Przeczytałam książkę po latach po raz drugi, bo nie mogłam sobie przypomnieć dlaczego mam ją na półce z ulubionymi pozycjami. Odebrałam całą trylogię pozytywnie. Książkę szybko się czyta, łatwo nawiązuje się kontakt z bohaterami. Jest bohaterstwo, zdrada, przyjaźń, nienawiść i kosmos.

Przeczytałam książkę po latach po raz drugi, bo nie mogłam sobie przypomnieć dlaczego mam ją na półce z ulubionymi pozycjami. Odebrałam całą trylogię pozytywnie. Książkę szybko się czyta, łatwo nawiązuje się kontakt z bohaterami. Jest bohaterstwo, zdrada, przyjaźń, nienawiść i kosmos.

II tom lepszy od I części -Akcje toczą się szybciej, bohaterowie - poznajemy ich lepiej, ale nie do końca jeszcze mam o nich wyrobione zdanie ( w III tomie odkrywamy ich w nowych odsłonach - i poznajemy prawdziwe oblicze).
Książka pełna przygód i tajemnic....
Dużo mniej skomplikowanych nazw : ),zaczynam pojmować ten "różnoraki" Świat stworzony przez autorkę.

II tom lepszy od I części -Akcje toczą się szybciej, bohaterowie - poznajemy ich lepiej, ale nie do końca jeszcze mam o nich wyrobione zdanie ( w III tomie odkrywamy ich w nowych odsłonach - i poznajemy prawdziwe oblicze).
Książka pełna przygód i tajemnic....
Dużo mniej skomplikowanych nazw : ),zaczynam pojmować ten "różnoraki" Świat stworzony przez autorkę.

Solidne marnotrawstwo czytelniczego czasu. Podczas gdy pierwszy tom cyklu nie był może wystrzałowy (głównie gryzł w oczy kiepską psychologią postaci),ale nieźle się rozkręcał i obiecywał nienajgorszą polską sf, o tyle tom drugi po prostu zdumiewa fabularną pustką. To nużąca, donikąd nie prowadząca paraobyczajowa paplanina, w którą autorka dla kamuflażu wepchnęła dwa-trzy segmenty akcji - ot tak, żeby książka udawała regularną powieść. Przez bite trzysta stron bohaterowie sobie więc gdzieś siedzą - w domu czy na przyjęciu - i dyskutują, rozmawiają, gaworzą, rozpamiętują dawne sprawy i rozgrywają jakieś romansiki, po czym - po wspomnianych trzech segmentach, które NIC nie wnoszą do całości - książka się kończy.

Bohaterowie z grubsza są, gdzie byli. Wiedzą tyle, ile wiedzieli. Czytelnik zaś został zasypany po uszy informacjami na temat koligacji rodzinnych, niuansów religijnych, traum z dzieciństwa i całą resztą tego typu chłamu, który może miałby sens, gdyby towarzyszyła mu jakaś fabuła. A tej nie ma.

Żeby było uczciwie - na ostatnich 20, może 30 stronach rzeczywiście akcja posuwa się do przodu o kawalątek, ale chyba tylko dlatego, żeby zareklamować tom trzeci (zupełnie jak w odcinkach seriali, gdzie w finale pojawia się suspens zmuszający do pilnowania kontynuacji). Albo naciąć na zakup tych, którzy wyrokują o wartości książki na podstawie krótkiego rzutu oka na kilka akapitów z jej początku i końca. Tak czy inaczej - marnota.

Solidne marnotrawstwo czytelniczego czasu. Podczas gdy pierwszy tom cyklu nie był może wystrzałowy (głównie gryzł w oczy kiepską psychologią postaci),ale nieźle się rozkręcał i obiecywał nienajgorszą polską sf, o tyle tom drugi po prostu zdumiewa fabularną pustką. To nużąca, donikąd nie prowadząca paraobyczajowa paplanina, w którą autorka dla kamuflażu wepchnęła dwa-trzy...

Książka zdecydowanie lepsza od pierwszej części. Postaci (choć są to ci sami bohaterowie) jakoś łatwiej polubić, akcja zaczyna się szybciej i rozwija się ciekawiej, no i (co najważniejsze) po przeczytaniu tej książki łatwiej zrozumieć "Wojowników".

Książka zdecydowanie lepsza od pierwszej części. Postaci (choć są to ci sami bohaterowie) jakoś łatwiej polubić, akcja zaczyna się szybciej i rozwija się ciekawiej, no i (co najważniejsze) po przeczytaniu tej książki łatwiej zrozumieć "Wojowników".