Oszpicyn
Wydawnictwo:
Marginesy
kryminał, sensacja, thriller
- Data wydania:
- 2017-02-01
- Data 1. wyd. pol.:
- 2017-02-01
- Liczba stron:
- 560
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788365586759
- Wydawnictwo:
- Marginesy
- Tagi:
- demony literatura polska niebezpieczeństwo Oświęcim poszukiwanie prawdy psychoza samobójstwo strach śmierć thriller wspomnienia zbrodnia
- Kategoria:
- kryminał, sensacja, thriller
- Data wydania:
- 2017-02-01
- Liczba stron:
- 560
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788365586759
- Tagi:
- demony literatura polska niebezpieczeństwo Oświęcim poszukiwanie prawdy psychoza samobójstwo strach śmierć thriller wspomnienia zbrodnia
- Inne
Autor trylogii grobiańskiej w nowym kryminale z elementami horroru.
Okoliczności sprawy skłaniają do przypuszczeń, że nie wszystko da się wyjaśnić
w sposób logiczny i przewidywalny, bo siły zła działają na granicy naszego świata
i rzeczywistości. Rozum nie zawsze wszystko ogarnie…
Oszpicyn – tak swoje miasto nazywali oświęcimscy Żydzi. Dzieją się tu rzeczy niepokojące. Ludzie zaczynają ginąć w makabrycznych okolicznościach, dzieci zamieniają się w morderców, szczury atakują mieszkańców, a wszyscy zajadle próbują odnaleźć pewien zakopany skarb. Coś opętało to miasteczko – coś, co dotąd było głęboko uśpione. Nawet dziennikarz, który prowadzi własne śledztwo nie docieknie prawdy… On jako pierwszy musi się z tym zmierzyć: demony przeszłości potrafią ożyć w każdej chwili. I stanowić realne zagrożenie.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Poczekaj, szukamy dla Ciebie najlepszych ofert
Polecane księgarnie
Pozostałe księgarnie
Informacja
Książki autora
Podobne książki
Oficjalne recenzje
Żyjący mają krótką pamięć, jednak zmarli nie zapominają nigdy
Jest upalny wrzesień 1994 roku. Niespełna pięćdziesiąt lat po likwidacji obozów Auschwitz-Birkenau Oszpicyn tchnie pełnią życia. Nad miastem, co prawda, nadal unoszą się ponure kominy, dziś będące częścią Państwowego Muzeum. Jednak czas nie tylko goi rany, ale również pozwala zapomnieć o wszystkim, co napawa nas trwogą i bólem, i przetrwać w pamięci jedynie miłym chwilom i chwalebnym czynom. Lub temu, co może przynieść korzyść. Jak skarb, głęboko zakopany pod oszpicyńską ziemią.
W stereotypowej zbiorowej świadomości utarło się przekonanie, że tam gdzie byli Żydzi, musiało i być złoto. Dużo złota. Żydów nie ostało się tu już zbyt wielu. Ale złoto… być może pozostało?
Do Wojtka Jaromina, dziennikarza z Krakowa, który jakiś czas temu otrzymał pracę w lokalnej oszpicyńskiej gazecie, docierają pogłoski o żydowskim złocie wykopanym przez operatora koparki w niedalekiej Sępni. Szybko postanawia on zbadać całą sprawę i osobiście wybrać do miejsca odnalezienia rzekomego skarbu. Być może już wówczas zrodziła się w nim nieokreślona myśl, zepchnięta gdzieś na peryferie podświadomości, niezauważalna niczym pojedynczy impuls, że z tego nie może wyniknąć nic dobrego. Być może. Ale nawet jeśli, to jednak było już za późno.
Ziemia została ruszona. Zmarli wychodzą z grobów, by domagać się należnej im pamięci. Dzieci stają się głównymi aktorami w fali zbrodni, jakie przetaczają się przez miasto. Szczury całymi gromadami wychodzą na ulicę. A to dopiero początek historii.
Po takim właśnie Oszpicynie oprowadza nas Krzysztof A. Zajas, za sprawą opanowanej na wysokim poziomie sztuce opisu kontrolowanego. Jest to unikalna umiejętność tworzenia opisów świata przedstawionego, postaci i zjawisk na tyle dokładnych, żeby wprowadzić czytelnika w opisywaną rzeczywistość, a jednocześnie wystarczająco krótkich, by nie pozwolić jego powiekom opaść na znużone od przyglądania się kartkom gęsto upstrzonym nieskończoną ilością literek oczy. Przy czym, pomimo bogatego słownictwa, w osobistym słowniku autora tej niezwykle wciągającej opowieści raczej nie występuje słowo: „nuda”.
Ciepła wrześniowa noc, jasna tarcza księżyca w pełni odbija się na tafli stawu, wiatr szemrze w koronach drzew. Aż chciałoby się przysiąść na trawie, zamknąć zmęczone powieki i przez chwilę o niczym nie myśleć. Lub zatonąć w miękkim fotelu w pięknej posiadłości Ewy Kolanowskej i sącząc drinka zapomnieć o bożym świecie. W najgorszym wypadku, po serii niefortunnych zdarzeń usnąć na łóżku, w jednym z pokoi zakładu psychiatrycznego. Ale nic z tego. Poruszona ziemia drży pod stopami, zjawy władają nocą, a wir wydarzeń wciąga Czytelnika i ponosi w sobie tylko znanym kierunku. Na sen będzie można sobie pozwolić dopiero po doczytaniu ostatniego zdanie. Albo i nie, bo być może to jeszcze nie koniec. Jak bowiem zapewnia nas Wojtek, nigdy nie będzie końca.
Zajas nie poprzestaje jednak na nieustannym wzbudzaniu ciekawości, karmieniu bogactwem historii i zdarzeń. Podczas tej niezwykłej podróży ukazuje nam bowiem również ogromne przestrzenie, gdzie znajduje się wystarczająco dużo miejsca dla głębszych refleksji. O wojnie, która pochłonęła miliony istnień (i nadal pochłania, choć to może już nie ta wojna i nie te istnienia). O ofiarach, które stały się katami. I o katach, którzy przemienili się w ofiary. O życiu, które tak łatwo jest wyrwać komuś z piersi za 30 srebrników. O człowieku bez człowieczeństwa. O historii, która lubi się powtarzać, gdyż za pierwszym razem nie zwracamy na nią uwagi. I o nas, żyjących, którym z taką łatwością udaje się zapomnieć. Ale nie łudźcie się. Zmarli nie zapominają nigdy.
Klaudia Matuszyńska
Popieram [ 9 ]
Link do recenzji
859
71
10
Oceny
Dyskusje
Wypożycz z biblioteki
Cytaty
Odciąć się od przeszłości. To tak jakby chory chciał leczyć złamanie nogi odcinając się od wypadku.
Tu jest pięknie, bo milion ludzi przywiozło piękno ze sobą, bardzo dużo piękna. Każdy swój maleńki kawałeczek, o, tyci. I kiedy poszli przez...
RozwińZłoto, złoto... Raz wlane do ludzkich serc parzy i przepala na wylot. W sercu tworzy się dziura, przez którą dusza ucieka w nieznane, w szar...
Rozwiń
106 
Opinie [60]
Zdecydowanie nie jest to moja estetyka, jednak daję 8 gwiazdek. Dlaczego? Bo "Oszpicyn" czyta się na jednym tchu, fabuła wciąga niczym nurt rzeki i nie można się z niego wyrwać.
więcejWielkie ukłony dla Zajasa, bo akcję książki umieścił w mieście nieopodal Krakowa, w którym podczas wojny zginęło ponad milion ludzi. Brzmi znajomo? Zajas ani razu nie użył polskiej nazwy, ani razu...
Podejrzewam, że jestem w wąskim gronie osób, którym temat Holocaustu jeszcze się nie znudził.
więcejOszpicyn jednak nie jest typową książką o holocauście.
Zaczyna się jak horror o nawiedzonych dzieciach (tak, to też lubię), dochodzi do tego zagadka, dziwne zachowania, prywatne śledztwo. Całość zgrabnie się składa. Historia, bohaterowie, przeszłość, teraźniejszość.
Poza tym Pan...
Miałam bardzo duże oczekiwania co do tej książki, chyba zbyt duże. Czytanie książki, której fabuła rozgrywa się w rodzinnym mieście stanowi frajdę - chodzenie wraz z głównym bohaterem po znanych uliczkach i zakamarkach miasta, spotykanie ludzi owianych miejscową legendą i sławą. Jednak miałam wrażenie, że autor nie wykorzystał potencjału tego miasta i swojej historii do...
więcejOszpicyn.
więcejTo przerażające słowo, które kojarzyć się może z jakimś demonem, wcieleniem zła lub okultystycznymi praktykami oznacza ni mniej ni więcej jak dawną, żydowską nazwę pewnej miejscowości na Małopolsce. A mowa tu o Oświęcimiu. Jest to miasto znane właściwie tylko z przykrej historii, jednak byłam tam nie raz i zapewniam Was że nie jest ono miastem duchów 🙃 Poznałam...
Książka rewelacyjna! Trzyma od pierwszej strony. Nie mogłam się od niej oderwać. Może doczeka się kiedyś ekranizacji. Naprawdę jest rewelacyjna!!!!!!
Pokaż mimo toCiekawe połączenie różnych gatunków. Ciekawe i dobre. Choć fanom konwencjonalnych fabuł może to przeszkadzać. Mi nie przeszkadzało, wręcz przeciwnie. Lubię takie "eksperymenty".
Pokaż mimo toMiałam duże oczekiwania wobec tej powieści i nie zawiodłam się. Fabuła inerseujaca. Dobrze wartko toczącą się akcja, bohaterowie z którymi można się zaprzyjaźnić. Jest groza.,tajemnica Bardzo dobrze się czyta. Nie będzie pisać o czym jest ta powieść bo jest wprowadzenie. POLECAM
Pokaż mimo toJest to niezła literatura. Nie umiem tego ubrać w konkretny gatunek, bo ni to kryminał, ni to horror. Wiem, ze można przy tej książce tracić oddech... w sensie od emocji tłumiących się gdzieś w ciele - od melancholii przez smutek i śmiech. Jedna z książek, których się nie zapomina.
Pokaż mimo to"Odjechana" historia, a to pewnie dzięki pierwiastkowi wariactwa, który tkwił w głównym bohaterze i miejscu akcji,które ma tak mroczną i tragiczną historię.
Pokaż mimo toTo pierwsza książka tego autora, którą przeczytałam. Zdecydowałam się na to po publikacji wywiadu z nim i rekomendacji @Renax (zanim usunęła konto na LC). Myślę sobie- wykładowca akademicki, polonista, Renax poleca, to może być dobra książka. I rzeczywiście, jest dobra, tylko nie jest to thriller ani horror, chociaż duchy w niej występują.
więcejTrudno ją zakwalifikować...