Tekst pochodzi z bloga claudiaaareads.blogspot.com - zapraszam :)

Ta książka to spadająca na czytelnika lawina kolejnych wątków, na pozór zupełnie ze sobą niezwiązanych, a jednak układających się na łamach powieści w jedną spójną całość. Olga Rudnicka stworzyła perfekcyjny obraz realiów polskiej kryminalistyki (a właściwie całego ustroju), w których ktoś ginie, a nagle dookoła zapanowuje totalna ślepota i niewiedza – nikt nic nie widział, nikt nic nie wie, nie ma winnego. Policja mota się od wątku do wątku nie potrafiąc połączyć faktów, z czego w końcu zamiast tragedii wychodzą kolejne komiczne sytuacje. Sprawa zaczyna nabierać sensu dopiero kiedy bohaterowie zaczynają działać na własną rękę i dostarczają dowody dosłownie pod nos. Jednak mimo zdecydowanie krytycznego odwzorowania polskiej rzeczywistości, książkę czyta się bardzo przyjemnie. Nie brakuje w niej zabawy słowami, przysłowiami czy staropolskimi powiedzonkami. Bohaterowie są świetnie wykreowani, odczuwamy w stosunku do nich dokładnie takie emocje, jakie były zamierzone przez autorkę. Głównych postaci nie sposób nie lubić, zwłaszcza dzięki słownym przepychankom, których nie brakuje między nimi w kolejnych dialogach. Ta książka to świetne połączenie intrygującego kryminału z przyjemnymi, lekkimi historyjkami idealnymi na ciepły, letni wieczór. Nie brakuje również elementów zaskoczenia i zmyłek czytelników fundowanych przez autorkę. Zdecydowanie polecam – świetna książka!

Tekst pochodzi z bloga claudiaaareads.blogspot.com - zapraszam :)

Ta książka to spadająca na czytelnika lawina kolejnych wątków, na pozór zupełnie ze sobą niezwiązanych, a jednak układających się na łamach powieści w jedną spójną całość. Olga Rudnicka stworzyła perfekcyjny obraz realiów polskiej kryminalistyki (a właściwie całego ustroju), w których ktoś ginie, a nagle...