Trudno nie napisać czegoś o książce od ,której zaczęła się moja trwająca do dziś przygoda z Science Fiction obecnie zresztą nie koniecznie Science :-)
Chyba w 1975 roku była czytana w Lecie z Radiem przez Leszka Herdegena a ja, młody nastolatek z wypiekami na twarzy czekałem codziennie na godzinę dziesiątą rano ,żeby wysłuchać przygód Rohana i innych kosmonautów na planecie Regis 3.
Byłem zauroczony tym bardziej ,że zdolności lektorskie a przede wszystkim głos pana Herdegena czyniły tą powieść jeszcze bardziej dramatyczną. Moim zdaniem ta wersja była równie dobra jak obecna superprodukcja gdzie rolę astrogatora czyta Olbrychski. Jednak słuchając po 30 minut dziennie i nie mogąc się doczekać końca, po kilku odcinkach uprosiłem starszą siostrę ,żeby zapisała mnie do miejskiej biblioteki ,aby wypożyczyć Niezwyciężonego . Następne dwa dni zamiast na plaży czy na boisku spędziłem nad lekturą. Zaraz zresztą po skończeniu pobiegłem znów do biblioteki tym razem pożyczając "Misję Międzyplanetarną" van Vogta, no ale to już inna historia.
Co zaś do treści, nie będę opisywał fabuły gdyż zostało to już zrobione nieskończoną ilość razy. Jednak jeśli chodzi o styl pisania, jest to gotowy scenariusz filmowy i czyta się ją bardzo lekko. Bez ,żadnych dłużyzn, niepotrzebnych dialogów o niczym, jakiś filozoficznych przemyśleń bohaterów albo narratora nie koniecznie na temat i tym podobnych ozdobników, które potrafią zepsuć każdą lekturę. Tu zarówno głębia jak i filozofia wynikają po prostu z akcji. Do dziś się dziwię ,że nikt tego nie sfilmował, choć kiedyś czytałem ,że jakaś wytwórnia kupiła prawa do ekranizacji.
Lem ,którego literaturę lubię w całości, według mnie w tej pozycji przeszedł samego siebie i już nigdy potem nic tak dobrego a zarazem lekkiego nie napisał. Może jedynie "Fiasko" ale w nim niestety akcja rozpoczyna się powoli i to psuje ogólne wrażenie.
O czym zaś jest książka? O tym o czym Lem najczęściej pisał, o niemożliwości porozumienia się ludzi z żadną obcą cywilizacją. Czy to jest zniszczone społeczeństwo z "Astronautów", czy myślący ocean z "Solaris", jakaś pokręcona cywilizacja z planety Eden, mrówko podobne istoty z "Fiaska" czy wreszcie efekt mechanicznej ewolucji z "Niezwyciężonego" Nasze próby porozumienia się z nimi będą według Lema z definicji skazane na porażkę, cokolwiek byśmy nie zrobili. Po prostu tak jesteśmy różni i nic nie da się z tym zrobić. W istnienie zaś gdziekolwiek w Kosmosie ,pochodzących z drzewa dwunogich humanoidów Lem bardzo powątpiewał.
Tak więc i w "Niezwyciężonym", próby porozumienia czy nawet zrozumienia mechanicznego chmuro-mózgu nie mają prawa się powieść. Pomimo jednak otwartego konfliktu z załogi ziemskiego krążownika z owym mechanicznym tworem autor ukazuje jednak tą lepszą stronę ludzkiej natury. Nie tą która dąży do zwycięstwa za wszelką cenę, nie tą która chce zemsty za misję innego ziemskiego statku Kondor ,która zakończyła się katastrofą a którą Niezwyciężony przybył wyjaśnić. Przeciwnie, pokazuje właśnie tę odmienną, pełną zrozumienia i człowieczeństwa. Może właśnie dlatego nigdy nie sfilmowano tego w Hollywood gdyż książka nie kończy się spektakularnym wybuchem, unicestwiającym wraże istoty czy też istotę zamieszkującą planetę?
Pomimo tego czyta się albo też i słucha doskonale więc polecam każdemu niezależnie czy zaczyna czytać SF czy też jest już obytym w temacie czytelnikiem a na Niezwyciężonego nigdy nie trafił. Ja sam na pewno przeczytam ją jeszcze nie raz gdyż dla mnie to na pewno jedna z najlepszych pozycji w światowej Sci-Fi.

Trudno nie napisać czegoś o książce od ,której zaczęła się moja trwająca do dziś przygoda z Science Fiction obecnie zresztą nie koniecznie Science :-)
Chyba w 1975 roku była czytana w Lecie z Radiem przez Leszka Herdegena a ja, młody nastolatek z wypiekami na twarzy czekałem codziennie na godzinę dziesiątą rano ,żeby wysłuchać przygód Rohana i innych kosmonautów na planecie...