A potem przyszła wiosna
- Kategoria:
- literatura obyczajowa, romans
- Wydawnictwo:
- Czwarta Strona
- Data wydania:
- 2015-10-21
- Data 1. wyd. pol.:
- 2015-10-21
- Liczba stron:
- 389
- Czas czytania
- 6 godz. 29 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788379763337
- Tagi:
- celebryci literatura polska nadzieja odmiana losu poszukiwanie sensu życia poszukiwanie szczęścia powieść obyczajowa relacje damsko-męskie romans samotność samotność show-biznes sława zdrada
Pola Gajda jest znaną aktorką. Jak przystało na prawdziwą gwiazdę, żyje w zawrotnym tempie: praca na planie, wywiady, imprezy u producentów i związek z celebrytą. Jej życie nie jest jednak wyłącznie pasmem sukcesów i radości, bowiem prześladuje ją wścibski paparazzo.
Pewnego dnia Pola znajduje w internecie zdjęcie swojego ukochanego z inną kobietą. W jednej chwili cały jej świat rozsypuje się niczym zamek z piasku. Zdrada ukochanego tylko uwidacznia pustkę, w którą zamieniło się jej życie w blasku fleszy.
Agnieszka Olejnik w sposób niezwykle przekonujący ukazuje zarówno najczarniejszy smutek, jak i budzącą się na nowo nadzieję i radość życia. „A potem przyszła wiosna” to przepiękna opowieść o tym, co w życiu naprawdę ważne.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Kobieca siła
Biorąc po raz pierwszy do ręki książkę Agnieszki Olejnik „A potem przyszła wiosna” i obserwując okładkę pomyślałam, że najpewniej będzie interesująca. Dziewczyna z niedzisiejszym i niemodnym, niemalże przedwojennym rowerem, z koszykiem kwiatów, wśród pól. Istna sielanka, zapachniało mi młodością i błogością. Poczułam się, jak bym znalazła ją przypadkiem w antykwariacie lub na babcinym strychu ale nie, ona pachniała nowością. Staromodna okładka narzuciła mi myśl, że to może być książka niebanalna i z klasą. Pomyślałam, no to wspaniale, nareszcie, uśmiech zagości na mojej twarzy, będzie relaks, pozytywne emocje i sama radość. A tym czasem…
Polę Gajdę, sławną aktorkę i celebrytkę poznajemy w chwilach rozpadu jej związku z Grzegorzem, również znanym aktorem. Aktorka żyje w ciągłym stresie i pośpiechu. Panicznie boi się fotoreporterów, którzy codziennie śledzą każdy ich ruch, poszukując tanich sensacji. Ma obsesję na punkcie swojego wyglądu, powoli wpada w sidła anoreksji. Pola kurczowo trzyma się tego związku i tej miłości, ponieważ wydaje jej się, że Grzegorz to wszystko, co ma. W głębi duszy czuje się całkowicie pusta, bez marzeń i planów. Oboje zrobią wszystko dla kariery, choć kobietę już dawno przestało takie życie cieszyć. Nagrania, ciągłe imprezy, sesje zdjęciowe, drogie ciuchy, kosmetyki i siłownia. Nie mają dla siebie czasu, nadchodzi kryzys, a oni częściej patrzą w lustro niż na siebie nawzajem. Kiedy Pola przypadkowo dowiaduje się o zdradzie swojego ukochanego ze znaną modelką, jej świat rozpada się na kawałki.
Głównym motywem przewijającym się przez powieść jest odrzucenie, samotność i zdrada ukochanej osoby, która w konsekwencji doprowadza do skrajnych zachowań i depresji. Nasza bohaterka z dnia na dzień zatraca się w coraz głębszej rozpaczy. Emocje, które przeżywa powodują, że staje się własnym cieniem. Całkowite zobojętnienie na siebie i własne potrzeby fizyczne i psychiczne doprowadzają do powolnego wyniszczania organizmu. Chwilami zagłębianie się w tekst staje się coraz bardziej bolesne i nasuwa się myśl, czy warto na własne życzenie umierać za życia przez człowieka, który nas skrzywdził? Tracić swoje piękno i młodość? Autorka w bardzo obrazowy i działający na wyobraźnię sposób przedstawiła moment, kiedy Pola stoi na moście z zamiarem zakończenia, jej zdaniem, bezsensownego życia. W pewnym momencie chce się krzyczeć. Oszalałaś?! Przez faceta? Z drugiej jednak strony, każdy kto zaznał nieszczęśliwej miłości w tym momencie będzie rozumiał jej ból i jej cierpienie. I to przewijające się porównywanie do tej drugiej kobiety, co ona ma, czego nie mam ja?
W odpowiednim momencie pojawia się postać tajemniczego fotografa Konrada, który wyciąga do niej bezinteresowną dłoń, co staje się początkiem całkowitej odmiany jej losu oraz bardzo powolnej, jednak całkowitej metamorfozy jej osobowości i zmian w życiu na lepsze. Pojawiają się również inne postacie, z początku osoby pozorne i zwyczajnie, z czasem stają się dla niej bliskimi oddanymi przyjaciółmi. Na horyzoncie pojawia się również prawdziwa miłość i spełnienie.
Dużym plusem książki było dla mnie powolne odkrywanie osobowości każdego z bohaterów i jego życiowej historii. Łapałam się niestety na myśleniu stereotypowym i zbytnim szufladkowaniu bohaterów. Przykładowo na pewnym etapie książki nasza piękna aktorka Pola poznaje dużo starszą od siebie, z pozoru nudną, łysą i bezzębną staruszkę panią Ulę. Z czasem wytwarza się pomiędzy nimi piękna relacja i przyjaźń, a pozornie nudna staruszka okazuje się bardzo interesującą osobą, która niejedno już w życiu przeżyła. I tak można by jeszcze wymieniać kolejne osoby, ale nie o to chodzi. Dobrze przemyślani bohaterowie i opowieści o nich. Właściwie każda opisana postać wydaje się być na swój sposób ciekawa i intrygująca.
Miło było obserwować wytrwałą choć trudną i powolną walkę o siebie i własne szczęście. Akceptację swoich niedoskonałości, zbytnich krągłości, odrzucenie ciągłego dążenia do doskonałości. Odrzucenie obsesji na punkcie swojego wyglądu. Pola Gajda okazuje się z czasem przebojową, fajną babką z marzeniami, charakterem i klasą.
Niezmiernie trudno jest mi oceniać i określać dla kogo przeznaczona jest ta książka, ponieważ moim zdaniem każdy z czytelników odbierze tą powieść inaczej. Inaczej będą odbierały ją osoby ze złamanym sercem lub takie, którym znajome są przedstawione wydarzenia, a zupełnie inaczej osoby szczęśliwe. Do osób wrażliwych ta książka na pewno przemówi. Reasumując jedno jest pewne ta książka to opowieść o kobiecej sile. O tym, że kobiety są wytrzymałe i wytrwałe i nawet jeśli chwilowo zostaną całkowicie złamane przez los, to zawsze odnajdą w sobie siłę, podniosą się aby w pięknym stylu rozkwitnąć na nowo.
Magdalena Wentrys
Oceny
Książka na półkach
- 717
- 636
- 79
- 27
- 21
- 10
- 9
- 8
- 7
- 7
Opinia
"A potem przyszła wiosna" to kolejna ujmująca i wzruszająca książka Agnieszki Olejnik. Tym razem Tatr jest mniej, nie ma też przystojniaka podobnego do Roberta Redforda, ale pojawia się epizod z gorzką żołądkową i kłopot zachlapanych szyb od zlewu pod oknem. Do rzeczy jednak...
Pola (a właściwie Kasia), aktorka z dwóch znanych seriali mieszka od czterech lat z Grzegorzem, również aktorem, ale o większych ambicjach. Pola odziedziczyła po swej zmarłej ciotce trzypokojowe mieszkanie prawie w centrum Warszawy. To był idealny moment na wyprowadzenie się Kaśki z domu matki, z którą od wielu lat się nie dogadywały.
Życie aktorki grającej w serialach jest dość intensywne i to, co ważne, często gdzieś umyka i nie zostaje przez nią zauważone. Do tego na każdym kroku czyha jakiś paparazzi z nieodłącznym aparatem, a potem otoczenie kipi od plotek powstałych po ukazaniu się kolejnych zdjęć i informacji w tabloidach i witrynach w internecie. Z nich to Pola dowiaduje się, że Grzegorza łączy namiętny romans z zamężną modelką.
Pola, która nie potrafi żyć bez miłości, pogrąża się w apatii i ogromnej depresji, a z czasem postanawia popełnić samobójstwo. Dwukrotnie przeszkadza jej w tym chodzący za nią paparazzo, który po drugiej próbie samobójczej wywozi ją na wieś, do domu swego ojca. Tam, w spokojnej i przyjaznej atmosferze roztaczanej przez Stefana (ojca paparazzo Konrada) kobieta powoli dochodzi do siebie, zaczyna jeść i z czasem nabiera również ochoty na porozumiewanie się z ludźmi. Punktem kulminacyjnym staje się przygarnięcie w zimowy dzień suki potrzebującej ludzkiej pomocy.
Na wsi Pola staje się z powrotem Kasią, kobietą mającą marzenie życia w spokoju, w domu z ogródkiem, z kochaną osobą. Ale zanim dojdzie do realizacji marzeń, kobieta musi się zmierzyć z przeszłością, w której na zawsze zakazano mówić o tragedii, mającej niezwykły wpływ na jej obecne życie. Pola, chcąc sobie poradzić z tym, co zakazane, "wypowiada" to w swoich wierszach. To one sprawiają, że Konrad zaczyna inaczej patrzeć na poranioną czymś Polę i za wszelką cenę próbuje ją zrozumieć, by odnaleźć w niej dawno pogrzebaną Kasię.
Pola znajduje pocieszenie i zrozumienie w domu pana Stefana, który żyje niespiesznie i dzięki temu kobieta ma czas na poskładanie potrzaskanych cegiełek swojego życia. Życie na wsi daje Poli to, co uświadamia sobie w pewnym momencie Konrad, co jakiś czas przyjeżdżający do ojca - powrót na wieś ustawia (...) zawsze właściwą optykę – dopiero stąd, zza tego prostego drewnianego stołu widać było wyraźnie, co jest śmieszne i gówno warte, gdzie zaczyna się skurwysyństwo, gdzie dziecinada, czego nie należy robić.
Niezwykle pomocna dla Poli i Konrada jest również Ulka, bezzębna, starsza pani doktor, jak Stefan żyjąca na odludziu i niegdyś równie pokrzywdzona jak Pola. Młodsza kobieta ma jednak przed sobą dużo czasu, jest jeszcze na tyle młoda, by jeśli tylko będzie chcieć, ułożyć sobie życie. Ulka przestrzega Polę, by nie popełniła tego samego błędu, co ona kiedyś, więc wypowiada znamienne słowa: Nie będę ci tu prawić kazań. Powiem tylko, jaki popełniłam błąd. Za późno zrozumiałam, że mam prawo spróbować jeszcze raz. W końcu wybaczyłam sobie i pogodziłam się z życiem, owszem, po śmierci siostry przeniosłam się tutaj, zaczęłam leczyć w ośrodku zdrowia w Mikołkach i nauczyłam się dobrego, spokojnego szczęścia. Ale można było wcześniej. Bez tych blizn na łbie, bez tej szczerbatej gęby. Może nawet znalazłabym jeszcze miłość. Bo jak tak patrzę wstecz, wiesz…? To chyba tylko tego nie dało się niczym zastąpić. Niczym.
W odróżnieniu od innych przeczytanych przeze mnie książek Agnieszki Olejnik ("Szczęście na wagę", "Ławeczka pod bzem") "A potem przyszła wiosna" jest prawie w całości niezwykle smutna. Bywają momenty humorystyczne, ale to tylko kilkuzdaniowe epizody. Wychowanie bez ojca, życie z matką alkoholiczką, szukanie na siłę troski i miłości u innych, śmierć i obwinianie się za nią, a potem życie na świeczniku i w świetle fleszy - to wszystko sprawia, że książka do łatwych nie należy. Piękny język polski Autorki sprawia jednak, że książkę czyta się jednym tchem. A ciekawie i intrygująco zbudowana fabuła kusi do czytania nawet kosztem cennego snu.
"A potem przyszła wiosna" to kolejna ujmująca i wzruszająca książka Agnieszki Olejnik. Tym razem Tatr jest mniej, nie ma też przystojniaka podobnego do Roberta Redforda, ale pojawia się epizod z gorzką żołądkową i kłopot zachlapanych szyb od zlewu pod oknem. Do rzeczy jednak...
więcej Pokaż mimo toPola (a właściwie Kasia), aktorka z dwóch znanych seriali mieszka od czterech lat z Grzegorzem,...