"Berek" to książka która swoją premierę miała w 2007 roku. To historia dwójki ludzi których choć pozornie różni wszystko są do siebie bardzo podobni i podobne mają marzenia: bycia kochanym, potrzebnym, docenianym.
Ona to starsza pani która ukojenia szuka w kościele a kazania księdza w trakcie niedzielnej mszy traktuje jako prawdę objawioną.
On zaś to typowy przedstawiciel pokolenia X mający dobrą pracę i pieniądze, korzystający z uroków życia i męskiego ciała.
Przekorny los sprawił że są swoimi sąsiadami a ich wymuszona koegzystencja pełna jest niechęci i złośliwości.

Wydawać by się mogło że 10 lat które minęły od premiery tej książki to wystarczający okres aby do homoseksualizmu podchodzić bez uprzedzeń i złych emocji. Niestety jak pokazuje życie podział na "my normalni" i "oni zboczeńcy" nadal funkcjonuje i ma się całkiem dobrze.
W "Berku" Mariusz Szczygielski starał się pokazać że niewiele trzeba aby spróbować otworzyć się na inność, dać sobie okazję aby poznać drugiego człowieka abstrahując od jego preferencji seksualnych.

Jak w zwierciadle odnajdziemy w tej książce siebie samych: okopanych na własnych pozycjach jednak w sytuacjach kryzysowych potrafiących wznieść się ponad własne uprzedzenia i lęki.

To odważna książka: począwszy od tematu, po język (choćby naturalistyczne opisy aktów homoseksualnych) na okładce kończąc (na mojej widnieje postać stylizowana ja Chrystusa - bez tego hełmu na głowie).
Pozostaje mieć nadzieje że za kolejne 10 lat będziemy mogli powiedzieć że historia opowiedziana przez Mariusza Szczygielskiego jest li tylko fikcją literacką bo przecież w Polsce jest normalnie. Czego wszystkim życzę.

"Berek" to książka która swoją premierę miała w 2007 roku. To historia dwójki ludzi których choć pozornie różni wszystko są do siebie bardzo podobni i podobne mają marzenia: bycia kochanym, potrzebnym, docenianym.
Ona to starsza pani która ukojenia szuka w kościele a kazania księdza w trakcie niedzielnej mszy traktuje jako prawdę objawioną.
On zaś to typowy przedstawiciel...