnienie przed szarą rzeczywistością dają mu filmy. Krytycznie ocenia Brytyjczyków, eksperymentuje z prozą, poezję tworzy do szuflady. Czuje się osamotniony, ma kompleks pochodzenia, Anglicy widzą w nim Bura, kogoś gorszego. Poznaje wielu imigrantów z Węgier, czy Indii. Odchodzi z IBM by zostać poetą. Dużo czasu spędza na czytaniu klasyków literatury i ocenianiu ich twórczości.
Ulubiony cytat:
Spragniony jest stosunków z ludźmi, a cóż może być bardziej ludzkiego niż stosunek płciowy?'

Jeśli są tu prawdziwe wątki autobiograficzne, to postać pisarza nabiera dla mnie nowej głębi, a twórczość nowego wydźwięku. Trzecioosobowa narracja dystansuje czytelnika od problemów i trosk bohatera. Niektóre wydarzenia są intymne, bolesne jak "wpadka" z dziewczyną, która pozostaje bezimienna, jej zabieg, za który sama zapłaciła.
Wydaje się, że bohater pozwala wydarzeniom...