Dwa dni temu wspominaliśmy kolejną rocznicę urodzi Edgara Allana Poe, tknięty nagłą chęcią przeczytania jakichś jego wierszy jąłem przekopywać szafę w poszukiwaniu wyboru poezji, którego jednak znaleźć mnie się nie udało. Przypomniałem sobie wtedy, że gdzieś na czytniku mam upchnięty jakieś dwa lata temu inny zbiorek, dwujęzyczny w dodatku. Problemów z odnalezieniem nie było.

Poezja wspaniała. Wiersze miłosne pisane albo z trumny ("Do Ani"), albo dla zmarłej ("do jednej w raju", "uśpiona"). W dodatku mnóstwo tu zatopionych we mgle wizji, widziadeł i zjaw, rozkładu (ukochany "Robak zdobywca"), uniesień i odpływów. Jednym zdaniem dostajemy do ręki wszystko, co chcielibyśmy dostać, gdy sięgamy po poezję EAP.

Wszystko poza "Krukiem" (no, wypadałoby go w takim zbiorze umieścić). Brak rozczarowujący tym bardziej, że wydania nie uzupełniono o spis treści, więc czytelnik do ostatnich stron jest przekonany, że lada moment się rozlegnie, owo złowieszcze "NEVERMORE!". Ale nie rozlega się. To trochę tak, jakby kupić płytę "the best of Queen" i nie znaleźć na niej "Bohemian Rhapsody", albo kupić pizzę "firmową" i przekonać się, że to pizza bez mięsa. Serce może pęknąć. I wiadomo, oliwki i "don't stop me now" też są świetne, ale to jednak nie to samo, co "Kruk", no nie?

Poezja Poeowa to jest piękno i na ocenę zasługuje szalenie wysoką, ale to wydanie jest takie sobie (tomik którego w szafie szukałem, miał trzy razy więcej wierszy i wiele podwójnych, nawet potrójnych tłumaczeń), więc ocena nieco zaniżona - dla wydania, nie dla Edgara!

PS - Mocnym plusem jest tutaj jedynie obecność oryginalnych tekstów, czyta się je pięknie.

Dwa dni temu wspominaliśmy kolejną rocznicę urodzi Edgara Allana Poe, tknięty nagłą chęcią przeczytania jakichś jego wierszy jąłem przekopywać szafę w poszukiwaniu wyboru poezji, którego jednak znaleźć mnie się nie udało. Przypomniałem sobie wtedy, że gdzieś na czytniku mam upchnięty jakieś dwa lata temu inny zbiorek, dwujęzyczny w dodatku. Problemów z odnalezieniem nie...